Μεγάλο σκάνδαλο με τις συναυλίες του Καζαντζίδη

οι μόνοι που δε μασάνε από φιλανθρωπικά και τέτοια είναι οι.. ΑΕΠΙ !   εισπράττουν βρέξει-χιονίσει.. εκεί θάπρεπε να πάει κι η εφορία, να πάρει μαθήματα..

H επιστολή-απάντηση της Μαρινέλλας

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=96518&cid=9

Στην Ελλάδα (ή και γενικότερα στον άνθρωπο) σκάνδαλο θα ήταν να ΜΗΝ εκμεταλλευόμασταν τους νεκρούς μας. Η νεκροφιλία και η πτωματοφαγία είναι χαρακτηριστικό του Homo sapiens.

Αν μπορούσες να ανοίξεις τα σωθικά των μουσικών στην Ελλάδα, άραγε πόσες ευχές/κατάρες θα εύρισκες για τον Μ. Θοδωράκη; Μιλάμε για μία δεκαετία τουλάχιστον γεμάτη αφιερώματα, συναυλίες και λοιπές τεχνοοικονομικές δραστηριότητες, από πιθανή απώλειά του...

***

Μόλις θυμήθηκα ένα μερικώς σχετικό/άσχετο ανέκδοτο που μου είπε προχθές ένα φίλος:

Ένας πολέμαρχος των κανιβάλων κι ένας στρατηγός του Γαλλικού στρατού συμπίνουν και συντρώγουν και συζητούν περί της ιστορίας των εθνών. Κάποια στιγμή ο κανίβαλος πολέμαρχος απευθύνεται με υπερηφάνεια στο συνομιλητή του: "Σε μία ηρωϊκή μάχη με τους Ταμ Ταμ χάσαμε μέχρι και 10 πολεμιστές!!!".

Ο Γάλλος στρατηγός του αποκρίνεται: "Σιγά το πράγμα! Εμείς σε κάθε μάχη χάνουμε χιλιάδες!!!"

Κι ο κανίβαλος συνεχίζει με απορία: "Και πότε προλαβαίνετε να τους φάτε;"

Πόσο δίκιο έχει ο ...ονοματίσιμος  όταν  αναφερόταν στην διαχρονική κομπίνα της Αφιλοκερδώς Α.Ε.

Για μένα  είναι αστείο  να περιμένουν οι τωρινοί  "εκφραστές" του  "ανθρώπου της συνοικίας", την απόδοση ευθυνών από τον ορκωτό λογιστή...Τι πράγμα να δει ο ορκωτός ,αν υπάρχουν παραστατικά για το 1.050.000 ευρώ πού ήταν τα έξοδα ?... Μα και βέβαια είχε πολλά έξοδα, φαίνεται ότι ο "κύριος" διοργανωτής μετέφερε τις μικροφωνικές με ταξί...

Δύο πράγματα δεν καταλαβαίνω;

1) Γιατί τόσο χολή για τον Γιώργο Νταλάρα;

Ζωντανός γίγας είναι αλλά απο τότε που τραγούδησε για την Κύπρο μπήκε στη Μαύρη Λίστα της Αριστεράς. Τον επέλεξαν ως ερμηνευτή οι πάντες των Ελλήνων συνθετών σχεδόν και οι λοιπές γνώμες μας είναι για χασομέρι.

2) Όσο για τον Καζαντζίδη μεγαλύτερη τιμή απο το να τραγουδήσουν γι΄αυτόν οι εναπομείναντες "μύθοι" σε μια συναυλία υπήρχε; Το λέω γιατί είδα πολύ χολή απο τον Αδαμαντίδη, που παρότι σημαντικός τραγουδιστής και όντως κοντά στον κύκλο του Καζαντζίδη, θα πρέπει να καταλάβει πως η Μαρινέλα έκανε τέρατα και σημεία με τον Στέλιο όταν αυτός δεν ξέρω αν είχε γεννηθεί. Και σίγουρα οι συμμετέχοντες στην συναυλία ήταν μια μεγάλου κύρους ομάδα.

