p { margin-bottom: 0.21cm; }
Επιτέλους μετά από τόσους μήνες και μετά από απίστευτη ειρωνεία της χώρας από όλη την Ευρώπη, ο ελληνικός λαός σηκώθηκε πλέον από τον αιώνιο δερμάτινο καναπέ του. Οι επαναστάτες του "καναπέ", αυτοί που άλλαζαν κανάλι όταν έπαιζαν οι ειδήσεις μη και στεναχωρηθούν, αυτοί που αγόραζαν τις μάρκες των 300 και 400 ευρώ και ακολουθούσαν πιστά τη μόδα και την τεχνολογία, αυτοί που τόσα χρόνια με κλειστά μάτια αβίαστα συγχωρούσαν τα τεράστια λάθη της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης και γυρνούσαν την πλάτη σε οτιδήποτε νέο και πρωτοποριακό, αυτοί επιτέλους ξεσηκώθηκαν και διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Αύριο πρόκειται να γίνει μια μεγάλη εξέγερση που θα ξεπεράσει τα όρια της Αθήνας και θα καλύψει όλη την Ελλάδα. Δε μιλάω για επανάσταση γιατί πιστεύω οτι ο ελληνικός λαός δεν είναι ούτε στο ελάχιστο προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Αυτός ο χαρακτηρισμός μας προσβάλλει τόσο, όσο και το σύνθημα των Ισπανών "Ησυχία να μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες"... Αλλά ο ελληνικός λαός έχει συνηθίσει στις προσβολές, επομένως μια πάνω μια κάτω δεν έχει και μεγάλη διαφορά. Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή τα άσχημα νέα και η φτώχεια μας να μένουν στο μυαλό του Έλληνα όσο διαρκούν οι ειδήσεις των οκτώ καταφέραμε και κοιμηθήκαμε χρόνια τώρα. Όταν όμως μιλάω για φτώχεια, δε μιλάω μόνο για την οικονομική κρίση, αλλά για την πνευματική φτώχεια, την ηθική φτώχεια που δυστυχώς χαρακτηρίζει την πλειονότητα των Ελλήνων σήμερα. Ελάτε λοιπόν αύριο, βγείτε απλώς από το σπίτι σε μια συγκέντρωση πέρα από τα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς. Σε μια δημοκρατική χώρα, όπως υποτίθεται οτι είναι η Ελλάδα τη δύναμη την έχει ο λαός. Είναι εύκολο για τον καθένα να λέει "εγώ είμαι νέος και επαναστάτης ή εγώ δεν συμβιβάζομαι δεν γίνομαι σαν αυτούς..." Αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να το κάνει. Η ευκαιρία είναι αύριο. Έλα κι εσύ που καθώς κοιτάς την τηλεόραση σιγομουρμουράς "δίκιο έχουν μωρέ τα παιδιά" και μετά γυρίζεις το κεφάλι από την άλλη. Εσύ, που δε σου φτάνουν τα λεφτά να βγεις μια βόλτα να πιεις μια μπύρα. Εσύ που σκύβεις πικρά το κεφάλι όταν το παιδί σου σου λέει θέλω παγωτό και δε σου φτάνουν τα χρήματα ούτε και για το εισιτήριο του λεωφορείου... Και ακόμα και αν έχεις να φας και είσαι και βολεμένος, καν το για τους άλλους που δεν έχουν, ή για τα παιδιά σου που ... σίγουρα δεν θα έχουν στο μέλλον.
Ν.Μ
