Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΗΣ και οι φίλοι του
ΑΠΑΞ στο ΜΕΤΡΌ
Τετάρτη 13 Απριλίου
Γ. Νέγκα
Σ. Παπάζογλου
Ελ. Τσαλιγοπούλου
Τ. Τσανακλίδου
Κ. Αναγνώστου
Γ. Ανδρεάτος
Μ. Κώστογλου
Π. Λάλεζας
Απ. Ρίζος
ο Νίκος Ζούδιαρης
Και η Πόλυ Πάνου
Μπουζούκια: Α. Καραντίνης, Α. Κούκος, Β. Μαχαίρας, Κ. Πλατάκης, Γ. Ρόκας, Γ. Μάτσικας, Ν. Τατασόπουλος
Και ο Παναγιώτης Στεργίου
Μουσικοί: Δ. Ρέππας, Γ. Ροϊλός, Θ. Σοφράς, Π. Τσεβάς
Στην ασπρόμαυρη οθόνη, παιδάκι ακόμα, χάζευε με ανοιχτό το στόμα τον Ζαμπέτα και τον Χιώτη στις παλιές ελληνικές ταινίες να παίζουν «ένα μουσικό όργανο που δεν ήξερα πώς το λένε». Την ίδια εποχή, ο παππούς του του έκανε δώρο μια πλαστική κιθάρα. Στις ψεύτικες χορδές της ο 7χρονος Μανώλης μιμήθηκε την τέχνη και την τεχνική των μουσικών που είχε ζηλέψει και «κατόρθωσα να βγάλω και τη "Φραγκοσυριανή"». Ο πατέρας του, οικοδόμος, μεροκαματιάρης, κατάλαβε την κλίση του παιδιού του. Κι ένα μεσημέρι «καθώς έπαιζα στη γειτονιά, τον είδα να ανηφορίζει, κρατώντας ένα μπουζούκι. Κόντεψα να σκοτωθώ τρέχοντας να τον φτάσω».
Ο πατέρας του τον πήγε στη σχολή του Θόδωρου Δερβενιώτη, ο ίδιος τον περίμενε καθημερινά να τελειώσει το μάθημα για να επιστρέψουν στο σπίτι μαζί κι ας ήταν «τόσο τσακισμένος από το μπετό που, καθώς με περίμενε, αποκοιμιόταν μέσα στο αυτοκίνητο». Μαθαίνοντας μπουζούκι κοντά στους Δημήτρη Κορδατζή και Δημήτρη Πατουσιά, ο Καραντίνης έμεινε στη σχολή του Δερβενιώτη μέχρι τα 12 του και μετά πήγε στη σχολή του Θύμη Παπαβασιλείου.
Οι πρώτες του δουλειές ήταν σε κάποιες καφετέριες και μετά σε ξενυχτάδικα του Αιγάλεω. «Δουλεύαμε μέχρι τις 7 το πρωί. Αλλά ας είναι. Εκεί έμαθα ρεπερτόριο και γνώρισα και τον Γιώργο Ματζώρο έναν μπουζουξή που θα μπορούσε να είναι από τους καλύτερους που έχουμε. Μετά ένας φίλος, τραγουδιστής, ο Γιώργος Δαμίγος, με πήρε από εκεί και πήγα στο Πέραμα, σε καλύτερα μαγαζιά. Το πρώτο όνομα που δούλεψα μαζί του ήταν ο Μιχάλης Βιολάρης».
