Quote:
|
Το μέλος Cenio στις 08-11-2005 στις 10:34 έγραψε:
κίτρινη κάρτα yiannnisyiannis... για αντιαθλητικό μαρκάρισμα! lol
|
|
Πάλι καλά που δεν μου έβγαλες κόκκινη
Quote:
|
Το μέλος Cenio στις 08-11-2005 στις 10:34 έγραψε:
Πάντως, yiannis, αν θέλεις, έχεις το βήμα για ν' αναπτύξεις το σκεπτικό σου σχετικά με το τρίπτυχο...
|
|
Ο λόγος που δεν σχολίασα το τρίπτυχο, είναι επειδή το θεωρώ αυτονόητο. Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη, πρόβλημά του, πάντως κατά τη γνώμη μου είναι θύμα. Θα αναπτύξω στη συνέχεια το λόγο που απευθύνω αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Όπως πολύ σωστά είπες, αυτό το τρίπτυχο μπορεί ως σύνθημα να είναι εφεύρημα της συντηρητικής δεξιάς (στο χώρο της οποίας δεν ανήκω), αλλά εκφράζει ένα ευρύτερο κι ετερόκλητο πολιτικοκοινωνικό φάσμα. Έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι απ’ όσους εκφράζουν αντιρρήσεις, το κάνουν όχι επειδή έχουν πραγματικά αντίθετη άποψη. Το κάνουν μόνο και μόνο επειδή θεωρούν ότι συγκρουόμενοι μ’ ένα σύνθημα της συντηρητικής δεξιάς, κερδίζουν αυτομάτως bonus προοδευτικότητας. Κι επειδή έχουν έλλειμμα προοδευτικότητας, αναλώνονται σε συνθηματολογίες, μήπως κι έτσι θεωρηθούν ή νοιώσουν προοδευτικοί.
Ας διαλύσουμε αυτό το τρίπτυχο στα στοιχεία του, στις 3 αξίες από τις οποίες αποτελείται κι ας μας απαντήσουν οι διαφωνούντες τι μεμπτό βρίσκουν στο θεσμό της πατρίδος ή της θρησκείας ή της οικογένειας; Διότι πέραν της θρησκείας, που αν και είναι σεβαστή σαν αξία από την πλειονότητα όλων των κοινωνικών στρωμάτων, εν πάση περιπτώσει χωράει κάποια αμφισβήτηση, με τα άλλα δυο τι γίνεται; Ποιος είναι δηλαδή κατά της αξίας της πατρίδας του; Ή της οικογενείας του;
Ο Σημίτης, υπηρετώντας τα μεγάλα του αφεντικά, τα οποία απροκάλυπτα ευχαριστεί κι από το Βήμα της Ελληνικής Βουλής, είναι αναγκασμένος να εφαρμόζει πιστά τα σενάρια της Νέας Εποχής, που οδηγούν στην παγκοσμιοποίηση.
Σενάριο 1. Η διάλυση των εθνικών κρατών και των κάθε είδους πατρίδων. Αυτό είναι το ζητούμενο ως μέσο, για να επιτευχθεί μια παγκόσμια ομοσπονδία κρατών με ένα παγκόσμιο ηγέτη. (Όσοι έχουν διαβάσει το προφητικό βιβλίο “The End of Nation State” του Ιάπωνα Kenichi Ohmae, αισθάνονται ήδη δικαιωμένοι στις προβλέψεις τους.) Είτε λοιπόν με το πρόσχημα των μειονοτήτων, είτε με τις πληθυσμιακές αλλοιώσεις που προκαλούν οι μαζικές εισροές μεταναστών (οι οποίες δεν είναι τυχαίες αλλά κατευθύνονται επιλεγμένα σε χώρες με φυλετική ομοιογένεια όπως η Ελλάδα), τα Έθνη – Κράτη –Πατρίδες χαλαρώνουν και διαλύονται.
Να λοιπόν ο ένας λόγος που ο Σημίτης –κι όχι μόνο αυτός- στρέφεται κατά του θεσμού της πατρίδος, του πατριωτισμού κλπ.
Σενάριο 2. Η διάλυση των θρησκειών. Το ζητούμενο είναι η δημιουργία μιας Πανθρησκείας, χτισμένης με συγκρητιστικά στοιχεία που αντλήθηκαν από τις περισσότερες γνωστές θρησκείες και φυσικά η εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου θρησκευτικού ηγέτη. Με το πρόσχημα ότι οι θρησκείες ευθύνονται για τις απανταχού έριδες και πολέμους ανά τον κόσμο, οι θρησκείες πρέπει να πολεμηθούν. Μέσω διεθνών οργανώσεων όπως του Παγκόσμιου Συμβούλιου Εκκλησιών (που δυστυχώς φέτος διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα), εμμέσως πλην σαφώς επιβάλλεται στις διάφορες θρησκείες, παραθρησκείες, αιρέσεις, σέκτες κλπ. να βρουν τα κοινά τους σημεία και να τα κάνουν σημαία.
Να λοιπόν ο λόγος που ο Σημήτης στρέφεται κατά της δεύτερης αξίας του τρίπτυχου, δηλαδή την θρησκεία.
Σενάριο 3. Η διάλυση της οικογένειας. Εδώ τα πράγματα μπλέκουν περισσότερο. Θα προσπαθήσω να πω τα βασικότερα αίτια συνοπτικά. Ο παγκόσμιος πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης (ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα είναι το ίδιο πρόσωπο) πρέπει να διοικεί πρόβατα, ανθρώπους με διαλυμένα μυαλά και συνειδήσεις. Άρα λοιπόν πρέπει να στοχεύσει στην καρδιά του στόχου.
-Ποιο είναι το κύτταρο της κοινωνίας;
-Η οικογένεια, άρα αυτή πρέπει να πλήξουμε πρώτη.
Με το πρόσχημα λοιπόν του ελεύθερου έρωτα, των ελεύθερων σχέσεων, της ευδαιμονίας γενικότερα, επιτυγχάνεται η χαλάρωση των οικογενειακών δεσμών. Στα περισσότερα «πολιτισμένα» κράτη οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι πλέον η πλειοψηφία. Εδώ, στην προπαγάνδιση αυτού του ελεύθερου τρόπου ζωής, επειδή οι μονογονεϊκές οικογένειες απογειώνουν τον καταναλωτισμό, η Νέα Εποχή έχει ως σύμμαχο και τα διεθνή οικονομικά τραστ. Όταν δηλαδή σε μια οικογένεια επέρχεται το διαζύγιο, αυτό μεταφράζεται ως ανάγκη για δύο σπίτια, δύο ψυγεία, δύο πλυντήρια κλπ.
Να λοιπόν ο λόγος που ο Σημήτης στρέφεται και κατά της τρίτης αξίας του τρίπτυχου, δηλαδή την οικογένεια.