Μπράβο kraken που ανέδειξες την απάνθρωπα ανθρώπινη περίπτωση του Ναπολέοντα Σουκατζίδη !!!!
Θα μου επιτρέψεις να συμπληρώσω κάτι περισσότερο από μιά άλλη πηγή :
Στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, ο διερμηνέας, κρατούμενος και αυτός, διαβάζει τη λίστα με τους 200. Όσοι ακούν το όνομά τους λένε «παρών» και στήνονται στη σειρά για «μεταγωγή». Ξέρουν ότι μεταγωγή σημαίνει εκτέλεση. Έξαφνα, στο νούμερο 167, ο διερμηνέας διαβάζει το δικό του όνομα: «Ναπολέων Σουκατζίδης».
Ο Σουκατζίδης φωνάζει ο ίδιος «παρών», παραδίδει τη λίστα στον Γερμανό υπαξιωματικό και πηγαίνει να σταθεί στη σειρά με τους άλλους. Επικρατεί αναβρασμός.
Ο διοικητής του στρατοπέδου Καρλ Φίσερ κάνει νόημα στον Ναπολέοντα ότι εξαιρείται. Γνωρίζει επτά γλώσσες. Τους είναι χρήσιμος. Ο Σουκατζίδης ρωτά τον ναζί: «Εάν γλιτώσω, θα εκτελεστεί ένας λιγότερος;». Θέλει να ζήσει, δεν θέλει, όμως, να στείλει άλλον στον απόσπασμα.
Ο διοικητής απαντά ότι έχει διαταγή να σκοτώσει διακόσιους. Έτσι, το νούμερο 167, ανένδοτο, επιστρέφει στη σειρά με τους μελλοθάνατους.
Η εκτέλεση έγινε τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς του 1944, οπότε οι διακόσιοι της Καισαριανής είχαν μια μέρα για να γράψουν στους δικούς τους. Ο Ναπολέων Σουκατζίδης έστειλε στον πατέρα του τα εξής: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση. Να ‘σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιό σου». Και στην αρραβωνιαστικιά του: «Η τελευταία σκέψη μαζί σου. Θα ‘θελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Να βρείς σύντροφο άξιό σου και άξιό μου»
http://akoumiaistoria.gr/2013/05/01/%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%8E%CE%BD/