Από ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ απόψεως, θα συμφωνήσω απόλυτα ότι το εν λόγω φεστιβάλ προβλέπεται πολύ ενδιαφέρον και είναι σίγουρα μια πολύ ευχάριστη είδηση για τα καλλιτεχνικά δρώμενα της Αθήνας...
Εκτός όμως από καλλιτεχνικό γεγονός, το φεστιβάλ αυτό είναι μια κοινωνική δήλωση, ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ γεγονός που με κάνει να πιστεύω ότι εδώ πέρα ο στόχος έχει χαθεί... Νόμιζα ότι ο στόχος, το "ευκταίον" ήταν η ενσωμάτωση των γκέι ατόμων στο κοινωνικό σώμα, για μένα το σημαντικότερο είναι τα γκέι άτομα να μη χρειάζεται να κρύβουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα ή να ντρέπονται γι αυτήν, να αντιμετωπίζονται στην πράξη ως ίσα και όχι ως παράξενα όντα που κατεβηκαν απ'το φεγγάρι, να αισθανονται ελεύθερα να συζητούν ανοιχτά και χωρίς ενοχές για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις κ επιλογές όπως και οι υπόλοιποι "straight" άνθρωποι... Με τέτοιες κινήσεις, όμως, τα ίδια τα μέλη της γκέι κοινότητας δείχνουν μια διάθεση κ πρόθεση γκετοποίησης. Αντί δηλαδή να αντιμάχονται τον (αντι-ανθρωπιστικό) διαχωρισμό τους από τους υπολοίπους, τον προκαλούν και αντί οι ίδιοι να αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους ως φυσιολογικούς, συνηθισμένους ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα το ουσιαστικά διαφορετικό από τους υπόλοιπους, επιλέγουν συνεχώς να προβάλλουν την σεξουαλικό τους προσανατολισμό ακόμα κι όταν δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Για παράδειγμα, τι σημαίνει
Γκέι ταινίες; υπάρχουν και στρέιτ ταινίες; Πώς ορίζεται η διάκριση; Ανάλογα με τη σεξουαλική προτίμηση του παραγωγού; του σκηνοθετη; των πρωταγωνιστών; ανάλογα με το θέμα; Γιατί πρέπει σώνει και καλά αυτό να τονίζεται; Ξέρω πολλές ταινίες με θέμα τη μετανάστευση π.χ. αλλά δεν έχω δει κανένα φεστιβάλ με τίτλο "Ταινίες για τη μετανάστευση με άποψη"! Έχω δει επίσης ταινίες των οποίων οι σκηνοθέτες είναι εβραίοι, αλλά δεν έχω δει φεστιβάλ με τίτλο "Εβραικες ταινιες με άποψη"! Συγγνώμη αλλά δεν είχα υπόψην μου ότι οι ταινίες διακρίνονται σε "γκέι ταινίες" και "στρέιτ ταινίες" (άκρον άωτον του ρατσισμού), αλλά σε αισθησιακές (όπως οι εν λόγω, απ'ό,τι κατάλαβα), σε τρόμου, δράσης, κωμικές κ.λπ. Μόνο και μόνο με την αναφορά της λέξης "γκέι" στον τίτλο, προκαλείται ένα αίσθημα διαχωρισμού, διαχέεται μία διάθεση αποκοπής, που κατά τη γνώμη μου έχει διαφημιστικούς λόγους.
