ελληνική μουσική
    293 online   ·  210.873 μέλη
    των μουσικών
    της μουσικής
    του λαού
    τα εν οίκω
    1. αρχική
    2. Forum
    3. Μουσικές Συζητήσεις

    Μιλτιάδης Πασχαλίδης

    falimento
    15.04.2005, 17:37
    #1
    Θα έπρεπε κανονικά, να κάνω μία εισαγωγή για τον συγκεκριμένο τραγουδοποιό, πλέκοντας του το εγκώμιο, χρησιμοποιώντας λέξεις και κοσμητικά επίθετα τα οποία απλόχερα μας χαρίζει η ελληνική μας γλώσσα. Δεν θα προβώ σε αυτή τη κίνηση όμως και αυτό γιατί θεωρώ τον Μίλτο καλλιτέχνη εγνωσμένης αξίας, στρατευμένο στο ποιοτικό ελληνικό τραγούδι.

    O σκοπός αυτού του topic λοιπόν είναι η ανταλλαγή απόψεων, συναισθημάτων, εμπειριών θετικών-αρνητικών σχετικά με τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη. Και πού ξέρετε; Μπορεί σε λίγες μέρες ο Μίλτος να γράφει στο M/H!
    Ακούστε με, ακούστε με, κάτι ξέρω!

    Καλή σου νύχτα εκεί ψηλά, αχ Συβαρίτισσα κυρά
    όλα τα λόγια μου σκορπίσματα του αέρα
    Κι όσα δεν πρόλαβα να πω, νομίζω ήτανε γραφτό
    η αγάπη πάλι άργησε μια μέρα...



    "Από τη στιγμή που συμβιβάζεσαι με λιγότερα απ' όσα αξίζεις, έχεις ήδη λιγότερα απ' όσα συμβιβάστηκες..."


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: falimento on 15-04-2005 20:06 ]
    mmm
    15.04.2005, 18:06
    #2
    Εχεις δίκιο falimento, όσα και να γράψεις για τον Πασχαλίδη, λίγα θα 'ναι. Μια λέξη μόνο... Αγαπημένος !!!


    Απόψε η νύχτα δεν περνά κι είναι νωρίς ακόμα.
    Οι δείκτες λες και κόλλησαν και γίναν ένα σώμα.
    Είπα να πιάσω ένα σκοπό να θυμηθείς μαζί μου,
    μα η μουσική μου είναι φτηνή, φτηνή και η φωνή μου.
    manblaz
    15.04.2005, 18:07
    #3
    Αυτό που μου αρέσει στις ζωντανές εμφανίσεις του Μιλτιάδη Πασχαλίδη είναι η πολη καλή σχέση που εχει μα το κοινό. Πάντα γεματος κέφι (και οταν δεν εχει το λέει τουλαχιστον), και ενεργεια.

    Να ναι καλα , και να μας χαριζει παντα βραδιες σαν την χθεσινη!!!!

    Φωτιά μου εσύ κι αέρας στο σύνορο τούτης της μέρας
    Τη φλόγα σου δως μου και γίνε μου φως μου χρυσόμαλλο δέρας
    Φωτιά μου εσύ κι αέρας στο σύνορο τούτης της μέρας
    Το γέλιο σου δως μου και γίνε του κόσμου το πέρας


    KIT_KAT
    15.04.2005, 18:14
    #4
    Στου ροδάκινου το χρώμα
    έβαψες τα μάγουλά σου
    και του κερασιού τη γλύκα
    με κερνάς με τα φιλιά σου

    Τώρα τα λόγια που 'χες πει
    ξερόφυλλα του αέρα
    αχ, ν' άκουγα απ' τα χείλη σου
    άλλη μια καλημέρα...

    Κανελλόριζα και δυόσμο
    κι απ' την ερημιά το μέλι
    σου χαρίζω όλον τον κόσμο
    και μου λες πως δεν σε μέλλει

    Τώρα τα λόγια που 'χες πει
    ξερόφυλλα του αέρα
    αχ, ν' άκουγα απ' τα χείλη σου
    άλλη μια καλημέρα...

    revekka
    15.04.2005, 18:20
    #5
    Απο παιδί θυμάμαι προσπαθώ, να κλέψω το γλυκό μέσα απ το βάζο...
    manblaz
    15.04.2005, 18:30
    #6
    Για να δω ποσο φαν του Μιλτου είσαστε!!!!!!

