Μου τρέχουν τα σάλια
Στην άσφαλτο κουρσάρος με καράβι τη μοτοσικλέτα
Παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό
Στα δέκα οχτώ σου έσπασες τα φρένα
Ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα
Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος
Ο κόσμος όλος χίλια κυβικά
Είσαι αγριεμένος είσαι κουρασμένος
Έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος
Από παρέες τριγυρισμένος
Δεν τους φοβάσαι δεν σ' αγαπούν
Και η ζωή να περνάει λαθραία
Μα εσύ φοβάσαι, φοβάσαι να κοιμηθείς
Και το ταξίδι ξαναρχίζεις
Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο
Μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου
Πλάι στα χίλια στα χίλια κυβικά σου
Πλάι στα χίλια κυβικά σου
Μονάχος χάραμα, χάραμα στη λεωφόρο
Και περιμένεις ασθενοφόρο
Aπό τις τρεις και δέκα σκοτωμένος
Η ζωή είναι ένα τραγούδι. Γι΄αυτό τραγούδησε το όσο ποιο δυνατά μπορείς. Γιατί λίγα πράγματα χρειάζεται κάποιος για να είναι ευτυχισμένος. Μια ψυχή να τον αγαπάει, μια καλοκαρδισμένη κιθάρα και όνειρα, πολλά όνειρα, όσα είναι τα αστερία στους γαλαξίες
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Brokenchord στις 15-09-2006 13:58 ]