Πιστεύω ότι καμία από τις γυναίκες που είχα δεν μου έδωσε τόση γλυκύτητα, σε τόσο ευτελή τιμή, όσο η γλυκύτητα που ένιωσα στο άκουσμα μιας νέας μουσικής φράσης.
Ποια σχεση έχει η γυναίκα και η μουσική στη ζωή σας ?
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: COSTACOSTA στις 28-09-2003 13:05 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: COSTACOSTA στις 28-09-2003 13:06 ]
Είμαι γυναίκα και δεν μπορώ να σου απαντήσω στο ερώτημα σου. Παρόλα αυτά είμαι πολύ περίεργη να δω τις απαντήσεις των φίλων...
Αλήθεια, έτυχε να ακούσεις μελωδιά γραμμένη από γλυκιά γυναικεία ύπαρξη;
Τα σέβη μου.
Ωραιο θεμα COSTACOSTA.
Μεχρι στιγμης, η γυναικα και η μουσικη υπηρξαν τα πιο σημαντικα πραγματα στη ζωη μου. Ομως το καθενα ειναι και παραμενει ξεχωριστη οντοτητα, μια και η τυχη τα 'φερε ωστε να μην εχω καταφερει ακομη να τα συσχετισω αρμονικα. Σιγουρα υπαρχουν τραγουδια που προκαλουν σχετικες αναμνησεις, ομως οχι κατι παραπανω.
gate
29.09.2003, 16:27
Ίσως και να αργώ να μπω στο νόημα...αλλά
δεν καταλαβαίνω...:
γιατί πρέπει να έχει κάποια "σχέση" η γυναίκα με τη μουσική...;
Μήπως βρέθηκες ποτέ στο δίλημμα " ή γυναίκα ή μουσική" ;...
Για να μιλάς για "σχέση", πρέπει αναγκαστικά να συγκρίνεις...
Αλλά πώς να συγκρίνεις τα ασύγκριτα ;
Quote:
|
29-09-2003 στις 13:45, dora2000 wrote:
Είμαι γυναίκα και δεν μπορώ να σου απαντήσω στο ερώτημα σου. Παρόλα αυτά είμαι πολύ περίεργη να δω τις απαντήσεις των φίλων...
Αλήθεια, έτυχε να ακούσεις μελωδιά γραμμένη από γλυκιά γυναικεία ύπαρξη;
Τα σέβη μου.
|
|
[Θα το κάνεις αυτό για μένα?]
Στη μουσική και τις γυναίκες δεν μπορώ παρά να δώσω προτεραιότητα, όποια κι αν είναι η ασχολία μου.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: jorge στις 30-09-2003 09:18 ]
Quote:
|
29-09-2003 στις 16:27, gate wrote:
Ίσως και να αργώ να μπω στο νόημα...αλλά
δεν καταλαβαίνω...:
γιατί πρέπει να έχει κάποια "σχέση" η γυναίκα με τη μουσική...;
Μήπως βρέθηκες ποτέ στο δίλημμα " ή γυναίκα ή μουσική" ;...
Για να μιλάς για "σχέση", πρέπει αναγκαστικά να συγκρίνεις...
Αλλά πώς να συγκρίνεις τα ασύγκριτα ;
|
|
Μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο που να έχει ζήσει μια τελείως κοινότυπη ζωή να ακούσει τυχαία ένα περίεργο μουσικό κομμάτι και ξαφνικά ν' ανακαλύψει ότι η ψυχή του, χωρίς αυτός να το γνωρίζει, έχει βιώσει τρομερές εμπειρίες και έχει γνωρίσει τρομακτικές χαρές, ατίθασους έρωτες ή φοβερές απαρνήσεις.
