Παράθεση:
Οχι μονο.
Για να καταλαβει ο φιλος απο πανω οτι το "σκατουλακι" δεν κοστιζει 10 λεπτα.
Γιατι τοσο κοστιζει ενα αδειο cd.
Για να γεμισει ομως καποιοι βαλαν την ψυχη τους, τον ιδρωτα και λεφτα τους και θα πρεπει αν του προσεφερε κατι αυτο το cd να του στηριξει ηθικα και οικονομικα να ξαναδημιουργησουν.
Επισης για να σταματησουν ολες οι μεσιτικες βδελλες/κηφηνες να πλουτιζουν, φτανοντας την τιμη απο το "σκατουλακι" στα 15-20 ευρω ενω θα μπορουσε να ηταν σε λογικη τιμη και να ηταν ολοι ευχαροστημενοι.
|
Η μουσική καλέ μου φίλε, δεν είναι μπίζνα ούτε κονόμα. Και εγώ ασχολούμαι με τη μουσική, δεν θα γούσταρα όμως να κονομάω απ' τα CD μου, αν ποτέ αποφάσιζα να βγάλω τη δουλειά μου προς τα έξω.
Αν ήμουν όπως οι "μεγάλοι καλλιτέχνες" θα αισθανόμουν ευχαρίστηση με το να ακούει ο κόσμος τη μουσική μου, όχι με το να κονομάω. Και ειδικότερα να ακούν τη μουσική μου αυτοί που δεν έχουν χρήματα να ακουμπήσουν ειτε σε μένα, είτε στους μεσάζοντες είτε στους εμπορους της μουσικής (δισκογραφικές)
Αμάν πια με τη λογική της κονόμας. Η μουσική είναι κατάθεση ψυχής, όχι κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό.
Το πρόβλημα δεν είναι να είναι η τιμή πιο χαμηλή. Και πάλι απ' το ίντερνετ θα κατέβαζα όπως το 99% των μουσικόφιλων. Αφού στο ίντερνετ είναι δωρεάν, γιατί να χαλάω τα λεφτά μου για να κονομάει ο καθένας ; Στο κάτω κάτω κανονικά στους δημιουργούς χαρά τους έπρεπε να είναι να τους ακούω και μόνο. Τα λεφτά μου είναι η χαρά τους ;
Στο κάτω κάτω εγώ μπορεί να ΜΗΝ ΕΧΩ ΛΕΦΤΑ ρε φίλε. Και να έχω, αν το πάμε αλτρουιστικά, γιατί να μην τα δώσω στους φτωχούς ; Σε αυτούς που δεν έχουν ; Και να τα ακουμπάω σε κάθε αργόσχολο κηφύνα...
Και θα μου πεις "πως θα ζήσει και ο μουσικός;" Γιατί τι είναι ο μουσικός για να κονομάει τ' άντερά του; Μήπως είναι κάνας βασιλιάς, κάνας ιδιαίτερος άνθρωπος ; Να πάει στην οικοδομή να δουλέψει αν έχει φιλότιμο. Οι άλλοι που δουλεύουν εκεί τι είναι κορόιδα ; Και αυτός είναι ο έξυπνος να φτιάχνει μουσική και να κονομάει ;
Και μη μου πεις ότι "έτσι δεν θα μπορεί να αποδώσει" γιατί ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Τα μεγαλύτερα αριστουργήματα έγιναν από ανθρώπους που δεν το έκαναν για την κονόμα αλλά που μες στην καθημερινότητά τους δημιουργούσαν.
Και όταν άρχισε να πέφτει ο παράς, τότε "χαλάσαν" "αλλάξαν" "το γυρίσαν" "γίναν χειρότεροι". Και ξέρεις γιατί ; Γιατί τότε απομακρύνθηκαν από την καθημερινότητα, αλλοτριώθηκαν, τούς έφαγε το ψιλικοκό (το χρήμα). Έγιναν άλλη άνθρωποι. Τι ψυχή να καταθέσουν τότε ;
Ελάχιστοι άνθρωποι υπήρξαν που μέχρι το τέλος της ζωής τους επέμεναν στο να μη συγχέουν την τέχνη με την κονόμα. Ενδεικτικά σου αναφέρω τον Άσιμο, το Σιδηρόπουλο, τα Διάφανα Κρίνα που φτιάξαν δική τους ανεξάρτητη δισκογραφική και δεν κάναν μπίζνες και λέγαν μάλιστα ότι "ακούτε τη μουσική μας, δε μας νοιάζει πως, ακούτε τη....".
Λοιπόν, με λίγα λόγια φράγκα για τα σιντιά τους δεν έχει, δεν πά να τα πάνε και δύο ευρώ το ένα.
Έχουμε σε πολύ πιο σημαντικά πράγματα για τη ζωή μας να αφιερώσουμε τα όποια μας εισοδήματα ο καθένας.
Και στο κάτω κάτω κάνουμε και καλό στην τέχνη. Η τέχνη είναι δημόσιο αγαθό. Πρέπει όλοι να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σ' αυτήν. Έτσι διαδίδεται.