ελληνική μουσική
    630 online   ·  210.873 μέλη

    Γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις - σε διασκευή

    Other_side
    12.02.2006, 17:56
    ’σχετο: Περί Ανέμων και Υδάτων

    Πίνοντας τον πρωινό ξέρεις καφέ - καλά μεσημεριανό είναι Κυριακή ξέρεις - μου κόλλησε το ξέρεις, ξέρεις; Ακούγοντας ραδιόφωνο μέσο διαδικτύου - ελληνικό - όταν θα μπορούσα πες να ακούσω το τοπικό Καναδικό πρόγραμμα - έχασα πολλά επεισόδια με τα τοπικά events τελευταία, σκέφτομαι ακούγοντας τους στίχους των Πυξ Λαξ σε διασκευή.

    Πρώτα πως Πυξ Παξ δεν γίνεται να βγει καλή η διασκευή γιατί πάντα θα θυμάσαι την αυθεντική έκδοση, ξέρεις αυτή που άκουσες στη συναυλία στη Ρόδο τη νύχτα των γενεθλίων σου με Πανσέληνο, ’υγουστος. Θα θυμάσαι πάντα αυτή την απίθανη μπάντα και το πόσο άνετα βγαίνει η μουσική απο μέσα τους, μια ουτοπική αρμονία μεταξύ τους που περνάει στον ακροατή, στον θεατή. Μεράκι με μελωδία δεν ξέρω, αλλα ξέρεις μήπως εσύ;

    Το θέμα βασικά είναι πως μήπως ξέρει κάποιος να μου πει αν αγαπήσεις κάτι κάποιον στην αυθεντική του έκδοση όπως ας πούμε την πρώτη φορά που ερωτεύεσαι και δυστηχώς το αφήνεις και φθείρεται στο πέρασμα του χρόνου και το κάνεις λοιπόν σε διασκευή δηλαδή ξεκινάς κάτι άλλο. Κάτι καινούργιο. Μπορείς; Μπορείς να αγαπήσεις λοιπόν ξανά όταν όλα σου θυμίζουν τα παλιά, όταν όλα τα συγκρίνεις με την αυθεντική εμπειρία σου, όταν το σώμα και η ψυχή σου η ήδια στέκονται αντίπαλοι σε μια καινούργια σου αρχή.

    Μπορείς ν'αγαπήσεις - τη μουσική - από την αρχή;
    -Angel-
    12.02.2006, 19:38
    Quote:

    Το μέλος Other_side στις 12-02-2006 στις 17:56 έγραψε:

    Μπορείς ν'αγαπήσεις - τη μουσική - από την αρχή;





    Αν καταφέρεις και "δεις" ενα μουσικό κομμάτι σαν κρυσταλλάκι που ιριδίζει στο φως ...
    Τότε κάθε φορά που τ΄ακούς συγκέντρωνε τη "ματιά" σε ένα και μόνο χρώμα ...

    Μπορείς να φανταστείς πόσες "αναγνώσεις" αντέχει αυτό και ΜΟΝΟ το κομμάτι έτσι ???

    Όρεξη νάχεις και κουράγιο να τ' ανακαλύπτεις ΚΑΘΕ φορα σα νάταν ΠΡΩΤΗ ...

    Οσο "αυθεντικό" μπορείς να καταχωρησεις μέσα σου το ΠΡΩΤΟ σαν ΠΡΩΤΟ
    αλλό τόσο μπορείς να κάνεις και για το ΔΕΥΤΕΡΟ σαν ΔΕΥΤΕΡΟ ... κ.ο.κ.

    Ο κόσμος είναι ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ κι ολα , είτε αλλαζουν είτε έχουν πλευρές που εμεις
    είτε δε μπορούμε να αντιληφθούμε είτε ΔΕ θέλουμε , γιατί είμαστε μικρουληδες ,
    στατικοί και ... βολεμένοι σ΄αυτα που τακτοποιήσαμε μέσα μας και δε θελουμε να
    τα ξεβολέψουμε για να χωρέσουν .. κι αλλα .. !


    Other_side
    12.02.2006, 19:47
    ...σαν κρυσταλλάκι που ιριδίζει στο φως ...
    Τότε κάθε φορά που τ΄ακούς συγκέντρωνε τη "ματιά" σε ένα και μόνο χρώμα ...


    Σωστό. Πρέπει ν'αλλάξω γυαλιά μου φαίνεται λοιπόν. Αν και.

    Τη μουσική πως μπορείς να την "δείς"; Δεν είναι κάτι που "νιώθεις" κυρίως, που βλέπεις μάλιστα με τα μάτια κλειστά. Μέσα σου. Απο τα λίγα που επικοινωνούν με τον εσωτερικό κόσμο σου. Υπάρχουν πολλές πλευρές στο τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Συμφωνώ.

    Αλλα σου λέω μερικά πράγματα. Όπως η αγαπή. Όπως η μουσική. Δεν διακρίνονται στο γυμνό μάτι. Ακόμα και μέσα απο ειδικά κρυσταλλάκια που ιριδίζουν στο φως.

    -Angel-
    12.02.2006, 20:21
    Quote:

    Το μέλος Other_side στις 12-02-2006 στις 19:47 έγραψε:

    Τη μουσική πως μπορείς να την "δείς"; Δεν είναι κάτι που "νιώθεις" κυρίως, που βλέπεις μάλιστα με τα μάτια κλειστά. Μέσα σου. Απο τα λίγα που επικοινωνούν με τον εσωτερικό κόσμο σου. Υπάρχουν πολλές πλευρές στο τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Συμφωνώ.

    Αλλα σου λέω μερικά πράγματα. Όπως η αγαπή. Όπως η μουσική. Δεν διακρίνονται στο γυμνό μάτι. Ακόμα και μέσα απο ειδικά κρυσταλλάκια που ιριδίζουν στο φως.






    χρησιμοποίησα τη λέξη "δεις" με την έννοια του "ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ" ακριβώς οπως χρησιμοποίησες κι εσύ (σωστα) τη λέξη "βλέπω" ( ... και μαλιστα με τα ... 'ματια κλειστα') .

    Κατα συνέπεια το "Γυμνο μάτι" πολύ λίγο ίσως χρειάζεται γι αυτή τη διαδιασία του "αντιλαμβάνεσθαι" .

    Το πως "αντιλαμβάνεται" και ταξινομεί κάποιος μέσα τουκαι με ποιό τρόπο αυτά τα 'πράγματα" όπως η Μουσική ή η Αγάπη .... αυτό είναι ίσως από τα πολύ προσωπικά χαρακτηριστικά του κάθε ανθρώπου που
    τον κάνουν να είναι μοναδικός και να ξεχωρίζει από τους αλλους.
    Ειναι ίσως κατι σαν "δαχτυλικό αποτύπωμα" της προσωπικότητας του.

    Τώρα , το θέμα είναι ΑΝ κάποιος τα ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ και ΠΩΣ ??

    Εκεί είναι η ΠΡΟΚΛΗΣΗ για τον καθένα , στο πώς εκπαιδεύει-καλλιεργεί τις 'προσλαμβάνουσες΄του για νάναι "ευαίσθητος' στο να αντιλαμβάνεται ΟΛΕΣ τις ...
    "άποχρώσεις" και να τις ταξινομεί ανάλογα μέσα του ...