Όσο για την Μαρινέλα μαζί με την Φλέρυ Νταντωνάκη θα είναι πάντα οι μεγαλύτερες τραγουδίστριες που περάσαν απο την Ελληνική σχετική Δισκογραφία. Δεν είναι μικρότερο μέγεθος απο τον Καζαντζίδη, τον Μέγα Καζαντζίδη για να μην παρεξηγηθώ, ο οποίος ωστόσο προς τον θάνατο και μετα θάνατον αναγνωρίσθηκε στο βαθμό που είναι σήμερα.

Ο μεγαλύτερος έλληνας λαϊκός βαθύφωνος ήταν ο Στέλιος, ωστόσο δεν είμαι βέβαιος αν είχε το άγγιγμα ή το μέγεθος του Ξυλούρη.

Κάπου έχει καταντήσει ο Καζαντζίδης να είναι ο Θεός που δεν μπορούμε να τον αγγίζουμε ούτε να τον κρίνουμε. 

Λοιπόν …….θα ξεκινήσω με τη διήγηση μιας παλιάς ιστορίας με νόημα……

Το καλοκαίρι του 1962 ανεβαίνει μία παράσταση με όνομα <<Όμορφη Πόλη>> ,τα τραγούδια της οποίας συμπεριλαμβάνονται στον ομότιτλο δίσκο,  δημιουργία του Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφορεί το 1961.Μαζί με την επιθεώρηση <<Όμορφη Πόλη>> στο διπλανό θέατρο με το όνομα Μετροπόλιταν ανεβαίνει το έργο του Μάνου Χατζιδάκι με όνομα <<Οδός Ονείρων>>. Η <<Όμορφη Πόλη>> σκηνοθετήθηκε από τον Μιχάλη Κακογιάννη και τα αντίστοιχα τραγούδια του Θεοδωράκη κλήθηκαν να τραγουδήσουν: η Ντόρα Γιαννακοπούλου,ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Ανδρέας Ντούζος ,η Άννα και η Μαρία Καλουτά………….Ωστόσο η <<Όμορφη Πόλη>> δε σημειώνει καμία επιτυχία και ξεσπά φημολογία για κόντρα Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Συγχρόνως ο Θεοδωράκης επικαλέσθηκε λόγους υγείας και μετέβη στο νοσοκομείο Εδουάρδος Ζ’ του Λονδίνου. Τότε λοιπόν ο Μίκης Θεοδωράκης μέσω του επιχειρηματία Θεόδωρου Κρίτα ,που τον επισκέφθηκε, αποστέλλει στον Στέλιο Καζαντζίδη ένα γράμμα με το οποίο του ζητά να στηρίξει την <<Όμορφη Πόλη>> αφιλοκερδώς. Συγκεκριμένα του προτείνει να ερμηνεύσει το τραγούδι <<Μανούλα μου ο γιόκας σου>>. Πράγματι, ο Στέλιος Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα  τραγούδησαν χωρίς να πάρουν δραχμή και ο Θεοδωράκης επέστρεψε <<εσπευσμένα>> από την Αγγλία. Ένα βράδυ ο Θεοδωράκης πήγε στο θέατρο και περίμενε να τελειώσει  ο Καζαντζίδης την παράσταση και μόλις τελείωσε ο Μίκης βγήκε στη σκηνή  να διευθύνει τιμητικά την ορχήστρα για τον καλλιτέχνη που θα τραγουδούσε αμέσως μετά. (www.stelioskazantzidis.blogspot.gr)Στο πρόσωπο του ανθρώπου ο οποίος <<θυσιάστηκε>> για να του συμπαρασταθεί ,ο <<μεγάλος μουσικοσυνθέτης>> επέδειξε μία χυδαία προσβολή και μία ανείπωτη αχαριστία. Ο ίδιος ο Καζαντζίδης έχει αναφέρει πολλές φορές το περιστατικό σε συνεντεύξεις του..  Όσο για Νταλαρέους, Μαρινέλλες, Μητροπάνους, Χαρούλες και όλα αυτά τα ανθρωπάκια με υποκοριστικό-πέρα από τις ελάχιστες φωνητικές ικανότητές τους μπροστά σε μεγέθη όπως ο Αγγελόπουλος, η Πόλυ Πάνου , η Ρίτα Αμπατζή , η Χασκήλ , ο Τζουανάκος , ο Περπινιάδης και ο Δελιάς τους οποίους δε φτάνουν ούτε στο ελάχιστο- ο λόγος για τον οποίο ΠΟΤΕ δε θα μπορούσαν να αποδώσουν φόρο τιμής στο Στέλιο Καζαντζίδη είναι απλός: όλα όσα πολέμησε ο Στέλιος, όλα τα κυκλώματα που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη νύχτα από το 54’ μέχρι και το θάνατό του, οδηγώντας τον επιπλέον να απέχει και από τη δισκογραφία για 12 ολόκληρα χρόνια από το 75’ έως το 87’ είναι ακριβώς αυτά που πρεσβεύουν οι άνωθι <<αγαπημένοι>> καλλιτέχνες, οι οποίοι για όλα τους τα χρόνια υπήρξαν τα τσιράκια των εταιριών και οι αρπακόλλες του δήθεν ποιοτικού. Πολύ απλά όλοι αυτοί για 100 εκατομμύρια  θα πουλούσαν και τη μάνα τους. Ο Στέλιος Καζαντζίδης όμως, σε διπλάσια προσφορά που του έγινε από Αμερικανό επιχειρηματία για συναυλίες απλώς αρνήθηκε μένοντας σταθερός στην αποχή του. Αντίθετα οι παραπάνω την τελευταία δεκαετία κάνουν δήθεν διαλείμματα για να γεμίσουν τις <<μπαταρίες>> τους μέχρι να βρεθεί ο επόμενος χορηγός! Ο Στέλιος πρώτα έζησε τα τραγούδια του, στη συνέχεια τα τραγούδησε και στο τέλος τα σεβάστηκε όσο κανείς. Κάποτε ο Μπιθικώτσης είπε-φυσικά όσο ζούσε ο Καζαντζίδης, γιατί έτσι κι αλλιώς τότε δε τολμούσε να μιλήσει κανένας-σε μία δημοσιογράφο που τόλμησε να τον ρωτήσει για την υποτιθέμενη σύγκριση ανάμεσα στον ίδιο και τον Στέλιο <<Αυτό κοπέλα μου να μην το ξαναπείς, ο Καζαντζίδης είναι η Ακρόπολη, κατάλαβες κοπέλα μου αυτό που σου είπα?>>.