Ακολούθησαν οι Πόπη Αστεριάδη, Πόλυ Πάνου, Περπινιάδης, Γιώτα Λύδια, Τάκης Μπίνης, Βιτάλη, Ξαρχάκος, Ανδρέου, Μαρινέλλα, Νταλάρας, Τσαλιγοπούλου, Βοσκόπουλος και, πάνω απ' όλους, ο Καζαντζίδης. Στην πορεία ο Καραντίνης έμαθε και μπαγλαμά, κιθάρα, ούτι, σάζι και τζουρά. Αρχισε να κάνει και ενορχηστρώσεις και δειλά να γράφει και τα δικά του κομμάτια. Μερικά μόνον από αυτά περιλαμβάνει ο δίσκος του: οκτώ είχαν πρωτοκυκλοφορήσει από το περιοδικό «Λαϊκό τραγούδι» χάρη στον Γιώργο Κοντογιάννη. Ο δίσκος είναι κατά μία έννοια και η ιστορία του Καραντίνη. «Το ζεϊμπέκικο του πατέρα». Ο «Αρχάγγελλος» για τον θείο του τον Ευάγγελο. «Το ζεϊμπέκικο του Στέλιου» για τον Καζαντζίδη, «τον καλύτερο τραγουδιστή του πλανήτη: τραγουδούσε και τη φωνή του την άκουγες απ' όλες τις γωνίες. Τέτοιο "ηχείο" είχε. Δεν θα ξαναπεράσει τέτοιος. Ηταν τύχη που τον έζησα...».
(από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, κείμενο: Ναταλί Χατζηαντωνίου)
Είναι η δίψα που σε κρατάει ζωντανό, είναι η δίψα για καθαρό ουρανό...
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 28-03-2005 21:56 ]
Αυτό που μού έκανε μεγάλη εντύπωση στο άρθρο είναι το πόσο στήριξε και συμπαραστάθηκε στόν Μανώλη Καραντίνη ο πατέρας του.
Αραγε πόσοι πατεράδες (και εν γένει γονείς),που βλέπουν τα παιδιά τους να προσπαθούν να μάθουν κάποιο όργανο (καί μάλιστα όχι π.χ. πιάνο ή κιθάρα,αλλά όργανα που δέν διδάσκονται στά "κλασσικά" ωδεία),τους συμπαραστέκονται μέ τον ίδιο ζήλο;
Ας ανοίξουμε λοιπόν μιά συζήτηση σε κάποιο νέο topic (γιά να μήν αλλοιώσουμε αυτό εδώ) και άς πούμε τήν άποψή μας
Kai ti den tha edina, na do ton Manoli Karantini na paizei live...
apisteutos mousikos !
ax kakourga kseniteia... ti xano pou den eimai athina
Και που να ακούσετε τον γιο του τον Ανδρέα. 17 χρονών και το μπουζούκι το τρώει στην κυριολεξία. Σε λίγο καιρό, μου είχε πει πριν 3 μήνες, θα τον ξεπεράσω στην ταχύτητα. Φαντάσου.
Λίγες πληροφορίες για την προσωπικότητα του Καραντίνη. Θεωρείται ο πιο τρελός μουσικός . Οι πλάκες και τα πειράγματα δεν μπορεί να τα φανταστεί ανθρώπου νους. Μουσικοί με τους οποίους έχω συνεργαστεί στο παρελθόν μου έχουν πει ιστορίες για αυτόν τον καταπληκτικό μουσικό.
Μια φορά είχε γεμίσει με κοτρόνες το αμάξι ενός συναδέλφου. ¶λλη φορά είχε κολλήσει τα κρεβάτια στο ταβάνι στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου κι ο συνάδελφος του έπαθε σοκ. Σε ηχογράφηση στο studio έχει πάει με πυτζάμα και παντόφλες. Σε τουρνέ όλο το team κάθεται στην καφετέρια και ο Καραντίνης ρωτά ΄΄Κωλώνω να κατεβάσω το παντελόνι μου και να μοστράρω τον ποπό μου στους περαστικούς΄΄ ΄΄Όχι όχι δεν κωλώνεις΄΄ απαντούν όλοι. ΄΄Ναι αλλά εγώ δεν αντέχω΄΄ και το κανε.
Η ενέργεια του είναι απίστευτη . Αυτή τη στιγμή θεωρείται το Νο 1 μπουζούκι.
Ετσι ε; Και πανω στη σκηνή δείχνει σαν το παιδί της μαμάς...
Ωραίος ο Μανωλιός.
Αν έρθει κανείς στο Μετρό αύριο να με ζητήσει... Για να μη λέτε ότι κρύβομαι!
