Όχι, Μαίρη.
Αυτά τα φτιάχνουμε εδώ και κάποια χρόνια όλοι οι φίλοι μαζί από το αμπέλι του Ν. Παπάζογλου. Τα πίνουμε στη διάρκεια των συνάξεών μας στη διάρκεια του τρέχοντος χρόνου και παίρνουμε από λίγες φιάλες ο καθένας από τους πολύ καλούς φίλους.
Την Καθαρά Δευτέρα, μαζευτήκαμε και πάλι στο σπίτι του Νικόλα όλοι οι στενοί του φίλοι και γλεντήσαμε έτσι όπως πάντα κάναμε και όπως κι ο ίδιος θάθελε να γίνεται έστω και χωρίς τον ίδιο. Δοκιμάσαμε και από το φετινό που τρυγίσαμε το περασμένο φθινόπωρο. Είναι πραγματικό νέκταρ παρόλο που είναι ακόμα πολύ φρέσκο, απίστευτη γεύση. Φαντάσου πώς θα είναι μέχρι το επόμενο φθινόπωρο.
Στη φωτογραφία είναι το κρασί της σοδειάς του 2010. Είναι συλλεκτικό καθώς είναι από τις λίγες φιάλες που έχει ένα μικρό λαθάκι στα ψιλά γράμματα, πριν διορθωθεί από τη γυναίκα του Νικόλα μετά από την επισήμανσή του από το Τσιπουράκι στη φωτογραφία που της έστειλα!!!!!!