Ο ΣΤΕΛΙΟΣ KAZAΝΤΖΙΔΗΣ είναι η ΑΚΡΟΠΟΛΗ .

(Το κείμενό μου αποτελεί μία παράθεση σε όσα προείπαν ορισμένοι περί <<μύθων>>,και όχι μόνο.................)

Δεν ξέρω τί σχέση έχεις με την μουσική, ωστόσο καλό είναι να ακούς κάτι, καίτοι είσαι μόλις 22 ετών. Προσωπικά και σχέση έχω με τον χώρο και δραστηριοποιούμαι στο τομέα της Ιστορίας της Ελληνικής Δισκογραφίας.

Με τον Νταλάρα, την Αλεξίου και τον Πάριο ο Καζαντζίδης στη δεκαετία του 1970 σχεδίασε να ξανατραγουδήσει στην Αθήνα.

Για τον Νταλάρα μόλις την δεκαετία του 90΄ είπε πως αν είχαμε μερικούς ακόμα σαν και αυτόν η Ελληνική Μουσική θα ήταν καλύτερη.

Την Αλεξίου την είχε χαρακτηρίσει μεγάλη ήδη στα τέλη της δεκαετίας του 70΄. Και η Αλεξίου πρώτο προσωπικό δίσκο είχε μόλις το 1976.

Στο πρώτο έγχρωμο αφιέρωμα που έγινε στην ΕΡΤ για τον Καζαντζίδη κάπου αρχές 80΄ όταν περίπου ερχόσουν στη ζωή, φαντάζομαι, αυτοί οι τραγουδιστές έλαβαν μέρος στο αφιέρωμα για τον Καζαντζίδη.