Στη μουσική και τις γυναίκες δεν μπορώ παρά να δώσω προτεραιότητα, όποια κι αν είναι η ασχολία μου.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: jorge στις 30-09-2003 09:22 ]
gate
30.09.2003, 02:03
Quote:
|
30-09-2003 στις 01:08, COSTACOSTA wrote:
[Μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο που να έχει ζήσει μια τελείως κοινότυπη ζωή να ακούσει τυχαία ένα περίεργο μουσικό κομμάτι και ξαφνικά ν' ανακαλύψει ότι η ψυχή του, χωρίς αυτός να το γνωρίζει, έχει βιώσει τρομερές εμπειρίες και έχει γνωρίσει τρομακτικές χαρές, ατίθασους έρωτες ή φοβερές απαρνήσεις.]
|
|
Όμορφο. Το δέχομαι.
Την ίδια ενέργεια την έχει η μουσική για όλα...Για όλες μας τις εμπειρίες, όπως το είπες...
Μπορεί όμως το άκουσμα της μουσικής να κάνει αυτόν τον άνθρωπο να νιώσει
γλυκύτερα απ' ότι ένιωσε σε οποιαδήποτε "τρομερή" εμπειρία που του θύμισε η μελωδία...;
Γιατί αν δεν κάνω λάθος, αυτό γράφεις αρχικά ;
Και κυρίως, υπάρχει κανένα νόημα να ψάχνει κάποιος το "γλυκύτερο" και μάλιστα μεταξύ μιας γυναίκας και μιας μελωδίας...;
Μάλλον στη
σύνθεση βρίσκεται ο συσχετισμός τους λοιπόν και όχι στη σύγκριση " τόσο ....όσο", ...όπως νομίζω ότι φαίνεται κι από τα τελευταία σου λόγια.
"Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..." Νίτσε
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: jorge στις 30-09-2003 09:28 ]
Ας αφησουμε το θεμα να εξελιχθει μονο του, αφηνοντας τον καθενα να γραψει ελευθερα πως καταλαβαινει τα παραπανω. Δεν ειναι ωραιο να βαζουμε τη λογικη σε τετοια θεματα. Ας μιλησουν οι αντρες λοιπον μια και οι αγαπητες μας φιλες μαλλον δυσκολευονται να προσεγγισουν το δικο μας τροπο σκεψης...
gate
30.09.2003, 14:35
Ας αφήσουμε να μπαίνουν που και που μερικές ερωτήσεις για να "εξελίσσουμε" το θέμα...μια και τίποτα δεν εξελίσσεται από μόνο του, χωρίς τη συμβολή μας...Η λογική δεν είναι εξάρτημα που το αφαιρείς κάποιες στιγμές από πάνω σου...Χωράει σε όλα και βοηθά αρκετά όταν συνδυάζεται με τη φαντασία και το συναίσθημα.
Από ανόθευτο ενδιαφέρον και μόνο λοιπόν...Jorge.. βοηθήστε μας να μπούμε στη λογική... ή έστω...στο συναίσθημα σας...
Gate μου, κατα τη δικη μου γνωμη η λογικη δεν χωραει σε ολα. Βρισκω πολυ βαρετη τη διαδικασια να σκεφτομαι παντα με βαση τη λογικη, γιατι χανω τη μαγεια ορισμενων στιγμων. Με κουραζει και πολλες φορες με "ξενερωνει". Γιατι να προσπαθησω να εξηγησω πχ "γιατι νιωθω τοσο ωραια οταν κοιτω μια ωραια κοπελα;" η "γιατι εκστασιαζομαι οταν ακουω ενα συγκεκριμενο αποσπασμα απο καποιο μουσικο κομματι;". Δεν με ενδιαφερει το γιατι, διοτι θα χασω τη μαγεια της στιγμης (the magic of the moment, που λεει και ο Klaus Meine) και δεν θα την ξαναβρω αν συνεχισω να σκεφτομαι ετσι.