    Ξερει κανεις να μας πει πως γνωριστηκαν ο Μιλτιαδης Πασχαλίδης με τον Αλκη Αλκαίο?


    koripaki
    15.04.2005, 18:36
    #7
    Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης είναι πραγματικά υπέροχος! Την εβδομάδα που πέρασε μάλιστα είχα μια συζήτηση σχετικά με το ποιο από τα τραγούδια του είναι το αγαπημένο μου. Ε, λοιπόν, συνειδητοποίησα πως δεν ξεχωρίζω κανένα. Τα αγαπώ, κυριολεκτικά, όλα!!

    Δίνεις παράσταση λοιπόν
    με ρόλους που ονειρεύτηκες να ζήσεις
    μετράς μες στου καθρέπτη σου το παρόν
    σημάδια που δεν πρόλαβες να κρύψεις.


    KIT_KAT
    15.04.2005, 18:46
    #8
    Quote:

    Το μέλος manblaz στις 15-04-2005 στις 18:30 έγραψε:

    Ξερει κανεις να μας πει πως γνωριστηκαν ο Μιλτιαδης Πασχαλίδης με τον Αλκη Αλκαίο?





    Έβαλε αγγελία ο Πασχαλίδης ότι ψάχνει στιχουργό

    falimento
    15.04.2005, 18:58
    #9
    Απ΄ότι γνωρίζω ο Άλκης Αλκαίος κατά πάσα πιθανότητα, είναι φιλόλογος - καθηγητής Λυκείου. Ήταν μέχρι πριν απο 4 ή 5 περίπου χρόνια καθηγητής σε Λύκειο στη Καλλιθέα. Τώρα δεν ξέρω αν είναι ακόμη. Βεβαίως το "Άλκης Αλκαίος" είναι ψευδώνυμο, δεν αποτελεί το πραγματικό του όνομα.

    Τώρα πώς γνωρίστηκε με τον Μίλτο, δεν το ξέρω ειλικρινά. Πάντως ωφελήθηκαν αμφότεροι από την αλληλογνωριμία!
    XeniaRodo
    16.04.2005, 10:09
    #10
    Θα γίνω η κακιά του... topic.

    Tον έχω δει πολλές φορές ζωντανά.
    Eίχα τους δύο πρώτους δίσκους του, οι οποίοι έχουν πολύ ωραία τραγούδια. Πήρα και τον τελευταίο αλλα απογοητεύτηκα. Eκτός από το τραγούδι που ερμηνεύει ο Mάλαμας, τα υπόλοιπα δε με ενθουσίασαν. Nομίζω ότι έχει αρχίσει να επαναλαμβάνεται... και όχι επιτυχώς..

    Aς με συγχωρήσει αν το διαβάσει, τη γνώμη μου λέω

    Πάντως έχει γράψει πολύ όμορφα πράγματα.
    Astrahan
    16.04.2005, 15:57
    #11
    Όχι που θα έλειπα! Όπου Μίλτος κι εγώ μαζί!
    Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που μ'έχουν συνεπάρει τόσο πολύ. Και αυτό που κάνει την μεγάλη διαφορά με τους άλλους καλλιτέχνες είναι ότι όλα μα ΟΛΑ τα τραγούδια του μου αρέσουν. Ένα τραγούδι του δεν μου άρεσε τόσο πολύ - ο Αμανές-, αλλά όποιος το ακούσει από την Ειρήνη (ξέρουν αυτοί) είμαι σίγουρος ότι θ'αναθεωρήσει αυτή την σκέψη!


    Κι όταν τελειώνει η συναυλία
    το μάτι κλείνω στο φεγγάρι
    σαν άγαλμα μες στην πλατεία
    εγώ το πέμπτο της λιοντάρι

    Δεν φταιω εγω που μεγαλωνω...


