Βίντεο-κλιπ και μουσική

Τα τελευταία χρόνια τα βιντεο - κλιπ θεωρήθηκαν απαραίτητα , αφου η δυναμη της εικόνας κυριαρχεί στα Μ.Μ.Ε.
Ωστοσο οι προβληματισμοί σχετικά μ'αυτο ειναι πολλοί....
ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΚΟΝΑ?
Αν και κατά πόσο η εικόνα αποδυναμώνει το τραγούδι ή τη δυναμική της μουσικής?
και αλήθεια (!) ποσο πιστα μπορουν να αποδοθουν νοήματα και ήχοι δια μέσου της εικόνας?
ή αντίστροφα , πόσο ένα καλό βίντεο -κλιπ μπορει να υποστηρίξει ενα αδύνατο τραγούδι?
Και αλήθεια ...δεν ειναι λίγο αυθερεσία να εικονοποιείται ενα τραγούδι?
αφού
κατα καποιο τρόπο κατευθύνει τις εσωτερικές εικόνες και τα προσωπικά ερεθίσματα που λαμβάνει ο ακροατής που γίνεται ταυτόχρονα και θεατής?
και το τελικό αποτέλεσμα καταλήγει
σε ''θέαμα κατανάλωσης ''?
αντί αγωγή ψυχής?

Επιπλέον, στο ονομα των βίντεο-κλιπ εχει αναπτυχθεί μια ολόκληρη βιομηχανία,που κατασκευάζει την εικόνα ,τόσο των καλλιτεχνών
οσο και της ελενχόμενης εικόνας νοημάτων , για να γίνει πολύ απλά το ''θέαμα΄΄που θα φέρει τηλεθέαση!

Αναρωτιέμαι κι εγω ,ισως και πολλοί άλλοι
(χωρίς να ειμαι ενάντια των βιντεο-κλιπ)
αν πλεον μπορει κανείς να ξεχωρίσει την παραπλάνηση που η εικόνα
μπορει να επιτυχει ,
ή πόσο τελικά μπορεί να επιτύχει ενα σύνολο που να ειναι:
καλός υποστηριχτής της μουσικής που θα αναβαθμίζει το ίδιο το τραγούδι
χωρίς να αποδυναμώνεται η ερμηνεία?

εφη

[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 07-12-2003 22:24 ]

Έφη, συμφωνώ με όσα αναφέρεις. Ακούω καμιά φορά, τους γονείς μου που περιγράφουν παλαιότερες εποχές, όταν οι τραγουδιστές "έβγαιναν" μόνο μέσα από το ράδιο. Περίμεναν όλοι, λέει, να έρθει η ώρα που μεταδιδόταν μια ορισμένη εκπομπή απ' όπου ακούγονταν οι νέες παρουσιάσεις και γενικά οι τραγουδιστές (που τότε, σημειωτέον, ότι ήταν μετρημένοι...) και με ευλάβεια πραγματικά...άκουγαν. Όταν πρωτοπαρουσιαζόταν ο τραγουδιστής λοιπόν, δεν ήξεραν καν πως είναι. Αν στο δρόμο τον συναντούσαν δε θα τον αναγνώριζαν. Αργότερα ερχόταν η εικόνα. Η κρίση όμως για την αίσθηση που σου δίνει ο ήχος είχε ήδη προηγηθεί και δεν μπορεί παρά να ήταν ανόθευτη, από οποιουσδήποτε άλλους επηρεασμούς που δεν είχαν να κάνουν με τη μουσική αξιολόγηση.
Τώρα πλέον πράγματι, όλα κινούνται στο πνεύμα της βιομηχανοποίησης. Τα video-clips είναι ένα κομμάτι αυτού του παζλ της νέας μουσικής πραγματικότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο τρόπος διαμόρφωσης και λειτουργίας της κοινωνίας δεν επηρεάζει ορισμένες μόνο πτυχές στη ζωή μας, αλλά ολόκληρη τη ζωή μας και επομένως και τον τρόπο, με τον οποίο λειτουργεί στις μέρες μας ο χώρος της μουσικής. Αν η διαφήμιση και η προβολή φέρνει το κέρδος στην επιχειρηματική γενικά δραστηριότητα, ο ίδιος κανόνας θα ισχύσει και στη μουσική, αφού τα ηνία της βρίσκονται σε χέρια επιχειρήσεων, ώστε να μιλάμε πλέον για μουσικές επιχειρήσεις...Πόσο αντιφάτικό ακούγεται αυτό...Κι όμως....
Αν ο κανόνας στην γενικότερη επιχειρηματική δραστηριότητα είναι: "διαφημείστε το προϊόν για να πουληθεί", στο "μουσικό εμπόριο" θα μεταφραστεί...:"βομβαρδίστε το κοινό με τον τάδε καλλιτέχνη, όσο άσχετος κι αν είναι από μουσική, για να κερδίσουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Δε μας ενδιαφέρει τι μουσική παράγει...ή αν αυτό που παράγει μπορεί να ονομαστεί μουσική. Το μόνο που μας νοιάζει είναι να έχει σκηνική παρουσία, να μπορεί να σταθεί ως είδωλο..."

