Τραγούδια που θα μείνουν!

Δημιούργησα αυτο το topic εμπνευσμένος από την ατάκα του yiannisyiannis 'Μπορεί κανείς να εκφράσει μια εκτίμηση για κάποιο σημερινό τραγούδι, ότι θα ακούγεται μετά από 60 χρόνια;'.

Υπάρχει κατά τη γνώμη σας κάποιο τραγούδι, γραμμένο την τελευταία - ας πούμε - πενταετία, που θα ακούγεται από τα ραδιόφωνα το 2050; Κάποιο τραγούδι που θα ακούνε τα ...εγγόνια μας και θα τα αγγίζει πραγματικά;;

Σίγουρα υπάρχουν τραγούδια τις τελευταίας πενταετίας που θα αντέξουν στο χρόνο και θα δημιουργούν συναισθήματα. Και είναι πολλά. Τώρα θα μου πέιτε οτι παλαιότερα υπήρχαν περισσότερα ή πολύ περισσότερα. Μπορεί, αλλά μην ξεχνάμε οτι δημιουργήθηκαν, δημοσιεύτηκαν και έγιναν γνωστά σε άλλες εποχές, πιο γόνιμες εκφραστικά (κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, μεταρρυθμίσεις κα) και λιγότερο ... ανταγωνιστικές όσον αφορά την εμπορευματοποίηση. Τα σημερινά τραγούδια είναι σημερινά. Απευθύνονται στα δρώμενα της εποχής, στις ανησυχίες της, στην καθημερινότητά της (μιλάμε για τα ποιοτικά - σουξεδάκια υπήρχαν πάντα). Αυτήν την πραγματικότητα παρέλαβαν οι δημιουργοί, μ'αυτήν εκφράζονται. Σίγουρα κάτω απο άλλες συνθήκες τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά - μπορεί και κατα πολύ καλύτερα απο διάφορα ''διαχρονικά'' τραγούδια, μπορεί πολύ χειρότερα. κανείς δεν μπορεί να πει. Εγώ πιστεύω πάντως οτι υπάρχει καλή μουσική, βγαίνουν καλά τραγούδια, και θα αντέξουν στον χρόνο. Ποια είναι αυτά? Είναι πάρα πολλά αλλά μπαίνουμε σε υποκειμενικά κριτήρια. Είναι απλώς αυτά που μας αρέσουν τώρα. Αυτά που μας δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα, αυτά που ... υπάρχουν μέσα μας και αφού τελειώσουν.

Κατα τη γνώμη μου: "Αδιέξοδο" και "Δεν μπορώ" του Ιωαννίδη.
Μονο που δεν είμαι σίγουρη εάν γράφτηκαν μέσα στην τελευταία πενταετία (μαλλον όχι ε?)

Δεν το πιστεύω! Πριν 10 λεπτά έκανα ακριβώς, μα ακριβώς, την ίδια σκέψη! Απίστευτο ε;

Χμ...η ερώτηση που απηύθυνα στο topic «Μουσική και μουσικοί» ήταν ρητορική. Αν γινόταν στην πραγματικότητα, όπως τώρα που την προώθησε ο jorge σ’ αυτό το καινούριο topic, νομίζω ότι θα θεωρούταν μια από τις δυσκολότερες για να απαντηθούν. Επειδή όμως, παρόλο που δεν πλένω με Essex, μου αρέσουν τα δύσκολα, θα επιχειρήσω μια πρόβλεψη.

Βέβαια αν το συγκεκριμένο κομμάτι αντέξει για 60 χρόνια είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Τσιτσάνηδες και Χατζηδάκηδες δεν γεννιούνται κάθε χρόνο! Είναι όμως ένα σχετικά καινούριο τραγούδι, που πιστεύω ότι θα ακούγεται για μερικές δεκαετίες.

