Κάπου σε είδα σε ένα όνειρο και μου είπες να αγαπώ όποιον μπορώ όσο μπορώ για όσο αντέξω, σε είδα μετά εδώ κοντά σε μιας στάσης την γωνιά να ζητιανεύεις λίγα κέρματα απ τον κόσμο,
δεν σε θυμήθηκα αλλά των ματιών σου η φωτιά, μου υπενθύμισε ποιος είσαι και ένα λόγο που σου είχα δώσει μια φορά στην Σιβηρία . Που με μάζεψες μεσάνυχτα απ τον δρόμο.
Σε βρήκα στα λόγια ενός παπά,
σε μιας πουτάνας την καρδιά, στην τηλεόραση στο γήπεδο, στο μπαρ, σε μιας γριούλας την φωνή και στου παππού μου το κουτί. Μια εικόνα σου βρήκα παλιά, χάλια, αλλά η μορφή σου ήταν ξεκάθαρη, καλά διατηρημένη
σε έχω δει τραγουδιστή, ηθοποιό και ποιητή σε σάπιο πλοίο καπετάνιο να μου γνέφεις σε βιβλία ιστορικά να κλαις στην Σμύρνη, γοερά πάνω από πτώματα υγρά ξεγυμνωμένα, στη Χιροσίμα ημιθανή δίπλα στον Γκάντι σε σκοινί, ιεραποστολής στον Αμαζόνιο.
ακόμα κάποιος μου είχε πει πως ήσουνα εκεί σαν ο Σωκράτης έπινε το κώνειο.
κάποιοι με είπανε τρελό όταν τους είπα πώς εγώ σε έχω δει τόσες φορές, αυτοί καμιά. Κάποιοι γέλασαν δυνατά που δεν σε είδα πουθενά, καμιά φορά ποτέ μέσα σε εκκλησία
γιατί για αυτούς ήταν γνωστό κι έτσι το έβλεπαν σωστό 2000 χρονιά στο σταυρό να ζεις μεσσία .
