Στρατιωτικη θητεια... Ειστε υπερ η κατα;

Φώτη, στα πλαίσια της πολυσυζητημένης ισότητας πρόκειται για φυσική συνθήκη και κατάληξη. Δεν αναφέρομαι στο πλεονέκτημα το οποίο αντισταθμίζεται από άλλους παράγοντες, αλλά αντίθετα στην ανισότητα υποχρεώσεων.

Πάντως η θητεία τώρα πάει να γίνει επαγγελματική.   Κι αυτό γιατί  η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί  τόσο ώστε  ο χειρισμός   της να απαιτεί εξειδίκευση  από άτομα μόνιμα στο στράτευμα κι όχι από φαντάρια.     Η θητεία εξάλλου  είναι 12  μήνες μόνο και δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο μανούριασμα τελικα!      Πιο παλιά το καταλαβαίνω που ήταν 2  και 3  χρόνια η θητεία να φώναζε ο κόσμος για χαμένο καιρο, αλλα  τώρα  προς τι η γκρίνια;

Καλα, δεν μανουριαζουμε, τα λεμε, αλλα παλια δεν υπηρχαν και οι ιδιοι ταχεις ρυθμοι οσον αφορα τον χαμενο χρονο.

Βεβαια υποθετω οτι οι συνθηκες θα ηταν απεριγραπτες!

Το καλύτερο θα ήταν μετά το λύκειο να πηγαίνουμε φαντάροι για να ξεμπερδεύουμε με αυτό.   Ξέρω πολύ κόσμο που έπαιρνε συνέχεια αναβολές , είχαν πιάσει καλή δουλειά  και στο τέλος ξέρετε τι έλεγαν;

Πόσο  ηλίθιοι ήμασταν που δεν πήγαμε νωρίτερα φαντάροι  για να  τελειώναμε.

Αν όλοι οι σκεπτόμενοι άνδρες πολίτες σκέφτονται ότι πρέπει να σπουδάσουν και χάνουν χρόνο με το στρατό, ακόμα και επαγγελματικός να γίνει ποιοι θα πάνε τελικά???? Αυτοί που παίρνουν μόνο απολυτήριο Λυκείου?? Γιατί ακόμη και εκείνοι που θέλουν να ενταχθούν μόνιμα σε κάποιο σώμα της εθνικής άμυνας,  μπαίνουν στα ανώτατα επίπεδα με πανελλήνιες και πολυετή εκπαίδευση και όχι ως μόνιμοι. Οι ίδιοι που λέτε για τους μόνιμους που το μυαλό τους είναι "τώρα που πήραμε εξουσία ας το εκμεταλλευτούμε", οι ίδιοι είστε υπέρ ενός επαγγελματικού στρατού! Δηλαδή, να γίνει και να είναι όλο το στράτευμα έτσι στα κατώτερα κλιμάκια! Που αν και κατώτερα, όλοι γνωρίζουμε πως ο οποιοσδήποτε οργανισμός λειτουργεί ως πυραμίδα από κάτω προς τα πάνω και το αντίστροφο!!

Οπότε ...για να σώσουμε το κωλαράκι μας, δε πα και να γίνουν χάλια τα σώματα ασφαλείας???

Όσο για αυτό το χάσιμο χρόνου, τί θα πρωτοκάνουν οι άντρες σε 1 χρόνο??? Θα βρούνε δουλειά?? Και θα μπούνε όλα σε μια σειρά και μπαίνει στη μέση αυτό το τεράστιο εμπόδιο?? Όποιος θέλει μια χαρά τα καταφέρνει, όπως τόσες και τόσες γεννιές.. οι υπόλοιποι "όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει".

Μπράβο ΒΙΚΗ-ΑΛΕΞΙΑ ,  όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 5 μέρες κοσκινιζει.

Μόνο της φιλίες που μπορείς να αναπτύξεις στον στρατό είναι μεγάλη υπόθεση! Εκτός από τα φοιτητικά μου χρόνια έχω επαφές με παιδιά από τον στρατό σε πολλά διαφορετικά μέρη της Ελλάδας και πραγματικά αισθάνομαι ευτυχής για αυτό το γεγονός.  

Μια τρίμηνη θητεία με ουσιαστική εκπαίδευση είναι σαφώς θετικότερη από αυτό το ετήσιο εν πολοίς μπάχαλο που κύριο μέλημα του είναι να ισοπεδώσει την προσωπικότητα αφού δεν έχει αποτινάξει πολλά στοιχεία από την παλιά αντιδημοκρατική νοοτροπία. Σε ένα πιο στιβαρό, συγκεκριμένο κ εκσυγχρονισμένο πλαίσιο δεν θα υπήρχαν τόσα περιθώρια αδικίας, βυσμάτων, τσαμπουκάδων και ιστοριών για αγρίους ή έστω ημιαγρίους.

Κατά την γνώμη μου, η στρατιωτική θητεία πρέπει να διαρκεί έναν ακριβώς χρόνο για να την ζει ένας στρατιώτης σε όλες τις εποχές. Αν γινόταν π.χ τρείς μήνες κάποιοι θα διάλεγαν εποχές!

Εγώ υπηρέτησα 18 μήνες και θεωρώ ότι μετά τον χρόνο δεν είχε νόημα! Ο αδερφός μου 24, μιλάμε για το 78 και λίγο πρίν ήταν 30!

Απλά τότε δεν υπήρχαν οι επαγγελματίες!

Με την περιβαλλοντική αστάθεια σχεδόν έχουν καταργηθεί οι εποχές. Από Μάρτη μέχρι Ιούνιο έχεις ζήσει σχεδόν κάθε κλιματική κατάσταση . Επίσης (για να κάνουμε και λίγο χιούμορ) μπορεί οι οπλίτες κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης να ακούν τις 4 εποχές του Βιβάλντι, οπότε λύνεται το θέμα στο τσάκα τσάκα! 

Φίλε Πάνο το σίγουρο είναι  ότι βύσματα, υπήρχαν , υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν όχι μόνο στο στρατό, αλλά σε όλη τη φάση της ζωής μας.  3 μήνες θητεία δεν φτάνουν να κατανοήσεις τι είναι ο στρατός.  Όταν πήγα φαντάρος μου λέγανε μέσα ότι, εκεί που αρχίζει ο στρατος σταματάει η λογική.  Τώρα που είμαι πολίτης χρόνια , λέω με σιγουριά ότι, εκεί που σταματάει ο στρατός σταματάει η λογική.  Επιμένω ότι 1 χρόνος θητεία είναι πολύ καλά.

Ο Στρατος είναι μια παπάτζα και δεν πα να λετε οτι θελετε.....

Καλό ειναι βέβαια να υπηρετεις στο στρατό για να μαθαίνεις κ εσυ το παπατζιλίκι....

Αυτό δεν γίνεται πάντα βέβαια, αλλά αμα γίνει καλό για το τομάρι σου θα είναι....

Ακου και τον...παλιο!!...

Συμφωνω και με Αlexia-Vicky!

Ωραία συζήτηση παιδιά, ολοκληρη την διάβασα. Καλο ειναι να μαθαίνουμε κι εμεις - οι "απο χέρι απ'εξω"- πως ειναι τα πράγματα "εκει μέσα" σήμερα - γιατί...την εποχή που πήγε φαντάρος ο πατερας μου,την θητεια του την εκανε στην Μακρόνησο...

Δεν ειδα βέβαια να λέτε και πολλά - δεν ειναι γνωστο; - για την έννοια του "αντιρρησία πολιτικής συνείδησης" - και την "κοινωνική θητεία"...

Πριν καμμιά 25αριά χρονια, ο πρώτος αντιρρησίας πολιτικής συνείδησης στην Ελλάδα, περασε στρατοδικείο. Αν θυμαμαι καλά λεγόταν Μιχάλης Μαραγκάκης κι εφαγε τέσσερα χρόνια φυλακή - ενω στην Ευρωπαική Ενωση υπήρχε ήδη ο νόμος για το "δικαίωμα επιλογής της κοινωνικής θητείας"... Δεν ξερω αν έμεινε αυτά τα τεσσερα χρόνια στις στρατιωτικές φυλακες αλλα μου φαίνεται πως ενα τρελλοχαρτο - ή να ενα "βυσμα" - θα ηταν πολύ πιο εύκολη δουλεια αν ηθελε απλώς να λουφάρει...

