Νιώθω, πραγματικά, την ανάγκη να πω από καρδιάς, και από αυτή τη θέση, ένα "ευχαριστώ" στον Πέτρο Δουρδουμπάκη, στις τραγουδίστριές του και στην ορχήστρα του για την πολύ όμορφη χθεσινή βραδυά στο Metropolis Stage !!!
Επρόκειτο για μια συναυλία, με ελεύθερη είσοδο, στην οποία παρουσιάσθηκαν τα καινούρια τραγούδια του Π. Δουρδουμπάκη από το πολύ πρόσφατο cd του "10 γυναικείες φωνές" !!! Επίσης, παίχθηκαν και αρκετά τραγούδια από το προηγούμενο υλικό του τραγουδοποιού. Με λίγα λόγια, επρόκειτο για μια "χορταστική", "ζουμερή" αναδρομή στη μέχρι σήμερα πορεία του .... Κι όταν το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο, η ίδια σκέψη ερχότανε στο μυαλό μου :"πω πω, τι τραγουδάρες έχει γράψει ο άνθρωπος .... " .... Τι να κάνουμε, είμαι θαυμαστής του και δεν μπορώ να το κρύψω 
Η χθεσινή συναυλία / εκδήλωση είχε "στηθεί" μέσα σε πνεύμα σεμνότητας, διακριτικότητας, χωρίς πολλές φανφάρες & τυμπανοκρουσίες κλπ κλπ .... Άλλωστε .... αν έχεις τόσα πανέμορφα τραγούδια, τα οποία ... μιλάνε "από μόνα τους", τι τα θέλεις όλα τα άλλα ??? Πάντως, κι εγώ εντελώς τυχαία βρέθηκα εκεί : Είχα κατεβεί στο Ticket House για να βγάλω εισιτήριο για τη συναυλία των Pavlov's Dog και μετά λέω : "γιατί να γυρίσω τώρα αμέσως στο σπίτι, δεν κάνω καμιά στάση κάνα μισάωρο στο καφέ - μπαρ στον 4ο όροφο του Metropolis για ένα ποτηράκι κρασί, να χαλαρώσω λιγάκι ??" Και μόλις ανέβηκα στον 4ο όροφο βλέπω έναν μακρυμάλλη μπουζουξή [ο μπουζουξής της μπάντας] να κάνει δοκιμή ήχου μπροστά σε ένα μικρόφωνο, να έχουν στηθεί στη σκηνή όργανα, τον ηχολήπτη πίσω απ' την κονσόλα κλπ κλπ. "Εεεπ, τι γίνεται εδώ, ποιος θα δώσει συναυλία ??" ρώτησα. Κι όταν έμαθα "ποιος" ..... αντί για "μισάωρο" έμεινα εκεί για "τρεις ώρες" .......
Τη συναυλία ομόρφυναν ακόμη περισσότερο οι τραγουδίστριες που ανέβαιναν, η μία μετά την άλλη, στη σκηνή και τραγουδούσαν από 3 - 4 τραγούδια η καθεμιά. Επρόκειτο για τις : Ειρήνη Νικολάου, Ειρήνη Χαρίδου, Ειρήνη Τουμπάκη, Ειρήνη Σγουρίδου [που παίζει και ωραίο φλάουτο !!!] [είχαμε δηλαδή ... καρέ της Ειρήνης 
], Αγορίτσα Ποζίου και, φυσικά, η Χριστίνα Μαραγκόζη !!! Εκτός από την Μαραγκόζη και τη Χαρίδου, οι υπόλοιπες κοπέλες είναι στα πρώτα τους βήματα [πολύ ωραίες φωνές όλες τους .... και, φυσικά, μπράβο στον Δουρδουμπάκη που τούς δίνει "βήμα" ..... ] ..... Αλλά και η ορχήστρα που συνέδραμε ήταν καταπληκτικοί, μουσικοί ένας κι ένας : Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί, Απέργης στην ηλεκτρική κιθάρα κλπ κλπ [ζητώ συγγνώμη που δεν θυμάμαι τα ονόματα των υπόλοιπων μουσικών ... πάντως, όλοι τους "άξιοι παίκτες" .... ] ....
Και προς το τέλος της συναυλίας .... εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας μια από τις ομορφότερες σκηνές που έχουμε δει σε πάλκο : Ο μικρός γιος του Δουρδουμπάκη, ηλικίας μόλις 2 ετών [και με πολύ εκφραστικά μάτια], ανέβηκε στη σκηνή και ... πλησίασε τον μπαμπά του την ώρα που ήταν καθισμένος στο σκαμπώ και έπαιζε κιθάρα !!! Και ο μπαμπάς του τον πήρε αγκαλιά !!! Έτσι, τα τελευταία τραγούδια της συναυλίας αποδόθηκαν κάπως έτσι : Ο Δουρδουμπάκης έπαιζε κιθάρα και, πίσω από αυτήν, είχε αγκαλιά τον μικρούλη, ο οποίος ... περιεργαζόταν τα κλειδιά της κιθάρας !!! Πολύ όμορφη και τρυφερή σκηνή : ο δημιουργός με το ένα χέρι να έχει αγκαλια τη μουσική του και με το άλλο χέρι τον μικρό του γιο ...... 
Για την ιστορία, τα τραγούδια που ο Δουρδουμπάκης, οι τραγουδίστριές του και η ορχήστρα του παρουσίασαν χθες ήταν τα εξής [τα σημείωνα στη μνήμη του κινητού μου] :
- Σαν ξένος
- Τα στραβά μάτια
- Παραθυράκι
- Ό,τι άναψε θα σβήσει
- Δάκρυα
- Μπόρα
- Μάσκα
- Δεν μένω εδώ
- Μια λέξη παραπάνω
- Νέα σελήνη
- Έρωτα
- Μη σταματάς
- Κόκκινο κρασί
- Αμαρτία
- Η πόρτα
- Η μαγική σκιά σου
- Το σχεδόν και το ίσως
- Έλα ξανά
- Αγαπούλα
- Από όνειρο σε όνειρο
- Φθινόπωρο
- Ταξιδιάρικο πουλί
- Σε μέρη που περπάτησαν
- Το φλυτζάνι
- Σύρμα συρματόπλεγμα
- Τι να πιστέψω
- Τυφλές ελπίδες
- Μη με ρωτάς [Μάνος Λοϊζος / Λευτέρης Παπαδόπουλος ]