Ο συνθέτης κι ερμηνευτής του, έχει δώσει αρκετά και καλά δείγματα γραφής στο παρελθόν. Χαρακτηρίσθηκε ως ο πιο γλυκός «ρόκερ» της γενιάς του (Για το «ρόκερ» έχω κάποιες επιφυλάξεις). Το τραγούδι αυτό με προκαλεί να το επιλέξω, γιατί αποτελεί εξαίρεση στον γενικό κανόνα... Έγινε πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία, «σουξέ» κατά την νεοελληνική, παρότι είναι ποιοτικό. Διακρίνεται για την απλότητά και την αμεσότητά του, ενώ σηκώνει και πολύ πείραγμα για αυτοσχεδιασμούς, γεγονός που διαφάνηκε από τις διάφορες διασκευές που ακούστηκαν κατά καιρούς. Είναι δομημένο σε σύγχρονη φόρμα με up tempo εκφάνσεις, χωρίς όμως να θίγεται η μελωδική του γραμμή. Οι αντίστροφες επαναλήψεις των θεμάτων, ως προς τη δομή τους, θυμίζουν έντονα κάποια προπολεμικά blues, όπως επίσης και μερικά παλιά κομμάτια του Βαμβακάρη.

Μιλάω φυσικά για το «Θάλασσά Μου Σκοτεινή». Ο Πορτοκάλογλου βέβαια, έχει γράψει κατά την ταπεινή μου γνώμη πολύ πιο αξιόλογα κομμάτια στο παρελθόν, το συγκεκριμένο όμως πιστεύω πως έχει το χρίσμα της διαχρονικότητας.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΑΤΙΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΧΑΤΖΙΓΙΑΝΝΗ
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΧΑΤΖΙΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΛΑΖΟΥΝ ΑΠΟΨΕΙ!!!

Τα μόνα τραγούδια που σκέφτομαι ότι θα ακούγονται για πολλά χρόνια είναι το''Για να σ'εκδικηθώ''και το ''Αδιέξοδο''...

Ωραιο τοπικ .

Κατ'εμενα τραγουδια που θα μεινουν και θα ακουγονται και στις επομενες γενιες ειναι τα εξης .

Παριος -- Καλημερα τι κανεις
Ρουβας -- Αντεξα
-//- -- Ολα καλα
Βοσσου -- Φιλαρακι
Αλεξιου -- Πανσεληνος
Πρωτοψαλτη -- Το χειροκροτημα
Νταλαρας -- Ασπρο περιστερι κ.α


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: paschalia on 06-04-2005 13:27 ]

Quote:

Το μέλος paschalia στις 06-04-2005 στις 13:25 έγραψε: Ωραιο τοπικ . Κατ'εμενα τραγουδια που θα μεινουν και θα ακουγονται και στις επομενες γενιες ειναι τα εξης . Παριος -- Καλημερα τι κανεις -//- -- Ολα καλα Ρουβας -- Αντεξα Βοσσου -- Φιλαρακι Αλεξιου -- Πανσεληνος Πρωτοψαλτη -- Το χειροκροτημα Νταλαρας -- Ασπρο περιστερι κ.α [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: paschalia on 06-04-2005 13:27 ]

"To άντεξα, κομμάτια και όνειρα μάζεψα!" μετά από 50 χρόνια;;;

Ναι .
Το θεωρω πολυ δυνατο κομματι -απο τα πιο δυνατα του μαζι με το ''Ολα καλα '' - .

γιατί να μην πω αυτό που σκέφτομαι;
Αγρύπνια του Θανάση Παπακωνσταντίνου και
αν και παλιότερο νομίζω πως θα μείνει το Γέλα πουλί μου, για πάντα...

"Πόσο σε θέλω" - Τερμίτες ( η ... ιστορία το έχει δικαιώσει άλλωστε! )

"Φωτοβολίδα" - Ορφέας Περίδης

"Βυθός" - Αλκίνοος Ιωαννίδης

"Το τσιγάρο"- Γιάννης Κότσιρας

- ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ


αυτο σίγουρα θα μείνει!!!!!!!!!!!!!!