Τόσο η Αλεξίου όσο και ο Νταλάρας επιλέχθηκαν απο το Στέλιο ως συμμετοχές σε δίσκους του.

Στην ίδια συνέντευξη που ο Στέλιος στον Λευτέρη Παπαδόπουλο χαρακτήρισε την Αλεξίου μεγάλη τραγουδίστρια, σχολίασε την Μαρινέλα όχι ως τραγουδίστρια αλλά ως μεγάλη θεατρίνα, αν θυμάμαι καλά, δείχνοντας μικροψυχία. Όπως απαράδεκτος ήταν και όταν προσπάθησε να επιβάλει στην Μαρινέλα αποχή απο τα μουσικά πράγματα και τελικά αυτός ήταν και ο λόγος που χώρισαν ή η αφορμή.

Στην σταδιοδρομία ενός τραγουδιστή, δεν μετρούν μόνο τα φωνητικά αλλά και οι δίσκοι οι μεγάλοι. Ο Καζαντζίδης, λίγους μεγάλους δίσκους έκανε: Καταχνιά - Άπονες Εξουσίες (;) - Υπάρχω - Η Ζωή μου όλη.

Ακρόπολη Αθηνών είναι μία. Μην εξευτελίζουμε ιερά και όσια. Πρώτιστα πνευματικό ύψος έχει ο δημιουργός, ο συνθέτης, ο ποιητής και όχι ο τραγουδιστής ο οποίος πολλές φορές απλά γεννιέται με μια μεγάλη φωνή. Ο Μίκης είναι κορυφή δημιουργίας, όπως και ο Χατζιδάκης. 

Τέλος είναι γνωστό πως δισκογραφήθηκαν με το όνομά του ως δημιουργού τραγούδια άλλων δημιουργών κάτι που είναι παράνομο και αυτό διεκδίκησε ορθά ο Νικολόπουλος.

Μιλάς με απαράδεκτο τρόπο για άτομα που θα μείνουν στην Ιστορία του Ελληνικού Τραγουδιού. Σε μια Ιστορία που στους καλύτερους τραγουδιστές του πιθανόν την ύψιστη θέση θα κατέχει ο Στέλιος. Υπάρχουν βέβαια άλλοι που προτιμούν τον Μπιθικώτση, άλλοι τον Διονυσίου και άλλοι όπως εγώ που προτιμώ τον Ξυλούρη. Προσωπικά δεν συγκρίνω τους νεότερους αυτούς με τον Τζουανάκο , τον Περπινιάδη και τον Δελιά. Οι παλαιότεροι αυτοί δεν ήταν για μένα καλύτεροι και φυσικά δεν μείναν στην Ιστορία. Η Πάνου είναι μια μεγάλη φωνή, όπως μεγάλη υπήρξε η Καίτη Γκρέυ, δεν είναι ωστόσο καμία απο αυτές Μαρίκα Νίνου, Μαρινέλα, Φλέρυ Νταντωνάκη, Βίκυ Μοσχολίου, Χαρούλα Αλεξίου και αν μιλάμε για λαϊκό καθαρό τραγούδι Σωτηρία Μπέλου και Ρίτα Σακελαρίου. ( σ.σ. Η τελευταία ήταν τεράστια φωνή και ας τραγουδούσε "παίδαρο και Μέγαρο"). 

Οι συναυλίες του Καζαντζίδη σας μάραναν?

Δηλαδή όλοι αυτοί που συμμετείχαν στις συναυλίες (και όχι μόνο οι τραγουδοποιοί) είναι άγιοι άνθρωποι? Τους αδαείς παριστάνουμε εδώ μέσα?

Ας αφήσουμε τον Καζαντζίδη στην άκρη όμως. Ας πάμε στα "ιερά τέρατα" (μην ξεράσω..ωραίο πρόσχημα).

