Το πρώτο τραγούδι... της ζωής σας!

Αλήθεια, ποιό είναι το τραγούδι που έχετε συσχετίσει με τα πρώτα σας χρόνια στη ζωή; Κάποιο που σιγοτραγουδούσατε μικροί και μετά από χρόνια σας το αποκάλυψαν οι γονείς σας; Κάποιο που το χορέψατε χωρίς καλά καλά να μπορείτε να σταθείτε στα πόδια σας;

Ποιό είναι λοιπόν το ...πρώτο τραγούδι της ζωής σας ;

Δυστυχώς οι γονείς μου δεν μπορούν να με βοηθήσουν σε αυτό, γιατί η μνήμη τους έχει μπλοκάρει στην περίοδο που τους τρέλαινα καθημερινά με το "Ένα νερό κυρα - Βαγγελιώ", τη "Γερακίνα" και το "Μενούση...".... και μου βάζαν τις φωνές να σταματάω να τους ζαλίζω....

Εγώ πάντως αυτό που θυμάμαι...είναι ότι είχα αδυναμία σε δύο τραγουδιστές, στον Τουρνά (τον οποίο ήθελα για ....μπαμπά μου.... ) και στην Αλεξίου. Και η πιο παλιά εικόνα που έχω στο μυαλό μου είναι περίπου από τα 4 με 5 μου χρόνια, όταν είχε κυκλοφορήσει ο δίσκος της Αλεξίου "Η ζωή μου κύκλους κάνει", να κρατώ τη βούρτσα μου για μικρόφωνο και να τραγουδώ το "Όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα...."
και "φτάνει, φτάνει, φτάνει, η ζωή μου κύκλους κάνει, σαν το μικρό πουλί, μα δε σε φτάνει...."..

Το τελευταίο το τραγουδώ ακόμα....

"Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..." Νίτσε

[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: gate on 03-12-2003 02:17 ]

Το πρώτο μας τραγουδι...!Μαλιστα!Εδω ειναι το περιεργο με 'μενα!Ενω ο πατερας μου ειναι"κολιμενος"με τα κλαρινα και η μανα μου με τα νησιωτικα εγω μεγαλωσα με rock τραγουδια! Το πρωτο τραγουδι που ακουσα και ακουω (και τραγουδαω)ακομα ειναι το "Να μ'αγαπας"του Παυλου Σιδηροπουλου!Ειναι και ο λογος που εμαθα κιθαρα!Μικρος βεβαια ακουγα και Scorpion και πολλα ακομα ξενα συγκροτιματα με αποτελεσμα να μαθω τωρα στα 20ά μου χρονια οτι ο πατερας μου εκτοσ απο φανατικος οπαδος του κλαρινου ειναι και φανατικοτερος οπαδος των Black Sabbath! Δεν ειναι λιγο τρελο αυτο...εκει που ακους το Paranoid να ερθει ο πατερας σου και να σου πει βαλε το Iron Man ή το Embryo γιατι εχει πολυ καιρο να το ακουσει...????????????????

egw thimamai ws prwta tragoudia tis zwis mou to "de metaniwnw" tou Manwli Lidaki kai tis Sofias Bossou kai to "kardia mou kaimeni" tis Eleutherias Arvanitaki...(fisika milame mono gia tragoudia, kai oxi gia xoro)

kai ta dyo me taxideuoun pisw stin paidiki mou ilikia...prepei na imoun peripou epta xronwn tote...to prwto einai syndedemeno me aisthimatikes stigmes kai to deutero me oikogeneiakes...

kai ta dyo mou exoune leipsei para poly!!

Απ' ότι μου είπαν οι γονείς μου, τα πρώτα τραγούδια που μου άρεσαν και τα τραγουδούσα ήταν

τα Καβουράκια του Τσιτσάνη (κι όλο κλαίνε τα καβουράκια, στου γιαλού τα βοτσαλάκια)

και το

Daddy Cool των Boney M., που το έλεγα "Ντάντι Γκου"

Κάπου στα 3-4 μου πρέπει να ήταν, μόνο δύο δόντια θα είχα τότε

E δεν το πιστεύω Jorge. Μόλις ετοιμαζόμουνα να γράψω ότι το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι και μου έκανε εντύπωση είναι τα Καβουράκια του Τσιτσάνη. Βέβαια, επειδή μεγάλωσα σε ένα παραλιακό χωριό, όλοι οι πιτσιρικάδες τότε παίζαμε με τα καβουράκια στου γυαλού τα βοτσαλάκια, οπότε το συγκεκριμένο τραγούδι μου φάνηκε ως κάτι το πολύ φυσικό και σημάδεψε την παιδική μου ψυχή. Η οποία μάλλον παραμένει παιδική.

Το περίεργο είναι πως κι εδώ στην πόλη, όταν καμιά φορά έρχονται παιδιά φίλων ή γνωστών και μου ζητούν να τους παίξω κάτι παιδικό, παίζω τα καβουράκια και παρότι δεν έχουν συναφείς παραστάσεις, ενθουσιάζονται. Μάλιστα τους κάνει τόση εντύπωση, που όταν τελειώνει το τραγούδι μου ζητούν να τους το ξαναπαίξω.

Quote:

E δεν το πιστεύω Jorge. Μόλις ετοιμαζόμουνα να γράψω ότι το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι και μου έκανε εντύπωση είναι τα Καβουράκια του Τσιτσάνη.

Τι να πω τώρα, μάλλον θα ήταν το σουξέ της εποχής
Ωραία σύμπτωση πάντως. Γενικά οι ήρωες του συγκεκριμένου τραγουδιού προκαλούν συνειρμούς σχετικούς ίσως με καρτούν Καβουρίνα, καβουράκια, βοτσαλάκια...

ta paidika nanourismata einai ta agapimena mou!!!!
egw akouga ta klasika pou ta kserete oloi.....
mesa se ayta itan aki kapoia tragoudia tis epoxis ekeinis den ta thimamai dystixos

Poly kalo thema.....borei na hmoun poly mikros alla to tragoudi pou akouga kai mou arese para poly mias kai oi dikoi mou me megalwsan me para polla mousika akousmata kai idiaitera Kritikhs paradosiakis mousikis ekeino to tragoudi an kai i lexi tragoudi den tou tairiazei...perissotero i lexi asma!

Einai o Erwtokritos.

T 'akouses Aretousa mou ta thlivera madata..
o kyris sou me ksorise stis xenitia tin strata..........

ΚΙ ΑΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΒΡΙΝΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
ΠΑΝΤΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΛΜΟ ΧΤΥΠΑ ΤΟΥ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ !!!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: composer on 04-12-2003 01:10 ]

Το "Μπαρμπαγιανακάκης" και το "Αερό-πλανο θα πάρω" που το έλεγα "Ο κάλος" γιατι ο στίχος λέει "βρε μη μου πατάς το κάλο παιχνιδιάρα μου"...

Egw to tragoudi pou thimamai na tragoudousa mikri einai ekeino pou leei "apopse thelw apodeikseis kai onomata kai to kormaki sou tha psaksw ponto ponto ki ama tha vrw daxtylika apotypwmata tha pei pws pige i agapi mas sto vronto..." Nomizw tou Danti einai... Episis, to allo pou leei "Hrema Hrema, den eimai tromokratis..."
Auta, alla ta tragoudousa polyyyyyyyy mikroula!!

==

And someday in the mist of time, when they asked me if I knew you, I'd smile and say you were a friend of mine...