Έχει περάσει μια εβδομάδα και οφείλω να ομολογήσω ότι ένα μεγάλο μέρος της ημέρας μου το περνάω καθημερινά διαβάζονας ακατάπαυστα αφιερώματα στο Θ.Β. σε εφημερίδες, blogs, κανάλια, youtube κλπ. Εντάξει, έχω ένα κόλλημα μαζί του, ας μου συγχωρεθεί μια κάποια υποκειμενικότητα.
Αλλά, με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις που έπεσα πάνω σε ανακρίβειες (ίσως και εσκεμμένες), χαίρομαι ειλικρινά γιατί φαίνεται ότι έστω και ο σημερινός προβληματικός Έλληνας ξέρει να αναγνωρίζει της αληθινές αξίες. Ίσως από ένστικτο και μόνο. Πάντως, η εθνική συγκίνηση που προκάλεσε ο Θανάσης μας δεν ήταν σε καμία περίπτωση προσποιητή. Μας άγγιξε όλους και μας ένωσε όλους (έστω και για λίγο). Τον ευχαριστούμε και για αυτό, πέραν των άλλων (άφθονο γέλιο, δάκρυ, συγκίνηση και φωτεινό παράδειγμα ήθους και αξιοπρέπειας). ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ κυριολεκτικά.