Όλοι αυτοί οι "μεγαλοκαλλιτέχνες" τα έχουν τσεπώσει και τα τσεπώνουν τόσο χοντρά (όσο δεν φαντάζεστε) από παντού με πρώτιστο αρωγό το ίδιο το κράτος και το μουσικό κατεστημένο. Είναι οι "υπεράνω" και συνάμα και οι ίδιοι υπεύθυνοι για το μουσικό κατεστημένο. Αυτό το παραδέχτηκε ακόμα και ο Γιωργάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Τώρα μας έπιασε το παράπονο?

Πέφτει πολύ δούλεμα τελικά και δη πολιτικό...κάργα!

Που είσαι βρε Νικόλα Άσημε να δεις την κατάντια μερικών μερικών...

υγ: Αν βρεθείτε ποτέ μπροστά σε συζήτηση κάποιου αντζέντη μεγαλοκαλλιτεχνών που κλείνει χρηματική συμφωνία με κάνα κοπρόσκυλο της αυτοδιοίκησης ή κάνα κομματόσκυλο του υπουργείου πολιτισμού, θα χάσετε πάσα ιδέα...οι χρηματιστές είναι αγγελούδια μπροστά τους...

Λυπηρο και τραγικο να συμβαίνουν τετοια πράγματα με βιτρινα την..........φιλανθρωπία ....και σκοπο την εκμετάλλευση απ οσο ψηλά ιστάμενους  αλλα και απ οποιους και αν προερχεται.....

"Φανταστικη" συνεντευξη του Γιωργου Νταλαρα στον Τζιμη Πανουση,οπου συζητιεται και το επιμαχο θεμα..

Μια πραγματικα γλυκια στιγμη στην μακροχρονη κοντρα των δυο καλλιτεχνων...

http://troktiko.blogspot.com/2010/01/h_28.html

Πόσο άραγε μας βολεύει το απρόσωπο του διαδικτύου τελικά ε;

Να βγάζουμε χολή για ανθρώπους που ούτε τους ξέρουμε, ούτε μας ξέρουν.

Τι ωραία που θέτουμε τα επιχειρήματά μας...

Τα ισοπεδώνουμε όλα στο βωμό του μίσους και της ζήλειας που φωλιάζει μέσα μας.

Οι μεγάλοι καλλιτέχνες ατάλαντοι ξαφνικά.

Ο Καζαντζίδης, Ακρόπολη (ήμαρτον).

Έτσι είναι όμως η Ελλαδίτσα μας. Όσο κάποιος είναι εν ζωή, τον βρίζουμε, τον προσβάλουμε, τον αμφισβητούμε, τον τρώμε.

Όταν όμως πεθάνει του στήνουμε αγάλματα, τον κάνουμε Θεό και τον αποκαλούμε Ακρόπολη. Αυτό συνέβη με τους ρεμπέτες, με τον Χατζιδάκη, τον Καζαντζίδη, τον Μπιθικώτση και που να σταματήσει η λίστα των μεγαλων. Η μεγάλη Αλεξίου, η "μεγάλη" Μαρινέλα (απο που κι ως που μεγάλη δεν το κατάλαβα, καλή ναι, μεγάλη όμως; Ίσως ηλικιακά...), ο τεράστιος Μπιθικώτσης, ο μεγάλος Καζαντζίδης.

Κάπου έχουμε όλοι χάσει το μέτρο.

Ας μην βαφτίζουμε κάποιους με τίτλους που και οι ίδιοι θα σιχαίνονταν, γιατί ας μην ξεχνάμε πως και η Ακρόπολη προς πώληση είναι και ψάχνει για χορηγούς για να επιβιώσει...

Όσο γαι τα φράγκα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι τραγουδιστές να πληρώνονταν πάλι θα περίσσευαν. Τώρα ποιος τα πήρε;

Ας ρωτήσουν αυτούς που τα μέτρησαν και τους πολιτικούς που κρύβονται πίσω από αυτούς.

Και μιλάω και για τις 2 συναυλίες. Και του Καζαντζίδη και του Παπαδόπουλου.

Οι Καραχάλιοι και ειδικά οι Κιρκινέζοι σίγουρα κάπου δίνουν λογαριασμό.

