Η ζωή μας σε στίχους...

Και τώρα φανταστείτε πως....
κάποιος σας ζητά να μιλήσετε για εσάς, ...για τη ζωή σας....,
γι' αυτό που σας χαρακτηρίζει τέλος πάντων...

με δυο λόγια...

και για την ακρίβεια με λίγους στίχους...

Ποιοι θα ήταν αυτοί..;

Gia akoma mia fora Nektaria egrapses....poly kalo topic alla synama dyskolo na miliseis gia tin zoi sou se ligous stixous!

Oi stixoi omws pou mou erxontai sto myalo kai thelw na pisteuw oti me xaraktirizoun apolyta,einai apo ena tragoudi akrws erwtiko kai kata tin gnwmi mou apo ta kalytera pou exoun graftei pote!

Έρωτας είναι θαρρώ
ό, τι νοιώθω αγγίζω και ζω
ένα αθώο φιλί
ένα βλέμμα που στάζει η ζωή.

Έρωτας είναι θαρρώ
ό, τι ψάχνω σε σένα να βρώ
δύο σταγόνες ζωής,
ένας τρόπος να πεις σ'αγαπώ.

Ένα ταξίδι στο φως
ένας δέκατος τρίτος Θεός
μια γλυκειά φυλακή
που δε θέλεις να βγεις από κεί......

Περπάτησα όλη τη γη μ' ένα τραγούδι στην καρδιά και τη βροχή στους ώμους...

" Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με των ματιών σου τη φωτιά σημαία.
Είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ' αρέσει ν' αρμενίζουμε παρέα"

"Εγώ από σένα θέλω μόνο μια εκδρομή
μια αναπνοή, στο φως μια διαδρομή.
Εγώ από σένα θέλω μόνο τ' όνειρο
νυχτερινό, κι άσε το αύριο γι' αύριο"...

Φάλτσες νότες, κι αρμονίες
που χαλάν τη μουσική
Στις δικές σας μελωδίες
μου είν’ αταίριαστη η φωνή...

ωραιο θεμα!!!δυσκολο ομως!η αληθεια ειναι οτι παιδευτηκα πολυ για να βρω απαντηση.θα προσπαθησω να περιοριστω...

ο,τι πιστευω θα το παλευω
ο,τι αγαπαω θα τ'ακουμπαω
ο.τι μου λειπει θα το ζηταω
κι οταν ποναω θα τραγουδαω

οταν αρχιζω θα προχωραω
κι οταν θα φτανω θα σταματαω
οταν μου λειπεις θα σε ξεχναω
κι οταν ποναω θα τραγουδαω

οσο μου φτανει,τοσο ζηταω
οσο εχω αναγκη τοσο ποναω
οσο μπορω θα πολεμαω
κι οταν ποναω θα τραγουδαω
ο,τι αγαπαω θα τραγουδαω
κι ο,τι μου λειπει θα το ζηταω

μα πανω απο ολα θα μ'αγαπαω...


τις ημερες μου αθροισα και δε σε βρηκα
πουθενα,ποτε να μου κρατεις το χερι
στη βοη των γκρεμων και στων αστρων τον κυκεωνα μου
μονος κυβερνησα τη θλιψη μου
το μηνυμα που σηκωνα τ'αντεξα μονος


κι αν καπου καπου τραγουδω και υστερα μελαγχολω
μη φοβηθεις,αυτη η ψυχη μου με παιδευει.


δεν ξερω αν οι αληθειες μου αντεχουνε στο χρονο
ή αν ειναι μονο ψεμματα που εφτιαξα κρυφα

(φαντασου να μην ελεγες με δυο λογια!)



θα σβησω το φως κι οσα δε σου χω χαρισει
σένα χαδι θα σου τα δωσω
κι υστερα παλι θα σε προδωσω
μες στου μυαλου μου το μαυρο βυθο
γιατι μες στο ονειρο μονη ζω(αυτο με χαρακτηριζει στις σχεσεις μου...νομιζω..)

Οι στίχοι που με εκφράζουν και που με κάνουν να βλέπω όλη μου τη ζωή είναι οι στίχοι από το τραγούδι "Δρόμοι Παλιοί" σε ποίηση Μανώλη Αναγνωστάκη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη.



Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τυς ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου
βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε
φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη
στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα
χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας,
κι ούτε κανένας με γνώριζε...

Λοιπόν...να και κάτι ακόμα που γράφεις gate και με αφήνεις στα"μισά"!!!
Οι στοίχοι που με χαρακτηρίζουν τους είχε πει κάποτε ένα φιλαράκι μου και είναι οι εξείς:

με μία σπασμένη πένα
δίνεις σε 6 χορδές ζωή!
παίξε τραγούδια χόρεψε
μες στου κόσμου την βουή!

Εσύ γεννήθηκες με μια κιθάρα σαπισμένη από το ψέμα!
Τι σου φταίει η ζωή αν ο χάρος δεν θέλει πια εσένα?

ΤΗΣ ΕΞΟΧΗΣ ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ ΘΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΥΡΕΥΟΥΜΕ ΚΑΤΙ.
ΤΗΣ ΣΙΓΟΥΡΙΑΣ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΑ ΓΛΥΚΑ ΣΕ ΑΚΣΕΤΕΣ ΓΡΑΜΕΝΑ
ΓΙ¶ΥΤΑ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝΕ ΤΟΣΟ ΑