Η τηλεόραση είναι ένα .... "αδηφάγο ον", που πρέπει οπωσδήποτε να γεμίσει τα "κενά" της, δηλαδή τον "τηλεοπτικό χρόνο". Κι οπωσδήποτε, εμείς οι "παλαιότεροι" προλάβαμε την εποχή της Κρατικής Τηλεόρασης με τα 2 μόλις κανάλια και το πρόγραμμα να είναι χρονικά περιορισμένο από τις 5 : 30 το απόγευμα μέχρι τη 01 : 00 - 01 : 30 μετά τα μεσάνυχτα [κι αυτό σε περίπτωση που έπαιζε κάποια ταινία που διαρκούσε μέχρι εκείνη την ώρα].
Όμως, από της αρχές των 90ς και μετά ο τηλεοπτικός χρόνος έγινε ατέλειωτος / απεριόριστος, καθόσον όλα τα κανάλια παίζουν ακατάπαυστα, χωρίς καμία διακοπή και χωρίς κενό. Έτσι, η τηλεόραση πρέπει να "ρυφήξει" όσο το δυνατόν περισσότερα θεάματα και περισσότερες εκπομές [το 90% των οποίων είναι, φυσικά, "άνευ λόγου υπάρξεως", "σκουπίδια" κλπ] ....
Έτσι και με τα fame story, X - factor κλπ. Το μόνο που εξυπηρετούν είναι το γέμισμα του τηλεοπτικού χρόνου. Τίποτε άλλο παρά εφήμερη τηλεοπτική κατανάλωση. Τέτοιες εκπομπές έρχονται - φεύγουν και στο τέλος δεν μένει τίποτα, ούτε καν σαν ανάμνηση. Και ρωτάω τη μικρή μας συμφορουμίτισσα loy, που άνοιξε το τόπικ : Όταν θα φτάσεις στην ηλικία μου [μεταξύ 35 και 40 ετών], θα θυμάσαι - έστω και λίγο - το X Factor ???? Θα σού έχει αφήσει μέσα σου κάτι [εστω και μικρό] που θα σε "συνοδεύει" ακόμη και μετά από 20 χρόνια ???