Μιας και μιλάμε για συνομωσίες και επειδή έχω ασχοληθεί ελάχιστα με αυτά, επιτέψτε μου να αναφέρω κι εγώ την οπτική μου:
Είναι κοινό μυστικό στους μουσικούς κύκλους από παλιά, πως τον Jones τον έφαγε ο Mick (ίσως και ο Keith παρέα). Αυτό σιγοψυθιρίζεται σχεδόν από τότε που έγινε. Όλα έχουν σχέση με το συμφέρον. Το οικονομικό δη.
Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα στον κόσμο της showbiz (διοτι οι Stones από τα πρώιμα 70's ήταν Showbiz και μια καλοστημένη βιομηχανία μουσικής παρά μουσικοί με την έννοια του καλλιτέχνη. 'Εχουν γραφτεί άπειρα άρθρα και έχουν γυριστεί ακόμα και σχετικά ντοκυμαντερ για την επιχείρηση που άκουγε στο όνομα Stones). Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Και μιας και μιλάμε για Showbiz τι να πούμε για την υποκρισία που βασιλεύει σε παρόμοιες υποθέσεις? Όλος ο κόσμος στο hollywood λέει πως την ηθοποιό Νάταλι Γουντ την έφαγε ο άντρας της (για να μην μιλήσουμε για την Μονρόε). Ο ίδιος ο κιθαρίστας από τους hole (το γκρουπ της Courtney Love) έλεγε πως αυτή έφαγε τον Cobain.
Για να μην πάμε πολύ πιο μακριά, στον θάνατο ενός πολιτικού, του Κέννεντυ. Ενώ είναι φως φανάρι πως δολοφονήθηκε από καταιγισμό αντιδιαμετρικών πυρών, η Αμερική εμμένει στην σαθρή άποψη πως η σφαίρα του Χάρβευ όσβαλντ τον σκότωσε. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως ο Όσβαλντ, ο επίδοξος δολοφόνος του Κέννεντυ δολοφονήθηκε μετά από λίγο αλλά ακόμα και αυτός ο δολοφόνος του Όσβαλντ ο Τζακ Ρούμπι πήρε μετά από λίγο το μυστικό στον τάφο του. Παρόλα αυτά είναι κοινό μυστικό στους κύκλους του καπιτωλίου πως τον Κέννεντυ τον έφαγε ο Χούβερ (και ποιός ξέρει ποιό άτυπο συμβούλιο).
Όλες αυτού του είδους οι συνoμωσίες είναι πάρα μα πάρα πολύ καλά καλλυμένες και με τέτοιον τρόπο ώστε σε περίπτωση που φανερωθεί ακόμη και μικρό μέρος της αλήθειας, αυτό θα έχει καταστεί ανενεργό μετά από τόσα χρόνια που θα έχουν περάσει (και με τις τόσες μυθοπλασίες που πάνε συνοδεία μαζί). Αφήστε που όποιος γνώριζε κάτι και τόλμησε να ανοίξει το στόμα του, τον έφαγε το σκότος ή τον χαρακτηρίσαν τρελό, γραφικό ή άλλα πράγματα...(βλέπε περίπτωση Syd Barret και Pink Floyd). Αλλά συνήθως στις μεγάλες συνομωσίες φροντίζουν να κλείνουν για τα καλά όλα τα στόματα εκ των προτέρων! Υπάρχουν και εξαιρέσεις στις οποίες, μετά κόπων εκφοβισμών και πολλών βασάνων, αποκαλύπτεται η αλήθεια (βλέπε γουότεργκεητ) αλλά οι περιπτώσεις αυτές είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Και για να μεγαλώσω λιγάκι τον κύκλο αυτό, από τον φάκελο της Κύπρου μέχρι τους δίδυμους πύργους, κυριαρχεί (και θα κυριαρχεί) σκότος. Ας μην γελοιώμαστε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο όπως προανέφερα. Και τα φαινόμενα σχεδόν πάντα απατούν.
