Βρήκατε την αληθινή αγάπη και την αφήσατε να φυγει.

Νομίζω οτι την βρήκα....αλλά την άφησα να φύγει...και μετά ξαναβρήκα τον εαυτό μου, τον οποίο είχα χάσει (δικό μου λάθος) για αυτή την αγάπη!

Σαν παρηγοριες μου ακουγονται αυτα για να νανουριζουμε τον εαυτο μας τα βραδια προσπαθωντας να μας παρει ο υπνος...Λεξεις οπως αληθινη αγαπη ειναι πολυ μεγαλες..πολυ μεγαλες για να λες οτι αφηνεις τον αλλον απλα να φυγει..γιατι αν ξερεις τι ειναι αυτο και το αφηνεις να φυγει, τοτε δε ξερεις να το εκτιμησεις..σιγουρα απο καθε αρνητικο μπορει να γεννηθουν οχι ενα αλλα πολλα θετικα..και οτι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο..και σε βοηθα να εξερευνησεις μια αλλη μεχρι τωρα αγνωστη πλευρα του εαυτου σου..και καθε ηττα ειναι μια νικη, ενα μαθημα ζωης.. και οτι γινεται σε παει ενα βημα παρα περα, και παρα κατω.. γιατι ολα ειναι δρομος... δεν πιστευω ομως οτι απαραιτητα μεσα σε μια σχεση πρεπει να βαλτωσεις, εκτος αν εχετε ερθει σε αδιεξοδο..το πως λυνεται ενα αδιεξοδο, υπαρχουν πολλοι τροποι βεβαια...και ενας κομπος λυνεται με δυο τροπους... ειτε προσπαθωντας με υπομονη να τον λυσεις..και μετα σου μενει το σκοινι..ειτε με ψαλιδι, που ειναι ο ευκολος τροπος...αλλα μετα παει το σκοινι... 

Το να "χάσουμε" εν μέρει και για κάποιο διάστημα τον εαυτό μας αποτελεί ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για να ερωτευθούμε αληθινά και παθιασμένα...

Για το λόγο αυτό και νιώθουμε πως έχουμε γίνει ΕΝΑ με τον Άλλον. Να γίνεται ο έρωτας η παλίρροια που περικλείει τα πάντα, που μετατρέπει, για κάποιο διάστημα, ακτή και θάλασσα σε ένα αδιαφοροποίητο ΟΛΟΝ…

…και μετά, έρχεται η άμπωτις και αποκαθιστά την «τάξη» και μετά πάλι τα ίδια από την αρχή…

Το πρόβλημα δημιουργείται όταν γίνεται μια «σύντηξη» των δύο, χωρίς ελπίδα αποκατάστασης και διαφοροποίησης…

Γι΄αυτό και είναι πολλοί αυτοί που φοβούνται τον Έρωτα…

Η ''αληθινή αγάπη''...βαρύγδουπες λέξεις που δημιουργούν μια φράση που την έχουμε ακούσει πολύ συχνά σε στοίχους τραγουδιών,σε έργα του σινεμά,κτλ κτλ...

Τεσπα,αν ήταν όντως αληθινή αγάπη τότε μαζί της θα έχανες τον εαυτό σου...το ότι τον ξαναβρήκες ακούγεται πολύ χαρμόσυνο για να να ισοδυναμεί με απώλεια της αληθινής αγάπης...μάλλον είσαι και teenager όπως αντιλαμβάνομαι απ τα γραφόμενά σου...οπότε χαλάρωσε κι απόλαυσε το ταξίδι τςη ζωής...αυτό θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις και τον εαυτό σου και την αληθινή αγάπη...