Σήμερα, η "κοινωνική θητεία" ειναι νόμος και του ελληνικού κρατους - αν και ακομα, σαν νομος εχει τα χαλια του. Οι αντιρρησίες - πολιτικής και όχι θρησκευτικής - συνείδησης υπάρχουν πια και στην Ελλάδα,σαν σχετικά οργανωμένη ομάδα. Ανάλογες ομάδες υπάρχουν σε πολλές χώρες - συμμετεχουν και στα φιλειρηνικά κινήματα...

Η φιλοσοφία του "αντιρρησία" δεν ειναι η "λούφα" - ούτε το πόσο άνετα θα περάσει τη θητεία του - ουτε καν το άν χανει χρόνο απ΄την ζωή του ή αν ειναι πιο καλές σημερα οι συνθήκες στο στρατευμα...

Ειναι το: "άλλο να υπηρετήσω την κοινωνία και την πατρίδα μου - κι άλλο να μαθαίνω να σκοτώνω, να βομβαρδίζω - και να κινδυνευω - για να μπορουν να "παίζουνε πόλεμο"  οι εκάστοτε "κυβερνήσεις" - και να πουλάνε και τα πολεμοφόδια... "

Παρεπιπτόντως - και εντελώς συμπτωματικά - κανενα "παιδάκι" κανενός "πρωθυπουργού" δεν βρίσκεται ποτέ σε κανενα "πεδίο μάχης"... Συνηθως τα παιδιά και των "δύο πλευρών" βρίσκονται στην Ελβετία - μαζί με τις τραπεζικες τους καταθέσεις - αφήνοντας το "παραμύθι" της "υπεράσπισης των συνόρων" στις πλάτες του "Αγνωστου Στρατιώτη"...

Μπορει η "ουτοπία" να πάψει να ειναι "ουτοπία" - αν ο καθε υποψήφιος φανταρος αναλαμβάνει την ευθυνη της πολιτικής του "στάσης" - που ειναι και η ευθυνη της ζωής του στο κατω κάτω... Το να υπηρετήσεις την πατρίδα σ'έναν άλλο τομέα - π.χ. νοσοκομεία, πυροπροστασία κλπ - δεν ειναι "λουφα" ειναι υπεύθυνη πολιτική απόφαση...Ειναι πολιτική στάση  το να "ενταχθείς" - ή να αρνηθείς να... "ενταχθείς στην δύναμη του στρατού".

Κανεναν δεν σκότωσε ο Χιτλερ απο μόνος του - και καμμία "βόμβα" δεν εριξε ο πλανηταρχέστατος Μπους αυτοπροσώπως... Ολα αυτα κάποιοι "υποχρεωμένοι απο τον νόμο" φαντάροι τα κάνανε... Κι αν ψαξετε λιγο στο διαδίκτυο θα βρείτε πως σήμερα , στις φυλακές του Ισραήλ υπάρχουν και παιδιά που αρνηθήκανε να τον "παίξουνε" αυτόν τον πόλεμο!  (Jewish Voice for Peace νομίζω λέγεται το συγκεκριμένο site...)

Αλλο φρούτο κι αυτο: "αντιρρησίας πολιτικής συνείδησης" .   Όχι RENAKEY , ουτε αυτοί είναι σωστοί, αλλά ούτε και οι λουφαδόροι με τους τραπεζικούς λογαριασμούς και τα βύσματα.  Δηλαδή ο αντιρρησίας είναι καλός;   Από που κι ως που;   Καλώς και έφαγε  4 χρόνια  αφού πήγε γυρεύοντας. Κι εγώ δεν ήθελα να πάω φαντάρος αλλά πήγα αφού δεν είχα άλλη επιλογή.   Και μην έχουμε την πιπίλα της ευρωπαικής ένωσης , γιατι δεν έχουν  γειτόνους όπως τούρκους , αλβανούς , σκοπιανούς κ.α.      Και ο συγκεκριμένος κύριος Μαραγκάκης Μιχάλης, καλά να είναι ο άνθρωπος,  αν γινόταν πόλεμος και ήταν στη πρώτη γραμμή θα έπιανε κουβέντα με τον εχθρό;  Και όσο για τη Μακρόνησο που είπες  κακώς υπήρχε και λυπάμαι για τον πατέρα σου και όσους ήταν εκεί.  Αλλες εποχές τότε.   Να ξέρεις όμως ότι οι νικητές κάνουν κουμάντο πάντα και σε όλα.    Δεν αλλάζει αυτό.