Στο συγκεκριμενο θεμα, νομιζω πως η καταλληλη ερωτηση θα ηταν "Μουσικη & Γυναικα". Τοσο απλα. Κι ο καθενας να γραψει πως το καταλαβαινει. Οι ερωτησεις σας ασφαλως και ειναι απαραιτητες για την συζητηση, απλα εκανα χιουμορ οκ;
COSTACOSTA επι τη ευκαιρια να σε καλωσορισω στο MusicHeaven και ελπιζω να μην τρομαξες απο την υποδοχη που σου επιφυλαξαμε! Ειμαστε παντα καλοπροαιρετοι!
gate
30.09.2003, 15:49
Ε! σεις παιδιά μη μαλώνετε!!
Θήλεον γένος η μουσική
Θήλεου γένους η γυναίκα
Ο,τι κι αν ψάξεις θηλυκό.
Πίστη, ελπίδα και ψυχή.
Φύση, συνείδηση και γη.
Ζωή και ελευθερία μου
Αγάπη και θυσία μου.
Ο,τι κι αν ψάξεις θηλυκό.
Εντούτοις φίλε.
Εγώ, στο βάθος, είμαι εγώ.
Φωνή του μικροφώνου μου,
Καρδιά του μέσα φόνου μου.
Ο,τι κι αν ψάξεις θηλυκό.
Υ.Γ Ο έρωτας είναι γένους αρσενικού…
Quote:
|
30-09-2003 στις 00:58, COSTACOSTA wrote:
Quote:
|
29-09-2003 στις 13:45, dora2000 wrote:
Είμαι γυναίκα και δεν μπορώ να σου απαντήσω στο ερώτημα σου. Παρόλα αυτά είμαι πολύ περίεργη να δω τις απαντήσεις των φίλων...
Αλήθεια, έτυχε να ακούσεις μελωδιά γραμμένη από γλυκιά γυναικεία ύπαρξη;
Τα σέβη μου.
|
|
[Θα το κάνεις αυτό για μένα?]
Στη μουσική και τις γυναίκες δεν μπορώ παρά να δώσω προτεραιότητα, όποια κι αν είναι η ασχολία μου.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: jorge στις 30-09-2003 09:18 ]
|
|
Θα μπορούσα.
Αλλα ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας...
Δεν θα έλεγα ότι μπορεί να γίνει συσχέτιση ανάμεσα στη γυναίκα και τη μουσική, παρά μόνο σύγκριση, ως προς την ένταση των συναισθημάτων που προκαλούν.
Σίγουρα, ο ρόλος της γυναίκας στη ζωή ενός άντρα είναι –συνήθως– σημαντικότερος της μουσικής. Για μένα, μια και το topic είναι καθαρά προσωπικό, η ζυγαριά κλίνει σαφώς υπέρ της γυναίκας. Και τα δύο απαιτούν αφιέρωση και αφοσίωση. Στην περίπτωση όμως της γυναίκας η επαφή είναι ψυχοσωματική, στην δε περίπτωση της μουσικής, μόνο ψυχική. Κατ’ επέκταση και η συναισθηματική φόρτιση που προκαλείται από μια γυναίκα, είναι σαφώς εντονότερη και πιο...τρικυμιώδης.
Βεβαίως, όταν αναφερόμαστε σε μεγάλους δημιουργούς, η πλάστιγγα μπορεί είτε να γέρνει προς τη μεριά της μουσικής, είτε να ακροβατεί στο μέσο και να πάλλεται οριακά, προσπαθώντας να ισορροπήσει πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη.