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 18-04-2005 13:13 ]
    geordan
    16.04.2005, 16:32
    #12
    Την ιστορία που ψάχνετε για τον Άλκη Αλκαίο την έχω ακούσει επανηλειμένως από τον ίδιο τον Πασχαλίδη σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις του.
    Γνωρίστηκε τυχαία με τον αδερφό του σε ένα μπαρ και αυτός τον παρακίνησε να γνωριστούν. Αυτό έγινε -ευτυχώς- αρκετό καιρό αργότερα.

    Τώρα εγώ τι άλλο να προσθέσω...
    Ρομαντικός και καυστικός μαζί. Κρητικός και Αθηναίος. Καλαματιανός και ταξιδιάρης. Ας είναι καλά. Του χρωστάμε αρκετά...
    KIT_KAT
    16.04.2005, 17:48
    #13
    Είναι παραμυθάς, ό,τι και να πούμε...

    Τι με κοιτάς, μη με ρωτάς, παραμύθια πουλώ της οκάς...

    Τώρα που γρήγορα νυχτώνει, σαν παραμύθι θα σ'το πω...

    Τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς, μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι...

    Βάλε με στα στήθη σου, νά 'μαι το παραμύθι σου...

    Παραμύθι με λυπημένο τέλος...

    Τι παραμύθι να σου πω, ποια ιστορία...

    Κι όταν για χρόνο αρκετό κρατώ το στόμα μου κλειστό, το παραμύθι σβήνει...



    manblaz
    16.04.2005, 18:49
    #14
    Quote:

    Το μέλος geordan στις 16-04-2005 στις 16:32 έγραψε:

    Την ιστορία που ψάχνετε για τον Άλκη Αλκαίο την έχω ακούσει επανηλειμένως από τον ίδιο τον Πασχαλίδη σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις του.
    Γνωρίστηκε τυχαία με τον αδερφό του σε ένα μπαρ και αυτός τον παρακίνησε να γνωριστούν. Αυτό έγινε -ευτυχώς- αρκετό καιρό αργότερα.

    Τώρα εγώ τι άλλο να προσθέσω...
    Ρομαντικός και καυστικός μαζί. Κρητικός και Αθηναίος. Καλαματιανός και ταξιδιάρης. Ας είναι καλά. Του χρωστάμε αρκετά...


    Σωστος.......πιο συγκεκριμενα, ο αδερφος εδωσε το τηλεφωνο του Αλκη Αλκαιου στον Μιλτιάδη, ο οποιος ομως ντρεποταν να παρει τηλεφωνο. Αυτο εγινε τελικα μετα απο περιπου 6 μηνες. Σηκωνει το τηλεφωνο ο Αλκαιος, ρωταει ποιος ειναι και απανταει ο Μιλτος.....και τοτε πεταει την απιστευτη ατακα ο στιχουργος... Μα καλα γιατι εκανες τοσο πολυ καιρο να μου τηλεφωνησεις?

    Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει
    μα εγώ μ' ένα τραγούδι αλλοτινό
    στου δρόμου το λιοπύρι και το χιόνι
    αγύριστο κεφάλι θα γυρνώ

    Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
    κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει


    falimento
    18.04.2005, 10:55
    #15
    Quote:

    Το μέλος XeniaRodo στις 16-04-2005 στις 10:09 έγραψε:

    Θα γίνω η κακιά του... topic.

    Tον έχω δει πολλές φορές ζωντανά.
    Eίχα τους δύο πρώτους δίσκους του, οι οποίοι έχουν πολύ ωραία τραγούδια. Πήρα και τον τελευταίο αλλα απογοητεύτηκα. Eκτός από το τραγούδι που ερμηνεύει ο Mάλαμας, τα υπόλοιπα δε με ενθουσίασαν. Nομίζω ότι έχει αρχίσει να επαναλαμβάνεται... και όχι επιτυχώς..

    Aς με συγχωρήσει αν το διαβάσει, τη γνώμη μου λέω

    Πάντως έχει γράψει πολύ όμορφα πράγματα.





    H κακιά του topic;;;

    Δηλαδή όποιος γράφει αρνητική κριτική, ομοίως θεωρείται και κακός; Κατηγορηματικά όχι, αφού είπαμε ότι θα αναφέρει ο καθείς και τα αρνητικά τα οποία πιστεύει ότι χαρακτηρίζουν τον ίδιο και τη δουλειά του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.