Σωστά κε Πολιτιστικέ Οργανισμέ Φλώρινας;

Το σχολιο σας για την Μαρινέλλα το βρηκα λανθασμένο αν όντως είστε καθηγητης μουσικής διότι δηλώνει άγνοια ή εμπαθεια για την ερμηνευτρια.

Ακόμη κι αν δεν σας αρέσουν οι επιλογές της ή η φωνή της, θα πρέπει να ξέρετε πως η αρτιοτητα της ειναι παραδειγματική για όλους τους μετέπειτα "μεγαλους" ερμηνευτές. Και το "μεγάλη" εχει να κάνει φυσικά και ηλικιακά διότι αν δεν το εχετε καταλάβει ειναι η πιο διαχρονική εν ενεργεια καλλιτεχνης στην Ελλάδα (τραγούδι) που η ποιοτητα της φωνής της εχει νικήσει τον χρόνο.

Μπορεί να μην σας λένε τιποτε ολα αυτά, αλλά οταν μιλαμε με την ιδιότητα μουσικου καλό θα ηταν να είμαστε όσο γινεται αντικειμενικοί και δίκαιοι.

Νίκος Καρακαλπάκης 

-----------------

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nikos_music στις 02-02-2010 00:09 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nikos_music στις 02-02-2010 03:47 ]

Αγαπητέ Νίκο ο καθείς εκφράζει τις απόψεις του και κρίνεται γι αυτές.

Για μένα μεγάλος τραγουδιστής είναι αυτός που ως επί των πλείστων έχει πει μεγάλα τραγούδια, έχει μεγάλη προσφορά στη μουσική και έχει δημιουργήσει μεγάλη σχολή.

Επειδή κάποια επίθετα έχουν χάσει τη σημασία του αν χαρακτήριζα μεγάλη τραγουδίστρια τη Μαρινέλα, τότε πως θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Νίνου, την Στέλλα Αμπατζή, τη Βέμπω ή και από νεότερες τη Μοσχολιού, τη Βενετσάνου ή ακόμα και την Αλεξίου;

Την θεωρώ πολύ καλή ερμηνεύτρια, ίσως ανάμεσα στις καλύτερες αλλά όχι μεγάλη διότι για τα προσωπικά μου μέτρα και σταθμά δεν συμπληρώνει τις προϋποθέσεις που προανέφερα.

Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να σε προσβάλω.

Απλά εκφράζω την προσωπική μου άποψη.

φίλε μου, στην Ελλάδα ο χώρος του τραγουδιού χάρη στην επιρροή και τη δημοφιλία του έχει πετύχει μιά ιδιαίτερα χαλαρή σχέση με την πολιτεία στα φορο-οικονομικά..

Οι Καραχάλιοι και Κιρκινέζοι (28 ετών !!) σίγουρα κάπου δίνουν λογαριασμό αλλά δεν ξέρουμε πού..

Για τις συγκεκριμένες συναυλίες έπεσε ομερτά σκοτάδι (τις μετράω στις μεγάλες αποτυχίες του Τριανταφυλλόπουλου) αλλά φυσικό το βρίσκω, οι άνθρωποι δε θα κάνουν τους ήρωες, πρέπει να δουλέψουν και αύριο..

Τουλάχιστον σ αυτό το θέμα θα συμφωνείς ότι ο Καζαντζίδης ξεχώρισε..

Εμένα η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι εφόσον υπάρχουν κοράκια διοργανωτές σίγουρα θα υπάρχουν και κοράκια τραγουδιστές …. Τώρα από κει και πέρα άντε βρες ποιοι είναι …… Επίσης ευθύνονται και αυτοί οι τραγουδιστές που γνωρίζουν ποιοι τα έπαιρναν αλλά δεν τους έκραξαν ποτέ….

