Η αλφαβητα των τραγουδιων

Δώδεκα παιδιά στους δρόμους
δώδεκα παιδια
πήραν τη βροχή στους ώμους
δώδεκα παιδια

...δώδεκα η ώρα θα ρθω βρε μαριώ
στο παραθυρό σου κάτι να σου πω...

Γεννήθηκα στην κιβωτό εννιά και Δεκατρία
την ώρα που οι πλανήτες μου βαράγαν μα...

(Sorry που έγραψα δύο, αλλά το δώδεκα δεν το πρόλαβα...)

Γεννήθηκα στην Κιβωτό, εννιά και δεκατρία
την ώρα που οι πλανήτες μου βαράγαν μα.....

Και εκεί που έλεγα ότι δεν θα βρω από 13.... ο GD μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση..!!

Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει
μες τα στενά του κάτω κόσμου να σε βρει
και δεκατρείς αιώνες άνεργος γυρεύει
την κιβωτό σου και το αίμα να σου πιει

Σε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες
μες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνά
κι έχει στ' αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδες
κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά......

Αχ βρε Ρίνα, Κατερίνα,
η φυγή σου φωτιά η θύμισή σου λεπίδα
που με κόβει, δυο κομμάτια,
τέσσερα, δεκατέσσερα...

Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά, Περιμπανού

κι ήτανε δεκαπέντε χρονών

Έγραφε τ’ όνομά της στον καθρέφτη τ’ ουρανού

μ’ ενός πνιγμένου γλάρου φτερό......

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι,
βαριέσαι στην τάξη, γράφεις ποιήματα...


***************Φοίβος Δεληβοριάς the best*******************

Κι ήταν παιδί στα δεκαεφτά

που τώρα έχει πετάξει

Ποιος θα σου φέρει, αγάπη μου

το γράμμα που ’χω τά-ξει............


O taxudromos pethane tou Xatzidaki......

ριτα 18 χρονων κι εγω 45....

...μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελά
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά
ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει
μα εγώ την ψάχνω απ' τα Δεκαεννιά...

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά..........!

να 'τανε το εικοσιένα ναρθει μια στιγμή
να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ'άστρα μιαν ομορφούλα αγκαλιά
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το εικοσιένα ναρθει μια βραδιά



[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: tanya στις 19-06-2003 15:15 ]

...Ο πατέρας μου ο μπάτης
ήρθε απ'τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια
σ'ένα κατώι μυστικό...

" Έντεκα παρά, έχεις ό,τι θες..."
Νατάσα Θεοδωρίδου

Προφανώς εννοεί 11 το βράδυ, άρα 23 (εικοσιτρείς)

"Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει
μα εγώ την ψάχνω απ' τα 19"...

Άσχετο! Λάθος! Sorry!

Quote:

Προφανώς εννοεί 11 το βράδυ, άρα 23 (εικοσιτρείς)

Κατερίνα, πανέξυπνο πραγματικά

Μια και το 24 είναι εξίσου δύσκολο:

Δώδεκα (το βράδυ θα είναι, άρα 24) κι ο πόνος μου κρεμάστηκε
σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό...

δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα Εικοσπέντε έχω γεράσει
δε μπορώ άλλο θανάση
κάνε στάση

*Πανούσης

Quote:

Δώδεκα (το βράδυ θα είναι, άρα 24) κι ο πόνος μου κρεμάστηκε σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό...

Ε όχι Jorge, αυτό δεν είναι 24 αλλά 00.00 !!