Υπάρχουν φορές που κάποιοι στίχοι μας αγγίζουν μ΄έναν ιδιαίτερο τρόπο, που μας αποκαλύπτουν με ένα μαγικό τρόπο κάτι που κι έμείς νιώσαμε, σκεφθήκαμε ή ονειρευτήκαμε αλλά που ποτέ δεν καταφέραμε να εκφράσουμε με τόσο εύστοχο ή πλήρη τρόπο...
Κάνω, λοιπόν, την αρχή με τους στίχους ενός αγαπημένου ποιητή που μου ήρθαν στο μυαλό πριν από λίγο, λαμβάνοντας ένα ΠΜ από έναν παλιό αγαπημένο φίλο...
"...κι είδε στη λάσπη δύο μικρά κυκλάμινα να φιλιούνται.
Κι έπεσε να φιλήσει κι αυτός το πεθαμένο σώμα του μες στο φιλόξενο χώμα..."
Νίκος Γκάτσος