Ολοι έχουμε ευθηνή για αυτή την κατάντια και αυτην την χωρα……

Τώρα για το μέλος ‘’korio’’ που έγραψε

Το μέλος Korios στις 01-02-2010 στις 11:46 έγραψε... Πόσο άραγε μας βολεύει το

απρόσωπο του διαδικτύου τελικά ε; Να βγάζουμε χολή για ανθρώπους που ούτε τους

ξέρουμε, ούτε μας ξέρουν. …

Ε τι να σου πω βρω φίλε τώρα λες για τους άλλους εσυ που κάνεις τα ιδια;;;; Εσυ δεν μας αποκάλεσες ΄΄κοτες΄΄ και αποτυχημένους χωρις να μας ξέρεις;;;; Επειδή δεν συμφωνούμε στην ιδεολογία μας και στις απόψεις μας…… Μόνο των αλλων βλέπεις;;;;; Αντικειμενικότατος είσαι….

Και βέβαια σου φαίνετε το διαδίκτυο απρόσωπο….

Ε βέβαια αφου δεν εχεις το όνομα σου …… Εμεις το κάνουμε απρόσωπο όπως εσυ που κρύβεις το όνομα σου…..

Κωνσταντινος Τσελάς

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : KONSTANTINOSTSELAS στις 02-02-2010 12:13 ]

Δυο σημεία:

1. To να γνωρίζεις το ρεπερτόριο της Μαρινέλλας και τις επιλογές της σε μια καριέρα άνω των 50 ετων δεν συμβαίνει διοτι η αποψη σου στηρίζεται καθαρα στην "καραμέλα" - που δυστυχως επετρεψε η ίδια η μαρινέλλα - να αναμασάται επειδή είχε το θάρρος να πει και η ιδια πως το ρεπερτόριο της δεν ηταν τόσο καλό σε σχέση με τις υπολοιπες.

Αν εξαιρέσω την Μοσχολιού και μετα την Αλεξίου (με επιφυλάξεις) οι υπόλοιπες που ανέφερες (σπουδαίες) δεν είχαν καλύτερο ρεπερτόριο. Συγκρίνοντας βεβαια όλη την γκάμα που ειπε η καθεμια.Η Βενετσάνου ειναι άλλου ύφους τραγουδίστρια (απο τις κορυφαίες) η οποια δεν μπορεί να συγκριθεί με την Μαρινέλλα παρα μονο να συνυπαρξουν σε μια κατηγορία γενικότερη των σπουδαίων ελληνιδων φωνων/ερμηνευτων.

2. Η προσφορά τωρα: Προσφορά ενος τραγουδίστη περα απο το ρεπερτοριο το οποιο σαν δημιουργία ανήκει στους συνθέτες και στιχουργούς, ειναι η πορεία του και το τι εβαλε μέσα στον "χωρο" που κινηθηκε. Η Μαρινέλλα μεχρι τις αρχες της δεκαετίας του 80 ηταν πρωτοπόρος σε ότι έκανε - ειδικά στο θέμα των Live εμφανίσεων αλλά και της δισκογραφίας (πρωτη κυκλοφορησε Live δίσκο το 1971, πρωτη δισκο 33ων στροφων (σόλο) το 1967, πρωτη εβαλε σποτάκια στην σκηνη και μετετρεψε την πιστα σε σκηνη θεάτρου, πρωτη που διαμορφωσε το καμαρίνι των τραγουδιστων και επέβαλε ρεπό στα μαγαζιά, πρωτη που έκανε μουσικές παραστάσεις σε νυχτερινά κέντρα - κατι που υιοθέτησαν μετα τραγουδιστες \έντεχνοι" της επομενης γενιάς,πρωτη που απαγόρεψε σπασιμο πιάτων στα λαικά κεντρα κλπ.)

Η προσφορά της ως φωνή - τεχνική - αρθρωση ειναι παραδειγματική. Την αναγνωρισαν ακόμη και τραγουδιστες της όπερας /λυρικής σκηνής αλλά και μυθοι όπως ο Frank Sinatra όπου η Μαρινέλλα μην ξεχνάμε πως  ειναι μια καθαρα λαική τραγούδιστρια.