Συμφωνω με αυτα που γραφεται!!!:)

Καλησπερα σε ολους.Ενδιαφερουσες οι αποψεις ολων σας αλλα... Ξεχνατε κατι παρα πολυ βασικο. Ποια ειναι η ουσια του στρατου, τοσο σημερα οσο και ιστορικα; Η ουσια του λοιπον εν συντομια δεν ειναι αλλη παρα η υπερασπιση των συμφεροντων της εκαστοτε αρχουσας και καθεστυκυιας ταξης, οσο και αν αυτο καμουφλαρεται με εθνικιστικες ρητορειες, δηθεν εξωτερικους εχθρους, πιο προσφατα και δηθεν  πιθανους εσωτερικους εχθρους (θυμηθειτε τα γεγονοτα του Δεκεμβριου), και πολλα πολλα αλλα. Για πιο λογο λοιπον καποιος να στειλει το παιδι του να "υπηρετησει" στο στρατο την πατριδα,  την στιγμη που την πατριδα αυτη εδω και 200 χρονια την κλεβουν, την ρημαζουν, την καινε οι κοτζαμπασηδες καρεκλοκενταυροι των υπουργικων και πολιτικων θωκων, την στιγμη που σκοτωνονται νεα παιδια στα στρατοπεδα εν καιρω ειρηνης (θυμηθειτε τα παιδια με τον ιστο της σημαιας. αυτοκτονιες, πιλοτοι αεροσκαφων και ελικοπτερων κλπ);  Ο επαγγελματικος στρατος ειναι μια καποια λυση μα με πολλα και παλι προβληματα. Εν πασει περιπτωσει, αναρωτηθειτε το εξης: γιατι προταθηκε η διακοπη των αναβολων στρατευσης, γιατι απαγορευτηκαν στην αεροπορια η κατοχη και αναγνωση εντος των στρατοπεδων του εντυπου τυπου, και γιατι -για οσους δεν το γνωριζουν- η πολιτεια αρνειται πολλακις με εισαγγελικες επεμβασεις την ιδρυση και την λειτουργια συνδυκαλιστικου σωματειου των στρατιωτικων την στιγμη που σε ολοκληρη την Ευρωπη ισχυει; Αυτα τα ολιγα για να συνεισφερω και εγω στην πολυτιμη συζητηση που ανοιξατε.Ευχαριστω

Ερωτήσεις χωρίς απάντηση μέχρι τώρα!

Α) Υπάρχουν πολλοί που να θέλουν τον στρατό εκτός από αυτούς που τον βλέπουν σαν επαγγελματική αποκατάσταση;

Β) Υπάρχουν πολλοί που να θέλουν τον πόλεμο και φυσικά να θέλουν να σκοτωθούν;

Γ)  Υπάρχουν πολλοί που να θέλουν να χάσουν έναν δημιουργικό χρόνο από την ζωή τους;

Δ) Αν είχαμε μια εισβολή ( και μην μου πει κανένας ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα) τι πρέπει να γίνει;

Ρεαλιστικές απαντήσεις και όχι θεωρίες, μπορεί να δώσει κάποιος; Και εγώ θέλω μια κοινωνία αγγελικά πλασμένη όμως μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες δεν γίνεται να πετάω στα σύννεφα. πρέπει να ζω προσαρμόζοντας την ζωή μου στις υπάρχουσες συνθήκες αλλά και αγωνιζόμενος για το καλύτερο εφικτό!

Αυτά τα «περί εναλλακτικής θητείας» τα ακούω βερεσέ και τα θεωρώ εκ του πονηρού για όσους είναι φορολογούμενοι – εμμέσως και αμέσως – πολίτες, γιατί μέρος από αυτά που πληρώνουν πηγαίνουν στον στρατό και στην δημόσια τάξη!

Εκτός και αν το να χρηματοδοτώ δεν σημαίνει συμμετέχω!   