Ο μέγας Αντρέα Σεγκόβια, ο πατέρας της κλασσικής κιθάρας, συνθέτης, αναμορφωτής, ανεπανάληπτος δεξιοτέχνης, ταπεινός κι εξαίρετος άνθρωπος, αφιέρωνε σχεδόν όλο του το χρόνο στη μουσική. Πρέπει να ήταν περίπου 90 ετών, όταν σε μια συνέντευξη που του πήραν, ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν μελετάει ακόμη κιθάρα. Ο Σεγκόβια απάντησε μα και βέβαια, επειδή όμως λόγω ηλικίας δεν αντέχω πολύ, μελετώ μόνο 8 ώρες τη μέρα! Φανταστείτε πόσο μελετούσε όταν ήταν ακμαίος. Τελικά αυτός ο άνθρωπος, μπορεί να χάρισε σε εμάς τους ακροατές του μοναδικές στιγμές, για εκείνον όμως τι έμεινε; Είχε χρόνο να ασχοληθεί με τίποτε άλλο στη ζωή του; Η σχεδόν ολοκληρωτική ενασχόληση με τη μουσική, κατάφερε να τον καλύψει, να του χαρίσει την ποθούμενη ευτυχία, ή πέθανε με το αίσθημα του ανικανοποίητου; Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να απαντήσει, παρά μόνο αυτός ο ίδιος, όπως και τόσοι άλλοι μεγάλοι μουσικοί που έζησαν κατ΄ αυτόν τον τρόπο.
Yiannisyiannis Συμφωνώ και επαυξάνω.
«Η μουσική ετάχθη υπό θεών και νόμων για την ανόρθωση της ψυχής».
ΠΛΑΤΩΝ
Η γυναίκα είναι μια πρόσκληση προς την ευτυχία.
Σ. Μποντλέρ
Με εντυπωσιάζει το ότι για κάποιους υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στη γυναίκα και τη μουσική... για εμένα, δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση, υπάρχει όμως μια βασική διαφορά: η μουσική σε πληγώνει όταν το επιλέγεις, και ο πόνος είναι γλυκός και καταπραϋντικός... για τη γυναίκα, ας μας πουν οι άντρες του forum κατά πόσο ισχύει το ίδιο
(Γυναίκα είμαι, μην μπερδεύεστε... οι περισσότεροι φίλοι μου είναι άντρες όμως...)
Συμφωνώ κι εγώ με ορισμένους από τους προλαλήσαντες, πως η μουσική και η γυναίκα δεν είναι συγκρίσιμα. Και συμφωνώ επίσης με την gate πως μπορούν -υπό μία οπτική γωνία- τουλάχιστον να 'συσχετιστούν'.
Υπάρχει όμως κάτι κοινό που μπορεί να τα ενώσει. Ή να τα χαρακτηρίσει. Και αυτό είναι η Αγάπη. Αντιλαμβάνομαι πως η Μουσική και η Γυναίκα (ή ή σχέση με το αντίθετο φύλο, καθώς κι οι γυναίκες θα μπορούσαμε να θέσουμε το ίδιο ερώτημα που ετέθη από τον COSTA αντικαθιστώντας τη 'γυναίκα' με το 'άντρας') μπορούν να 'μετρηθούν' ως σπουδαιότητα στη ζωή κάποιου από το μέγεθος της αγάπης/αφοσίωσης ή ακόμα και ύψιστων συναισθημάτων και εμπειριών, που προκαλούν στο υποκείμενο.
Αν η Μουσική και η σχέση που έχουμε με αυτήν όλοι μας, καθώς και τα όμορφα συναισθήματα που μας χαρίζει με το άκουσμά της, είναι μία κατάσταση όμορφη και σημαντική, το ίδιο, και πολύ περισσότερο σπουδαίες είναι οι διαπροσωπικές μας σχέσεις (όχι οι 'κοινότυπες αλλά οι σχέσεις Αγάπης). Ευτυχής, λοιπόν, εκείνος που βρίσκει στην Μουσική ή στην τέχνη γενικότερα έναν σκοπό ζωής και ένα νόημα που τον καλύπτει, αλλά ευδαίμων εκείνος που θα αγαπήσει και θα αγαπηθεί απόλυτα.
Επομένως, ο COSTACOSTA, σίγουρα έχει ακούσει πάρα πολύ καλή μουσική που τον ικανοποίησε
Mου φάνηκε ενδιαφέρον το θέμα και είπα να το ξαναφέρω στην επιφάνεια... Λοιπόν?
Ζωη χωρις γυναικες και μουσικη, φαγητο χωρις αλατι.μηπως κανω λαθος???
