80 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
"Οταν ο Ζορμπάς συνάντησε τους Μπιτλς"
του Γιώργου Β. Μονεμβασίτη, Ελυθεροτυπία, φύλλο Κυριακής 9/1/05
Κι όμως, φέτος, ο Μίκης γίνεται 80! Και γιορτάζει τα γενέθλιά του με πλήθος εκδηλώσεων, με πρώτη αυτή που θα γίνει τη Δευτέρα, την Τρίτη, αλλά και στις 17 και 18 του μηνός, στο Μέγαρο, με τα κινηματογραφικά και θεατρικά τραγούδια του, που θα θυμίσουν οι Αντώνης Ρέμος, Πέτρος Φιλιππίδης, Νατάσα Μανίσαλη και Γιάννης Σαμσιάρης.
Στην οθόνη θα προβάλλονται φωτογραφίες και σκηνές από τις ταινίες και τις παραστάσεις για τίς οποίες γράφτηκαν τα τραγούδια. Την καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης, που είχε πρωτοπαρουσιαστεί στο Ηρώδειο, έχει η Μαργαρίτα Θεοδωράκη και τα κείμενα είναι της Κάκιας Ιγερινού.
Στη μακρά και γόνιμη διαδρομή του, ο διάσημος συνθέτης έχει υπογράψει μουσική για παραστάσεις 50 σκηνικών έργων και 33 κινηματογραφικές παραγωγές, ενώ υπάρχουν και 34 κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν προϋπάρχουσες μουσικές και τραγούδια του. Σ' αυτή την κατηγορία εντάσσονται ταινίες, όπως το «Ζ» του Κώστα Γαβρά (1969) (που περιέχει τραγούδια όπως «Το γελαστό παιδί» από την παράσταση του έργου του Μπρένταν Μπίαν «Ενας όμηρος» του 1962).
Αρκετές από αυτές τις μουσικές και τα τραγούδια δοκίμασαν πολλοί ξένοι καλλιτέχνες να διασκευάσουν, συχνά με επιτυχία. Σ' αυτές τις διασκευές θα εστιάσουμε σήμερα, εξαιρώντας τις ξένες ερμηνείες από Ελληνες ή ελληνικής καταγωγής τραγουδιστές, όπως οι Νάνα Μούσχουρη, Βίκυ Λέανδρος, Ζορζ Μουστακί κ.λπ., πλην μιας σημαντικής περίπτωσης.
Αναμφίβολα, η πλέον δημοφιλής μουσική του Θεοδωράκη είναι «Ο χορός του Ζορμπά» από την περίφημη ταινία που σκηνοθέτησε το 1964 ο Μιχάλης Κακογιάννης. Προέκυψε από τη συναρμογή δύο πρότερων μουσικών θεμάτων του συνθέτη. Το πρώτο, το αργό, πρωτοεμφανίστηκε στη θεατρική παράσταση του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η γειτονιά των αγγέλων» (1963)· το δεύτερο, με το διονυσιακό κρεσέντο, γράφτηκε με όνομα «Κρητικός χορός» για την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη «Συνοικία το Ονειρο» (1961). Οι δισκογραφικές εκδόσεις που περιέχουν τον «Χορό του Ζορμπά» και διατίθενται τη στιγμή αυτή στη διεθνή αγορά πλησιάζουν τις διακόσιες!
Σε μερικές από αυτές μάλιστα προσφέρεται με τη μορφή τραγουδιού. Το πρωτοερμήνευσε, σε αυτή τη μορφή, το 1964, η Νταλιντά. Σήμερα, τις ερμηνείες της ανακαλύψαμε σε 15 διαφορετικές εκδόσεις: Εκτός από γαλλικά (La danse de Zorba), το ερμήνευσε και ιταλικά (Danza di Zorba) αλλά και αγγλικά (Dance my troubles away - Διώξε τις έγνοιες μου με τον χορό).
Στην Αγγλία, η ηχογράφησή του από τον Μαρτσέλο Μινέρμπι, το 1965, εισέβαλε πάραυτα στο βρετανικό Top 10. Η σύγχρονη ηχογράφησή του, στ' αντίπερα του Ατλαντικού, από τον τρομπετίστα Χερμπ Αλπερτ και το συγκρότημά του The Tijuana Brass έφθασε τον Φεβρουάριο του 1965 στο νο. 11 του καταλόγου επιτυχιών στις ΗΠΑ.
Η μεγάλη απήχηση της μουσικής - το συρτάκι έγινε μόδα - είχε ως αποτέλεσμα να τη συμπεριλάβουν στο ρεπερτόριό τους και να την ηχογραφήσουν πολλές διάσημες χορευτικές ορχήστρες, ακόμη και συμφωνικές. Ανάμεσά τους, οι ορχήστρες Μαντοβάνι, Πέρσι Φέιθ, Χένρι Μαντσίνι, Φρανκ Πουρσέλ, Ρέι Αντονι, Ξαβιέ Κουγκάτ, Ινοχ Λάιτ, των 101 Εγχόρδων, Κλάους Ογκερμαν, Λιρόι Χολμς, Λόντον Ποπς, Σινσινάτι Ποπς (υπό τον Εριχ Κούντσελ), Φιλαρμονική της Πράγας, καθώς και η Cinema Sound Stage Orchestra η οποία προσέφερε ένα διασκεδαστικό συμπίλημα του ήχου του Ζορμπά με εκείνον από τα «Παιδιά του Πειραιά».
......... η συνέχεια
εδώ
Εσείς τι πιστεύετε για τη προσωπικότητα και το έργο του Μ. Θεοδωράκη? Είναι τόσο μεγάλη όσο την έχουμε αναδείξει στην εποχή μας?
Και αν είμαι αλάνης φουκαράς, δε φταίω, σας το λέγω...
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: SteliosG on 09-01-2005 10:43 ]
