Έφυγε ο πρόεδρος και διευθυντής του Ωδείου Αθηνών

Σε ηλικία 71 ετών άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 Φεβρουαρίου ο πιανίστας Αρης Γαρουφαλής, πρόεδρος και διευθυντής του Ωδείου Αθηνών.

Γεννημένος στην Σάμο το 1942, σπούδασε πιάνο στο Εθνικό Ωδείο και αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο φημισμένο Mozarteum του Σάλτσμπουργκ, στην Ακαδημία Santiago da Compostella της Ισπανίας και στην Μουσική Ακαδημία της Βιέννης.

Εκτός από τις μουσικές σπουδές του, ήταν και πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στη διάρκεια της καριέρας του, o Αρης Γαρουφαλής είχε αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις ενώ είχε συμπράξει ως σολίστ με όλες τις συμφωνικές ορχήστρες και τις ορχήστρες δωματίου της Ελλάδας, καθώς και με σύνολα του εξωτερικού.

Είχε δώσει πολλά ρεσιτάλ εντός και εκτός συνόρων (Αυστρία, Ισπανία, Ρουμανία, Πολωνία, Βουλγαρία, Ιταλία κ.λ.π) ενώ είχε διατελέσει πρόεδρος μουσικών σωματείων και μελών κριτικών επιτροπών σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς πιάνου.

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=496391

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω όταν ακόμα ήταν φοιτητής. Η αδελφή του ήταν συμφοιτήτρια της αδελφής μου και σε ένα πάρτυ στο σπίτι της ζήτησαν να παίξει ο αδελφός της Άρης πιάνο. Όταν κάθισε στο πιάνο, ένιωσα ότι δεν υπήρχε το πάρτυ, μόνο το πιάνο! Το πικάπ σταμάτησε και όλοι ακούγαμε άφωνοι. Τον ρώτησα αν είναι μουσικός και μου είπε όχι, σπουδάζει νομική, αλλά όταν πάρει το πτυχίο θα τα παρατήσει και θα αφοσιωθεί στη μουσική.

Δεν πέρασαν πολλά χρόνια και μια μέρα άκουσα στο ραδιόφωνο: Παίζει η συμφωνική ορχήστρα τάδε, σολίστ ο πιανίστας Άρης Γαρουφαλής! Είχε πραγματοποιήσει το όνειρό του!

Θα μου μείνει αξέχαστο εκείνο το πάρτυ!

Με βαθύτατη θλίψη πληροφορήθηκα Σάββατο πρωί τον χαμό του Διευθυντή και Πρόεδρου του Δ.Σ. του Ωδείου Αθηνών Άρη Γαρουφαλή... Άθελα μου γυρίζω πίσω πολλά χρόνια, εκείνη την πρώτη μέρα που μπήκα στην αίθουσα 35, 14 Οκτωβρίου (ημέρα των γενεθλίων μου) για τις κατατακτήριες εξετάσεις Μονωδίας, όπου ύστερα στον διάδρομο μου είπε '...η πόρτα του γραφείου μου θα είναι πάντα ανοιχτή'. Σαν να μην πέρασε τόσος καιρός, αλλά ζήσαμε όλοι τόσες στιγμές που εκείνος ήταν πάντοτε παρών για εμάς, για όλους τους μαθητές του Ωδείου Αθηνών. Εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του, θα τον θυμόμαστε πάντα και θα τιμούμε το έργο του και τις αρχές που μας δίδαξε με την ζωή και την τέχνη του.

Του το υποσχόμαστε...

Υ.Γ.1 - Πολλά συγχαρητήρια στο MH και προσωπικά σε εσένα αγαπητέ Jeorge για την δημοσίευση. 

Υ.Γ. 2 - Αγαπητέ φίλε μου costaspanag, είναι συγκινητικό και πολύ ανθρώπινο το περιστατικό που μοιράστηκες μαζί μας, και φαντάζεσαι πως νιώθω όταν διάβασα την φράση-απάντηση που σου έδωσε... πραγματικά το όνειρό του έγινε πραγματικότητα και επηρέασε πολλές γενιές μουσικών που πέρασαν από τα χέρια του...

[ τροποποιήθηκε από τον/την mminoas, 07-06-2014 00:22 ]

Αγαπητέ φίλε Μίνωα διάβασα με συγκίνηση το σχόλιό σου για την αξέχαστη προσωπική σου εμπειρία με τον πραγματικά μεγάλο αυτό καλλιτέχνη και Άνθρωπο.

Δεν τον είχα ξαναδεί από τότε. Τώρα που τον βλέπω και τον ακούω στο βίντεο που μας έδειξες, αναγνωρίζω τον νεαρό εύσωμο φοιτητή με το ευγενικό, φωτεινό πρόσωπο, τα χαρισματικά δάχτυλα και τα ξανθά, σγουρά μαλλιά, που η μια και μοναδική φορά που τον είδα και τον άκουσα  ήταν αρκετή για να μείνει για πάντα στη μνήμη μου.