αερικο του Ιωαννιδη
φιλαρακι της Boσσου
αγαπαω & αδιαφορω του Παπακωσταντινου

αθανατα κατα τη γνωμη μου τραγουδια

Πριγκηπέσα Στιχοι/Μουσικη:Σωκράτης Μάλαμας
Τυφλές Ελπίδες Στιχοι/Μουσικη:Πέτρος Δουρδουμπάκης

Είναι πολλά τραγούδια που πιστεύω πως θα ακούγονται σε 50 χρόνια
Πολλά του κουγιουμτζη του λοϊζο..
Που είναι τα χρόνια…
Δεν θα ξανά αγαπήσω

ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ του Παπάζογλου και η ΑΥΡΑ του Παναγόπουλου αν θυμάμαι καλά το επίθετο...

Τα μόνα τραγούδια που μου έρχονται στο μυαλό είναι είτε ροκ, είτε έντεχνου ρεπερτορίου... αυτά που δεν ακούμε συχνά στο ραδιόφωνο!

Αποκλείω όλα αυτά που ακούγονται για 3 μήνες και μετά ξεχνιούνται... τα λεγόμενα εμπορικά! Δυστυχώς λίγα από τα σημερινά λαϊκά τραγούδια είναι προσεγμένα και ικανά να κρατήσουν. Να μη μιλήσω καλύτερα για την σύγχρονη ελληνική ποπ μουσική!

Φαντάζομαι ότι σε 50 χρόνια τα τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη θα ακούγονται ακόμα...
Και όσα χρόνια και αν περάσουν, όταν θα ακούμε εκείνη την υπέροχη εισαγωγή και το στίχο "Αναψα όλα τα φώτα, κι έδωσα παράσταση..." θα μας πιάνει η ίδια ανατριχίλλα...

Το θέμα με τα 50 χρόνια όμως μου δημιουργεί άλλο προβληματισμό...
Τι θα υπάρχει όρθιο σε τούτο τον κόσμο μέχρι τότε;;; Πολύ φιλόδοξους σας βλέπω

Αγγελίνα καλά τα λες....!
κι εγώ θεωρώ ότι προβλέψεις για 50 χρόνια μπροστά είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες...
Τί θ'ακούν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας????
Χα...!
Έτσι όπως πάμε δε θα έχουν χρόνο ν'ασχολούνται με τη μουσική!
Υπερβολές, ξέρω, αλλά δυστυχώς δυσοίωνα τα πράγματα...
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι, όπως εμείς πήραμε τα ακούσματα των δικών μας οικογενειών (γονείς και παππούδες) έτσι και τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα κρατήσουν κομμάτια, είτε γνωστά είτε άγνωστα στο κοινό της εποχής τους, που θα κρατήσουν από τα μικρά τους χρόνια και που θα αρέσουν ουσιαστικά σε μας, οπότε και θα τ' ακούνε κοντά μας.
Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρόσφατα διασκευασμένο
"Ήρθες αργά στο δρομο της ζωής μου
ήρθες αργά, πώς θες αλήθεια να στο πω
δεν ερωτεύομαι, μαζί σου κι αν πλανεύομαι
ήρθες αργά ακόμα εκείνη αγαπώ....
Ήρθες αργά στο δρομο της ζωής μου
ήρθες αργά, για να μου φέρεις τη χαρά
μιαν άλλη πέρασε τα χάδια της με κέρασε
ήρθες αργά ακόμα εκείνη αγαπώ...."
(πάνω - κάτω,ε? δε θυμάμαι τη σειρά ακριβώς)

που είναι από την εποχή των παππούδων μου κι άλλα παρόμοια...
Για να έρθω όμως στην αρχική ερώτηση και ν'απαντήσω καθαρά υποειμενικά και σύμφωνα με τα παραπάνω
αν κάνω ποτέ οικογένεια θα τους μάθω τα τραγούδια από τις "ΤΡΥΠΕΣ"!!!!
Αθάνατα τα περισσότερα...
Σας φιλώ...

Τώρα που το θυμήθηκα...λίγο άσχετο αλλά ...
Ένα άλλο απ'την εποχή του παππού μου που πρόσφατα διασκευάστηκε κι αυτό...
"Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως το πικρό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια να με κλείσεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο κι ας χανόσουν μετά...."

τέτοιου είδους τραγούδια κρατάνε!