    Κατ' εμέ ο τελευταίος δίσκος του Μίλτου περιείχε πολύ όμορφα κομμάτια και έδειξε σαφή στοιχεία ανάκαμψης από τον προηγούμενο δίσκο "Βυθισμένες άγκυρες".
    XeniaRodo
    18.04.2005, 11:42
    #16
    Έχεις δίκιο falimento,

    τον προηγούμενο του δίσκο δεν το έχω ακούσει. Aλλά απότι λες μάλλον δε θα μου άρεσε ούτε αυτός

    frufru
    18.04.2005, 11:56
    #17
    Συμφωνω με την κακια του topic! Τον πηρε λιγο ψηλα τον αμανε ο Μιλτος...
    Αν και με τις πρωτες του δουλειες ειχα ενθουσιαστει και εγω πολυ...
    Επισης το ''αποψε η νυχτα'' ειναι κομματαρα!
    faltsoo
    18.04.2005, 12:22
    #18
    Μιας και αναφέρατε το απόψε η νύχτα του Μίλτου... Το τραγούδι αυτό είναι στίχοι και μουσική του Θοδωρή Παυλάκου φίλου και μέλους του MUSIC HEAVEN

    fender strat


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 18-04-2005 13:19 ]
    falimento
    18.04.2005, 12:39
    #19
    Όπως και πολλά άλλα τραγούδια του Μίλτου είναι σε στίχους ή μουσική του Θοδωρή Παυλάκου. ("Ακόμα σ' αγαπώ", ένα απ'τα αγαπημένα μου)
    Faltsoo είναι μέλος του Μ/Η ο Θοδωρής Παυλάκος;;; Ποιο είναι το nick του;

    Αυτό που μ' αρέσει σε έναν καλλιτέχνη είναι να προβαίνει σε αυτοκριτική και να επικοινωνεί με το κοινό του. Ο Μίλτος προχθές στο μέρος που τραγούδησε, ανέφερε χαρακτηριστικά για τον "Αμανέ" που είχε ερμηνεύσει η Ελένη Τσαλιγοπούλου στο άλμπουμ "Βυθισμένες άγκυρες", ότι κυριολεκτικά το κομμάτι, το "αυτοκτόνησε" ο ίδιος πειραματιζόμενος με ambient ρυθμούς και τελικώς βγήκε ένα περίεργο συνονθύλευμα παραδοσιακού με new age στοιχεία...!

    Πάντως κατά τη ταπεινή μου άποψη πάντα, ούτε τον αμανέ τον πήρε ψηλά, ούτε καβάλησε την κάλαμον...



    tsuku_elf
    18.04.2005, 13:02
    #20
    Τον Πασχαλίδη τον είδα σε ένα live του πριν 3-4 χρόνια στην Πάτρα. Καλός, αλλά μου άφησε ένα "κενό", κάτι το ανεκπλήρωτο. Δεν ξέρω πάντως αν έφταιγε η δική μου διάθεση ή η δική του.

    Η τελευταία του δουλειά μου άρεσε και μένα λιγότερο από τις προηγούμενες (Θα ξεχωρίσω τις "Ντομάτες" που θεωρώ ότι είναι εμπνευσμένο και "αιχμηρό" τραγούδι.)

    Με το Απόψε η Νύχτα και την Κούκλα από Χαρτί πέρασα πάντως τους πρώτους δύσκολους μήνες μου στο νησί και για το λόγο αυτό ο συγκεκριμένος δίσκος και η φωνή του Πασχαλίδη φέρουν για μένα προσωπικά ένα ιδιαίτερο σημασιολογικό και συναισθηματικό φορτίο.

    Έχω την αίσθηση ότι αυτό είναι και ένα από τα ζητούμενα όλων των καλλιτεχνών: Να συνδέουμε το έργο τους με το δικό μας μικρόκοσμο και βάσει αυτού να του δίνουμε νέες ερμηνείες και προεκτάσεις.


    Νέες συζητήσεις
    στην ίδια κατηγορία