Αναμφισβήτητα βέβαια, όταν τα σύγχρονα μέσα συνδυάζονται με μουσική ικανότητα, τότε δεν τίθεται θέμα. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εντυπωσιακό, γιατί και η εικόνα, εφόσον έχει τη δική της δυναμική, μπορεί να πολλαπλασιάσει την ευχαρίστηση που δίνει ο ήχος και να βοηθήσει στο ταξίδι της μουσικής.
Αλλά πόση έκπτωση μπορεί να υποστεί η μουσική, ως αντάλλαγμα, για ένα καλό που της χαρίζει αυτός ο νέος τρόπος προβολής της...;

Έφη, μου δίνεις την ευκαιρία να μιλήσω για ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα. Πριν κάποια χρόνια μάλιστα η κανούρια -τότε- αυτή μανία των video clips και των απαραίτητων ''μουσικών'' καναλιών στην τηλεόραση με ενοχλούσε αφάνταστα, ώστε να το θεωρώ το μεγαλύτερο πρόβλημα στο χώρο της ελληνικής μουσικής και τραγουδιού. Με τον καιρό, βέβαια, συμβιβάστηκα. Πρώτον γιατί συνήθησα και δεύτερον γιατί κατάλαβα πως όσο και να προσπαθούν να με αποπροσανατολίσουν, το καλό τραγούδι, σε πείσμα τους, συνεχίζει να γεννιέται κι εγώ να βρίσκω τους τρόπους να το ανακαλύπτω.

Εντελώς ψυχρά, τώρα, εγώ είμαι αντίθετος με τη λογική των video clips. Τον πρώτο λόγο τον αναφέρεις. Ένα τραγούδι δημιουργεί στον καθένα διαφορετικές εικόνες, συναισθήματα, συνειρμούς. Με τα video clips αυτό καταργείται και βιώνουμε όλοι ομοίως και επαναλαμβανόμενα το κάθε τραγούδι. Συμπέρασμα; Έγκλημα. Αυτό όμως είναι υποκειμενικό, γι' αυτό και περισσότερη σημασία δίνω στο δεύτερο λόγο. Κατά τη ταπεινή μου άποψη η βιομηχανία αυτή δημιουργήθηκε για να προβάλει, διαφημίσει, προωθήσει, εγκαταστήσει το κακό τραγούδι εις βάρος του καλού τραγουδιού. Το πραγματικά καλό τραγούδι δεν έχει ανάγκη τέτοιας υποστήριξης, το κακό τραγούδι όμως δεν μπορεί να επιζήσει αλλιώς. Αν τα πράγματα όμως σταμάταγαν εδώ, πάλι δεν θα είχα πρόβλημα. Αυτό που πραγματικά με ενοχλεί πολύ είναι το εξής φαινόμενο. Ένας δίσκος, οποιασδήποτε προέλευσης, ποιότητας, εμπορικού ή καλλιτεχνικού στόχου περιέχει 10-14 τραγούδια- tracks. Από αυτά σε μορφή video clip θα φτάσουν μετά βίας 2-3. Αυτά τα συγκεκριμένα, και μόνον αυτά, θα προωθηθούν από τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα υπόλοιπα θα θαφτούν εν πλήρει συνειδήσει των δημιουργών τους και των παραγωγών τους. Δυστυχώς ο κανόνας αυτός ισχύει όχι μόνο για την τηλεόραση, αλλά και για το ραδιόφωνο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Πάλι καλά, λοιπόν, που υπάρχουν τα mp3 και το internet και μπορούμε να κάνουμε το κέφι και το μεράκι μας.