Αν αυτά λοιπόν συν την διαχρονικότητα της οχι μόνο ως "μυθο" αλλά ως εν ενεργεία τραγουδίστρια δεν ειναι λόγοι να θεωρείται "μεγάλη" τοτε μπορω απλά να δεχτω ότι η προσωπική σου άποψη βασίζεται μόνο στην προσωπική σου αισθητική που δεν με αφορα εφόσον δεν τεκμηριωνεται συμφωνα με την ιστορία.

υ.γ Οι τίτλοι όταν δεν υπερβάλουν δείχνουν και μια ανταποδωση αυτων που προσφεραν ολοι αυτοί οι σπουδαίοι καλλιτέχνες - ο καθενας απο το μετερίζι του - στους ανθρωπους.
-----------------

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nikos_music στις 02-02-2010 13:23 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nikos_music στις 02-02-2010 13:25 ]

Δυστυχώς όπως είναι άγνωστη η Ελληνική Ιστορία, έτσι είναι άγνωστη και η Ιστορία της Ελληνικής Δισκογραφίας.

Τα σημερινά πάλι παιδιά που πιάνουν μια κιθάρα βγαίνουν με σημαντικές γνώσεις πλέον απο Ωδεία αλλά απομακρυσμένα απο την Ελληνική Παράδοση.

Έχουν ως πηγή τραγούδια τραγουδοποιών ή τραγούδια ξένου ρεπερτορίου και όχι την μεγάλη μουσική ελληνική παράδοση. ΚΑι κατα κανόνα δεν τραγουδούν με ελληνικό τρόπο ή δεν ξέρουν να κρίνουν τραγουδιστές του ελληνικού τρόπου.

Ως προς το θέμα Σχολή: Δεν είσαι απαραίτητα μόνο μεγάλος άμα έχεις κάνει Σχολή γιατί για να κάνεις Σχολή πρέπει και η φωνή σου να είναι συμβατή ώστε να μπορέσουν να σε μιμηθούν.

Στην περίπτωση της Μαρινέλας, της Νταντωνάκη ή του Ξυλούρη τί Σχολή να γίνει, αμίμιμητες φωνές αν και κρητικοί προσπάθησαν να μιμηθούν τον τελευταίο λόγω ντοπιολαλιάς.

Ούτε αυτό υποβιβάζει φωνές που έκαναν Σχολή γιατί ήταν πιο γήινες: Νίνου, Καζαντζίδης. Μοσχολιού, Αλεξίου, Νταλάρας, Πάριος. Ωστόσο για να κρίνεις τραγουδιστή ουσιαστικά πρέπει να έχεις τραγουδήσει ή να έχεις μέγαλη δισκογραφική εμπειρία ως ακροατής έστω ή φυσικά να έχεις μουσική ιδιότητα.

Η Μαρινέλα είναι πιο μεγάλη φωνή απο όλες αυτές που συνήθως χαρακτηρίστηκαν μεγάλες: Φωνή με μεγάλα βάθη και ύψη, ερωτική και γλυκιά όταν πρέπει, δραματικές ικανότητες, ευαισθησία και αψεγάδιαστη. Και δεν νομίζω ότι είναι κλασσικά λαϊκή φωνή, κάτι που ειπώθηκε. Μου θυμίζει μια περίπτωση σαν της Μαίρης Λίντα που ενώ σε καμία περίπτωση δεν ήταν λαϊκή αλλά του ελαφρού δυτικού τραγουδιού, αφιερώθηκε και λόγω συνθηκών στο λαϊκό τραγούδι. Ωστόσο η Μαρινέλα έχει τα περισσότερα τραγούδια της στο ερωτικό τραγούδι, στο πιο ευρωπαϊκό, όπως οι εταιρίες προσπάθησαν να κάνουν κυρίαρχο πολύ έντονα την δεκαετία του 70΄ και του 80΄. Ο Πάριος ήταν το αντίστοιχο ανδρικό ισοζύγιο την ίδια περίοδο. Αν τώρα υποτιμήθηκε το έργο της γιατί δεν προτιμούνταν απο τους αριστερούς κατα κανόνα μεγάλους συνθέτες το 70΄, αυτό δεν την μειώνει.