Δηλαδή στοχέυει στην γκέι κοινότητα, θεωρώντας την προτίστως μία τεράστια αγοραστική δύναμη (πράγμα που είναι αλήθεια), και αυτό θα έπρεπε να θίγει πρώτα πρώτα τους ίδιους τους γκέι... Το ίδιο ισχύει και για τη δημιουργία "της Proud Promotions, της πρώτης διαφημιστικής εταιρείας στην Ελλάδα που απευθύνεται αποκλειστικά σε ομοφυλόφιλους καταναλωτές (κουλτούρα, διασκέδαση, «pink market» κ.λπ.)", όπως περιχαρώς μας ανακοινώνει η Ελευθεροτυπία. Το ρεζουμέ της είδησης είναι ότι -δόξα τω Θεώ- σιγουρευτήκαμε ότι θα ξεζουμίσουμε την αγοραστική δύναμη ΚΑΙ των γκέι, με άλλα λόγια: "Μη σκάτε, δεν θα μας ξεφύγει ούτε ένας καταναλωτής!". Η ιδιοκτήτρια δε της εν λόγω εταιρίας (η οποία μου ήταν ιδιαιτέρως συμπαθής, για να μη νομίσετε ότι έχω και τίποτα προσωπικό!) έπεσε κατακόρυφα στην υπόληψή μου (σκασίλα της μεγάλη θα μου πείτε τώρα...) με την παρακάτω δήλωση: «Πάει πολύ καλά, γιατί η αγορά έχει ανοίξει πολύ στην Ελλάδα. Σε επίπεδο διασκέδασης μάλιστα η περιοχή του Γκαζιού έχει εξελιχθεί στο ελληνικό gay village», που επιβεβαιώνει, νομίζω, περίτρανα τα παραπάνω καθώς και την αποψή μου περί γκετοποίησης. Μήπως να κάνουμε και χαρακώματα, ρε παιδιά, γύρω απ'το Γκάζι;
Για να μη γίνει καμία παρεξήγηση, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι είμαι ένθερμη υποστηρικτής της ενσωμάτωσης των γκέι και της κουλτούρας τους στο κοινωνικό σύνολο, όμως εκνευρίζομαι αγρίως όταν τα γκέι άτομα κάνουν αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορούν τους υπόλοιπους, αποκόβουν τον εαυτό τους με έμβλημα τη σεξουαλική τους ταυτότητα, αντί να την αντιμετωπίζουν ως κάτι το κοινό ή, στην τελική, ως ΕΝΑ μόνο στοιχείο του εαυτού τους και όχι ως όλην τους την ύπαρξη. Υποθέτω ότι θέλουν να πιστεύουμε ότι υπάρχει και κάτι παραπάνω κάτω απ'την ταμπελίτσα "γκέι", αρνούνται όμως να μας το δείξουν, και απέναντιας κρύβονται πίσω απ'αυτήν την ταμπέλα που υποτίθεται ότι οι άλλοι τους φόρεσαν (αλλά δε λένε να τη βγάλουν από πάνω τους!). Ακόμα περισσότερο εξοργίζομαι επειδή ακολουθούν μια τετοια τακτική χωρίς να καταλαβαίνουν ότι πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης για διαφημιστικούς λόγους (η αγορά που έχει αναπτυχθεί γύρω και με θέμα τη γκέι κουλτούρα είναι από τις επικερδέστερες παγκοσμίως, μιλάμε για πολύ χρήηηημα!)
Αντί, λοιπόν, η γκέι κοινότητα να οχυρώνεται πίσω από ένα αφοριστικό φεστιβάλ (ο ρατσισμός έχει δύο πλευρές), θα μπορούσε να διεκδικήσει, στην προκειμένη περίπτωση, να περιλαμβάνονται σε ένα φεστιβάλ αισθησιακών/ ερωτικών/ πρνογραφικών καλλιτεχνικών ταινιών "με άποψη" ΚΑΙ ταινίες που χαρακτηρίζονται ως γκέι, να μη θεωρείται δηλαδή αυτονόητο ότι μία αισθησιακή ταινία έχει ως θέμα αποκλειστικά και μόνο τον ετεροφυλόφιλο έρωτα... Αυτό μάλιστα! Αυτό όμως δεν εξυπηρετεί μάλλον την Proud Promotions. Η τέχνη όμως είναι μία, είτε προέρχεται/ στοχεύει σε γκέι κοινό είτε σε στρέιτ...
Υποθέτω ότι τα λόγια μου θα βρουν πολλούς αντίθετους γι'αυτό προσπάθησα να τεκμηριώσω όσο καλύτερα μπορούσα, γι'αυτό πιθανώς να επαναλαμβάνομαι κιόλας, περιμένω πάντως με χαρά τις διαφωνίες σας. Συγχωρέστε μου τη φλυαρία και το "εν βρασμώ" του ύφους, αλλά βγήκα απ'τα ρούχα μου! Ευχαριστώ για την υπομομονή σας.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Sidonie στις 06-11-2005 03:07 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Sidonie στις 06-11-2005 03:11 ]