Όσο για το ποιοι ευθύνονται; Προφανώς οι εταιρίες. Αλίμονο αν άτομα σαν το Μικρούτσικο, το Μάλαμα, το Θαλασσινό ή το Κραουνάκη έιχαν καημό να γίνουν video clip. Απλά όλοι, σχεδόν, παίζουν στο παιχνίδι, καθένας με τα όπλα του και ανάλογα με τις επιδιώξεις του.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κατακρίνω τους δημιουργούς των video clips.. Δεν μπορώ να διαφωνήσω σε καμία περίπτωση ότι και το video clip είναι μορφή εξαιρετικής τέχνης, συγγενής του κινηματογράφου. Αν και η πλειοψηφία όσων ασχολούνται είναι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, θιασώτες της αρπαχτής δεν μπορώ να παραβλέψω πως υπάρχουν και εξαιρετικά ταλαντούχοι σκηνοθέτες. Θα μπορούσαν όμως να προάγουν την τέχνη τους αντί να φτιάχνουν καταναλωτικά videos που προσβάλουν τον θεατή, αδικούν την όποια μουσική πρέπει να υποστηρίξουν και ο χρόνος ζωής τους περιορίζεται το πολύ σε ένα μήνα.

Αυτά ηθελα να σας πω και νιώθω πως είπα ήδη πάρα πολλά. Σκοπός μου πάντως ήταν να τονίσω πως: Όχι άλλες αρπαχτές, ρε παιδιά. Και λίγη ποιότητα αντί της ποσότητας δεν βλάπτει...

Μπορώ να πώ οτι συμφωνώ γενικά με όλους τους προλαλήσαντες,αφού έχω και εγώ ιδίαν πείραν από όλη αυτή την ιστορία με τα video-clips-μιά ολόκληρη βραδυά ξενύχτι και δή με πυρετό γιά να κάνουμε, με ένα συγκρότημα όπου έπαιζα,το videoclip γιά ένα από τα τραγούδια τού CD που είχαμε βγάλει,και όλα αυτά επειδή αυτός που παρίστανε τον "μάνατζερ" και "παραγωγό" μας μάς είχε πείσει οτι ΕΠΡΕΠΕ οπωσδήποτε να κάνουμε videoclip.Το ίδιο το videoclip που κάναμε,σάν καλλιτεχνικό έργο μπορώ να πώ οτι ήταν αρκετά καλό και μέσα στο "κλίμα" τού τραγουδιού.Αλλά πιστεύω και εγώ οτι ένα τραγούδι έχει τον δικό του τρόπο "λειτουργίας",μετάδοσης συναισθημάτων και εικόνων στον ακροατή και ο τρόπος αυτός είναι αρκετά "αυτόνομος"-η προσπάθεια να τον "στηρίξουμε" με ΑΛΛΕΣ εικόνες (αυτές τού Videoclip) μπορεί να αποβή ακόμη και καταστρεπτική γιά το ίδιο το τραγούδι,αφού κατά κάποιο τρόπο "υποβάλλει" στον ακροατή (και θεατή πλέον) το τί θα πρέπη να "αντιληφθή" ακούγοντάς το.Μέ άλλα λόγια,τού "υποδεικνύουν" πώς θα πρέπη να κατανοήση το νόημα τού τραγουδιού.Φυσικά υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες όπου ωραία τραγούδια με τον συνδυασμό ενός κατάλληλου videoclip έγιναν ακόμα ωραιότερα,αλλά η λέξη-κλειδί σ'αυτήν την υπόθεση είναι,ακριβώς το "κατάλληλο"....

video-clip ?


απαξιωση τελειως. σε 5 χρονια τσοντες θα γινουν τα video-clip.

μπουτια, χοιρινα και κοκορετσια.


η θεση της τηλεορασης ειναι να ενημερωνει και οχι
να μας τα πριζει.

Quote:

Το μέλος zoyd στις 27-06-2005 στις 09:33 έγραψε: video-clip ? απαξιωση τελειως. σε 5 χρονια τσοντες θα γινουν τα video-clip. μπουτια, χοιρινα και κοκορετσια. η θεση της τηλεορασης ειναι να ενημερωνει και οχι να μας τα πριζει.

Συμφωνω,αν το θεμα ειναι καλο.Τοτε ολα καλα.

υπαρχουν και video clips τα οποια ειναι ενδιαφεροντα , οπως στο τραγουδι του Πασχαλη τερζη - Στα υπογεια ειναι η θεα... τα μηνυματα που περναει η εικονα απο μονη της ειναι φοβερα

Ένα videoclip είναι τέχνη, και λόγω της μικρής του διάρκειας είναι δύσκολη τέχνη, πολλά μηνύματα είναι ανάγκη να παρουσιάζονται ταυτόχρονα (όπως στην ποίηση μια λέξη λέει τόσα πολλά)

Δεν ξέρω τι θα χαραχτήριζα ως τέχνη απο αυτά που βλέπω. Τα πλείστα clips είναι διαφημίσεις έμψυχου ... προϊόντος: του τραγουδιστή, ο οποίος πλασάρεται ως ο τέλειος εραστής, μοναχικός εραστής, πληγωμένος εραστής, κοκ...