Ο Nίκος Ξυλούρης είναι μία από τις πιο οικείες φυσιογνωμίες στην ελληνική μουσική. Αγαπήθηκε απ΄ όλους τους Έλληνες, από τους διανοούμενους μέχρι και τους πιο απλούς και λαϊκούς ανθρώπους. Είχε το πλεονέκτημα ο,τιδήποτε και να τραγουδούσε να το κάνει κτήμα όλων, γεγονός που χαρακτηρίζει μόνο τους πολύ μεγάλους ερμηνευτές. Και αυτό γιατί δεν ήταν απλά ένας μεσολαβητής των τραγουδιών αλλά μύστης μιας τελετουργίας. Είπε , βέβαια, και σπουδαία τραγούδια. Αυτός ο συνδυασμός είχε ως αποτέλεσμα να παραμείνει αλώβητος στο πέρασμα του χρόνου και να καταφέρει να περνά από γενιά σε γενιά.
Τα 30 χρόνια από το θάνατό του (8 Φεβρουαρίου 2010) τιμήθηκαν με εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, καθ΄ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, με κορύφωση τη «Διήμερη συνάντηση για τον Νίκο Ξυλούρη» στη γενέτειρά του, τα Ανώγεια, στις 26 και 27 Ιουνίου 2010.
Στο πλαίσιο του έτους Νίκου Ξυλούρη το περιοδικό Μετρονόμος παρουσίασε ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον Αρχάγγελο της Κρήτης, το οποίο σε νέα επεξεργασμένη μορφή και με αρκετές προσθήκες περιλαμβάνεται στο βιβλίο
«Νίκος Ξυλούρης - …τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».
Στις σελίδες του βιβλίου συναντούμε μοναδικές αφηγήσεις της γυναίκας του Ουρανίας, του γιου του Γιώργου, του αδελφού του Γιάννη, του Χρήστου Λεοντή και του Χριστόδουλου Χάλαρη.
Γράφουν επίσης ο Λίνος Κόκκοτος, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Μονεμβασίτης, ο Σταύρος Γ. Καρτσωνάκης, ο Σπύρος Κουρκουνάκης, ο Θόδωρος Βαλσαμίδης, η Αγάπη Καλομοίρη και ο Γρηγόρης Παπαδογιάννης.
Περιλαμβάνεται αναλυτική δισκογραφία του Νίκου Ξυλούρη και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αρκετό από αυτό ανέκδοτο, που παραχώρησε ευγενικά η οικογένεια Ξυλούρη.
Για το Νίκο Ξυλούρη το τραγούδι ήταν οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου από το «Καπνισμένο τσουκάλι», του Χρήστου Λεοντή, που ο ίδιος ερμήνευσε: «…εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ΄ τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».
Την έκδοση επιμελήθηκε ο Θανάσης Συλιβός.
πηγή metronomos.gr
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AlfaWolf στις 02-02-2011 19:37 ]
