Ο Κώστας Χατζής αναμφίλεκτα θεωρείται απ’ τους κορυφαίους και συνάμα πρωτοπόρους δημιουργούς στο κοινωνικό τραγούδι. Είναι αυτός που ουσιαστικά επέβαλε το στυλ«φωνή-κιθάρα» και για πρώτη φορά ακούστηκαν μπαλάντες με κοινωνικά μηνύματα. Διαμόρφωσε με την διαχρονική παρουσία του (50 σχεδόν χρόνια) σχολή, και γενιές τραγουδοποιών ακολούθησαν τα χνάρια του και μεγαλούργησαν στο μετέπειτα έντεχνο ελληνικό τραγούδι.
Ο Κώστας Χατζής γεννήθηκε στη Λιβαδειά. Ο παππούς του υπήρξε μεγάλος λαϊκός κλαρινετίστας αλλά και ο πατέρας του έπαιζε πολύ καλό σαντούρι γι’ αυτό και ο Κώστας δεν άργησε ν’ακολουθήσει τα βήματα της οικογενείας του. Στα δεκαέξι του κιόλας χρόνια τον έπαιρνε ο πατέρας του και τραγουδούσε σε γάμους και βαφτίσια και σε κάθε εκδήλωση που ήταν απαραίτητα η δημοτική κυρίως μουσική και μετά από πενταετή περιπλάνηση στην επαρχία έρχεται στην Αθήνα άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Τότε αρχίζει μια από τιςπιο δύσκολες και σκληρές περιόδους της ζωής του.
Είναι η εποχή που προσπαθεί να επιβιώσει και να βρει το δρόμο του. Την προσπάθεια του αυτή θα την πληρώσει με τρομερές στερήσεις, πίκρες και απογοητεύσεις και γρήγορα θα καταλάβει πως ο δρόμος που διάλεξε είναι γεμάτος αγκάθια και παγίδες που καιροφυλαχτούν σε κάθε βήμα. Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα να αναδειχτεί σε έναν από τους πιο αντιπροσωπευτικούς καλλιτέχνες του ελληνικού τραγουδιού. Μετά από 8 χρόνια γεμάτα πίκρες και απογοητεύσεις, εμφανίζεται στη μπουάτ «Τιπούκειτος» και ένα χρόνο αργότερα στη «Ρουλότα». Δυο χρόνια μετά έρχεται ο πρώτος του δίσκος και μαζί με αυτόν η καθιέρωση.
Αν η δεκαετία του ’60 καθιέρωσε τον Κώστα Χατζή, η δεκαετία του ’70 τον ανέδειξε σαν έναν από τους πιο σπουδαίους συνθέτες και εκτελεστές. Στην δεκαετία αυτή έγραψε τα «Πέτρα καιΦως», «Ουαί!», «Γιος της Άνοιξης», «Δεκατρία τραγούδια», το ανεπανάληπτο«Ρεσιτάλ», «Ανθρώπινα Συστήματα», «Κώστας Χατζής ‘79» και «Ελπίδα-Δάκης στου Κ.Χατζή». Είχαν προηγηθεί: «Γειτονιές του κόσμου», «Αναγέννησις Αλόννησος», «Κώστας Χατζής τραγουδά Κώστα Χατζή», «Ο Κώστας Χατζής παίζει και τραγουδά μαζί σας».
Η δεκαετία του ‘80 σφραγίζεται με το «Ταμ-Ταμ» και τη «Συνάντηση» (με την Μαρινέλλα), τα«Νταουλιέρικα», «Στίγματα του Καιρού» και την «Ζωντανή Συναυλία στον Ορφέα». Η δεκαετία του ‘90 ανοίγει με τον δίσκο «Η Αλεξίου Τραγουδάει Κώστα Χατζή», ακολουθεί το «Rom», η «Μουσική Ιεροσυλία», «Εικόνες του Σήμερα», «Ερωτικά», «Άπονες εξουσίες», «Τα βράδια που ονειρεύονται οι Τσιγγάνοι», «Χωρίς εσένα» και«Σε 4/4». Τελευταία παρουσιάζει τον δίσκο «Κώστας Χατζής Live», συμμετέχει στο «Ιωβηλαίο» με τον Μίμη Πλέσσα, στο «Στιγμές Μοναξιάς» και στο Live με τον Αντώνη Ρέμο.
Το ταλέντο του ανακάλυψαν γρήγορα όλοι οι μεγάλοι συνθέτες της εποχής (Θεοδωράκης Χατζιδάκις Ξαρχάκος,Μαρκόπουλος, Πλέσσας, Σπάρτακος) και νεώτεροι (Κατσαρός, Χατζηνάσιος, Τόκας, Σπανός, Παπαδημητρίου) με τους οποίους συνεργάστηκε και ερμήνευσε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τα τραγούδια τους, προσθέτοντας έντονα το προσωπικό του στυλ, ακροβατώντας με ιδιαίτερη ευαισθησία, με την βαθιά εκφραστική φωνή του στο ανάγλυφο της μελωδίας, αλλά και στο εσωτερικό του μηνύματος του κάθε τραγουδιού.
Η παρουσία του γεφυρώνει πέντε δεκαετίες στο ελληνικό τραγούδι. Στο τέλος της δεκαετίας αυτής ο Κώστας Χατζής μέσω περιοδείας επισκέπτεται και την Αμερική για συναυλίες στον απόδημο Ελληνισμό. Αξιοσημείωτο είναι πως η φήμη του ως τραγουδιστή της ειρήνης έφτασε μέχρι και τον Λευκό οίκο όπου ο τότε Πρόεδρος τον προσκάλεσε για να τον γνωρίσει και να τον συγχαρεί για το έργο του.
Ο Κώστας Χατζής ήταν και είναι ο στοχασμός μιας ανήσυχης νιότης που δεν γερνάει ποτέ...και ποτέ δεν σβήνει...
(Για τα κείμενα , ευχαριστώ την προσωπική σελίδα του Κ.Χατζή στο my space)
Η έμπνευση για το άρθρο αυτό μου ήρθε απο την εκπομπή "Έχει Γούστο" στην οποία ήταν σήμερα καλεσμένος ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης...
