Απορία

θα ήθελα αν ξέρετε να μου πείτε τα παρακάτω βιβλία σε ποια τάξη του πιάνου απευθύνονται και ποια η γνώμη σας γι' αυτά:

Czerny 100

Oesten 25εύκολα κομμάτια

Schmitt προπαρασκευαστικές ασκήσεις

Eυχαριστώ

Το Τσέρνυ 100 είναι μέθοδος για πολύ αρχάριους-1η προκαταρκτική. Φτάνει ως περίπου επίπεδο 3ης κατωτέρας αλλά δεν υπάρχει λόγος να γίνει όλο το βιβλίο, εφόσον μόλις ο μαθητής φτάσει στο κομμάτι 30 μπορεί να παίζει πια Σονατίνες, Μπαχ και άλλα πιο ενδιαφέροντα πράγματα. Είναι περισσότερο μέθοδος ανάγνωσης παρά τεχνική. Είναι ίσως η καλύτερη για να ξεκινήσει ένας ενήλικας και η καλύτερη επίσης για παιδιά μετά την πρώτη-πρώτη και πιο απλή μέθοδο που θα χρησιμοποιήσουν (π.χ. John Thompson). Πολλές φορές τα παιδιά δεν το συμπαθούν αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει για συστηματική καλλιέργεια δεξιοτήτων αλλά και γούστου. (μην ξεχνάμε πως ο Τσέρνυ δεν ήταν τυχαίος-ήταν ο αγαπημένος μαθητής του Μπετόβεν, καθόλου ασήμαντος συνθέτης και πετυχημένος παιδαγωγός.)

To Οesten είναι και αυτό για προκαταρκτική αλλά προς κατωτέρα. Συμπαθητικό αν και κάπως ανιαρό. Σε κάθε περίπτωση αντί γι αυτό μπορεί να παίζει κανείς άλλα, πιο ενδιαφέροντα πράγματα, γιατί τα κομματιάκια του δεν είναι ασκήσεις -δλδ δεν έχουν κάποιον προφανή σκοπό- παρά είναι απλά εύκολα και ψιλοανόητα κομματάκια. Το χρησιμοποιώ μόνο σε μαθητές που έχουν κάποια δυσκολία ώστε να προχωράνε λίγο πιο ομαλά και με μικρότερα βήματα.

Το Schmitt είναι μια εντελώς ανούσια τεχνική μέθοδος. Ουσιαστικά άνευ λόγου ύπαρξης.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fibonazzi στις 17-06-2009 03:03 ]

ok. Ευχαριστώ

Ν'αγιάσει το στομα σου........................

-----------------
Η τέχνη είναι μεγάλη. αλλά η ζωή μικρή /Goethe

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : marilloumajore στις 17-06-2009 09:44 ]

Στην προκαταρκτικη.Αν εξαιρεσεις καποιες επιλεγμενες ασκησεις του Czerny ,τα αλλα δυο βιβλια,κατα τη γνωμη μου,ειναι ξεπερασμενα

Δεν τίθεται θέμα "ξεπερασμένου" και μη, η διδασκαλία του κλασικού πιάνου δεν είναι μόδα για να υιοθετεί νέες τάσεις. Ένα βιβλίο/έργο ή είναι χρήσιμο/διδακτικό/γουστόζικο ή δεν είναι. Από κει και πέρα δεν υπάρχει λόγος να εγκαταλείψει κανείς ένα καλό βιβλίο μόνο και μόνο επειδή έχουν βγει νεότερα, ούτε φυσικά να διδάσκει ένα κακό βιβλίο μόνο και μόνο επειδή δεν έχει εντοπίσει κάτι νεότερο που κατά τη γνώμη του να το αντικαθιστά.

Εγώ π.χ. "αντικαθιστώ" το Oesten (αν υποτεθεί πως το χρησιμοποιούσα) με γουστόζικες σονατίνες και άλμπουμ για νέους *(Σούμαν, Τσαϊκόφσκι, Μπάρτοκ κτλ).

Το Σμίτ πάλι είναι βιβλίο συστηματικής εξάσκησης passages (περασμάτων). Ούτε το θεωρώ ξεπερασμένο, ούτε νεοτεριστικό, ούτε και με ενδιαφέρει κάποιο νεότερο στο ίδιο μήκος κύματος. Απλώς δεν ασχολούμαι με αυτό τον τρόπο διδασκαλίας του πιάνου/της μουσικής.