Η Άννα Νταλάρα είναι manager του Γιώργου και είναι υπεύθυνη για το κλείσιμο των συναυλιών του και γενικότερα για τον τομέα των δημοσίων σχέσεων. Εξ όσων γνωρίζω, αυτή είναι η μοναδική της ασχολία, προσωπικά δεν έχω ακούσει ότι διατηρεί κάποιο παρόμοιο μαγαζί -μην νομίζεις ότι γνωρίζω πια τα πάντα σε ό,τι αφορά τον Νταλάρα!
Εσύ άκουσες αυτό το περιστατικό από άτομο που ξέρει συγκεκριμένα, ήταν υπεύθυνος της συναυλίας, ή απλά ήταν "ο γνωστός του φίλου του θείου του ξάδερφού μου"; Γιατί από φήμες, μπορώ να σου πω πολύ χειρότερες από αυτήν. Από το τι ακούγεται μέχρι από αυτό που συμβαίνει η απόσταση είναι χαώδης.
Αυτό που ξέρω στα σίγουρα είναι ότι δεν έχει image maker (νομίζω είναι προφανές, αλλιώς δεν θα έβγαζε αυτήν την αρνητικότητα που ισχυρίζονται οι περισσότεροι ότι βγάζει στα Μ.Μ.Ε.). Στην τελική, χαίρομαι που δεν έχει επικοινωνιακή πολιτική, γιατί αυτό τον κάνει πιο αυθεντικό. Αν ο Νταλάρας είχε επικοινωνιολόγο δεν θα λεγόταν Νταλάρας αλλά Σημίτης, Καραμανλής, Βίσσυ, Βανδή κ.ο.κ. Τα λέει όπως ακριβώς του βγαίνουν και δεν χαρίζεται σε κανένα (εδώ και 23 χρόνια τα χώνει κανονικότατα στην ΜΙΝΟΣ για τους εκάστοτε "αοιδούς β' κατηγορίας" που πλασάρει και παρόλα αυτά ούτε που έχουν διανοηθεί να του σπάσουν κάποιο συμβόλαιο ή έστω να τον επιπλήξουν -δεν τους συμφέρει ξεκάθαρα. Κανείς άλλος καλλιτέχνης δεν έχει τολμήσει να πει έστω μια κακή κουβέντα για το αφεντικό του, πόσο μάλλον όταν αυτό λέγεται Μίνως Μάτσας...). Το να μην σε πείθει για αυτό το λόγο, ενώ είναι κατανοητό -είναι η εντύπωση που δίνει- πιστεύω ότι είναι επιφανειακό. Σιχαίνεται το γλέιψιμο και μπορεί να γίνει κακός με τους κακούς, και προσωπικά το θεωρώ πολύ σωστό. Οι αγώνες του και οι πράξεις του εδώ και 34 χρόνια θα έπρεπε να είναι αυτές που μετρούν, όχι η επικοινωνιακή του πολιτική.
Μην ξεχνάς ότι αντιπαθεί γενικώς τα Μ.Μ.Ε., δεν νιώθει άνετα όταν μιλά σε δημοσιογράφους. Δες όμως πόσο ανθρώπινος είναι απέναντι στο κοινό που κατακλύζει τις συναυλίες του...Τι από τα 2 μετρά πιο πολύ;
Θα σου πω και κάτι άλλο: είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τον Γιώργο Νταλάρα, να μιλήσω μαζί του, να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις για μουσικά θέματα και όχι μόνο. Ήταν από τους πιο γλυκούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου. Ανθρώπινος 100%. Καμία υποκρισία. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι απόμακρος, να προφασιστεί ότι βιάζεται να φύγει, να έχει ύφος υπερόπτη, με λίγα λόγια να με αποφύγει. Όταν του ζήτησα ευγενικά ένα αυτόγραφο, επειδή δεν είχα στυλό μαζί μου, άρχισε να ψάχνει και μάλιστα ρώτησε τη γυναίκα του κι άλλα 2 άτομα αν έχουν επάνω τους ένα. Τελικά κανείς δεν είχε, κι ενώ θα μπορούσε να λήξει εκεί το ζήτημα, μου λέει τα εξής λόγια:
"Τόση αξία έχει πια ένα αυτόγραφο; Άμα το θες τόσο πολύ, δως μου την διεύθυνσή σου να σου στείλω ένα, αλλά δεν νομίζω ότι είναι τίποτα το ιδιαίτερο.
Στην τελική, τι από τα δύο προτιμάς; Ένα αυτόγραφο ή να μιλήσουμε;
Όταν ψέλλισα "Να μιλήσουμε..." ήταν εκείνος πρώτος που μου πρότεινε το χέρι του και με το άλλο με έσφιξε από τον ώμο, σαν να είμαστε φίλοι, μ' ένα χαμόγελο που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ. Μιλήσαμε για ένα μισάωρο (!), επί σκηνής Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, το οποίο πλέον είχε αδειάσει, μέχρι που μείναμε εγώ, εκείνος, η σύζυγός του και ο Al di Meola. Σε πληροφορώ ότι την περισσότερη ώρα εκείνος ήταν αυτός που ρωτούσε πράγματα για μένα, κι όχι το αντίστροφο...
Από εκεί και πέρα, ό,τι και να διαβάσω περί ψυχρότητας του Γιώργου Νταλάρα πραγματικά με κάνουν να χαμογελάω.
Κι εγώ ελπίζω να λήξει κάπου εδώ η παρεξήγηση αυτή.
Όσο για το φραππέ, ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή, και με απόλυτα σωστή αναλογία σε ζάχαρη και γάλα (by the way, προτίμησε καλύτερα το εβαπορέ από το φρέσκο γάλα, αφήνει λιγότερα υπολείμματα στον καφέ
)
Ειναι & αλλα ακομα γεγονοτα που με ωθησαν να εχω πλεον επιθετικη σταση ισως, σε αυτους που οτι κανουν πρεπει ντε & καλα να συνοδευεται & απο ενα παχυλο ποσο.Μαγκια τους θα μου πεις.Ε για μενα μαγκια ειναι η ισορροπια & το μετρο.Οχι η απληστια.Αnyway.Εχουμε να πουμε πολλα απο κοντα αλλα αυτο που μου λειπει απο εσας ειναι το ακουσμα 