Το άλλο θέμα «περί των παιδιών των πρωθυπουργών και των αξιωματούχων» είναι πολιτικό και πρέπει να λυθεί  στα πλαίσια της πολιτικής και όχι αρνούμενοι την θητεία! Και τί έγινε λοιπόν αν δεν πάνε κάποιοι στον στρατό, θα αλλάξουν τακτική οι πολιτικοί ως προς τα παιδιά τους;

Αυτοί πάλι που επικαλούνται την νομοθεσία της  ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλήθεια ποιά είναι η στάση της απέναντι στην βία και την κρατική τρομοκρατία κρατών τα οποία έχουν άμεσες συναλλαγές μαζί της; (βλέπε Τουρκία και Ισραήλ π.χ) αν και το Ισραήλ έχει δικαίωμα να αμυνθεί αλλά όχι με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο!

Για τους δήθεν εξωτερικούς εχθρούς ό Αττίλας θεωρείται ως τέτοιος;

Για το ότι οι πολιτικοί κλέβουν και ρημάζουν φταίει ο στρατός; Και αν το δούμε έτσι τότε δέχομαι την άποψη αυτού ο οποίος δεν συμμετέχει σε καμία δραστηριότητα και συναλλαγή με αυτό το κράτος. Φόροι, υγεία, παιδεία κ.τ.λ.

Και όσο για τον συνδικαλισμό όπου μπήκε ειδικά τα τελευταία χρόνια διέλυσε το σύμπαν! Θα ισχύει το παράδειγμα που έδωσα : σε περίπτωση πολέμου το πως θα πολεμήσουμε να το συζητήσουμε πρώτα!

Λίγο ρεαλισμός υπάρχει; Θεωρία όλοι ξέρουμε και συμφωνούμε!  

Φιλε Φωτη καθε θεμα που αφορα τα ανθρωπινα ειναι πολιτικο και ως εκ τουτου μονο πολιτικες λυσεις αρμοζουν σε πολιτικα προβληματα και οταν λεμε πολιτικο δεν εννοουμε κομματικο, για να συννενοουμαστε. Τωρα, μεχρι να ωριμασουν οι συνθηκες, υπαρχουν δυο τροποι αντιμετωπισης της πραγματικοτητας. Ή προσαρμοζεσαι στις συνθηκες και περιμενεις να ωριμασουν οι συνθηκες,μόνες τους (;),ή προσπασεις να αλλάξεις τις συνθηκες. Σαφως και αναγκαζεσαι να λειτουργησεις εντος της πραγματικοτητας στην οποια ζεις.Ομως η προσπαθεια μονο περι του εφικτου ή του δυνατου κλπ κλπ , ειναι μια ωραια ιδεα φερομενη κυριως απο καποιους που προφανως επιθυμουν να οριοθετησουν σε συγκεκριμενα πλαισια και ορια δυνατοτητων την επιθυμια, την δυναμη και τον αγωνα των ανθρωπων για ζωη που αρμοζει σε ανθρωπινες υπαρξεις και οχι σε καταναλωτικους τηλεορασοπληκτους μικροαστους. Αλιμονο αν δεν εφτανε το "βλεμμα" περα απ' τον οριζοντα και το μελλον που καποιοι μας προδιαγραφουν και δεν ατενιζε το ονειρο.

Εν πασει περιπτωσει εισαι αναγκασμενος να πολεμησεις και να αγωνιστεις με τα οπλα που ειναι διαθεσιμα, και αφου ζουμε σε συγκεκριμενες κοινωνικες και πολιτικες συνθηκες χρησιμοποιουμε ο,τι θα μας βοηθησει να "σηκωθουμε λιγο ψηλοτερα".

Τωρα για τα περι εισβολης, ε νομιζω πως αν δεν καταλαβαινουμε ποιοι δημιουργουν ολες αυτες τις "κρισεις", τους κινδυνους και για ποιο λογο,  τοτε θα επρεπε μαλλον να διαβασουμε αρκετες σελιδες ελληνικης και παγκοσμιας ιστοριας, μπας και μαθουμε κατι και για τον ρημαγμενο αυτο τοπο. Οσον αφορα το θεμα του στρατου ειναι εν γενει και αυτο πολιτικο θεμα και ως τετοιο πρεπει να αναλυθει, αν θελουμε να αποκτησουμε καποτε μια κοινωνια οπου ο βαθμος αναπτυξης της θα φαινεται οχι απο το μεγεθος των εξοπλιστικων προγραμματων της ή των ευημερουντων λογιστικων αριθμων, αλλα απο την ποιοτητα της παιδειας, υγειας κλπ που λαμβανουν οι πολιτες της.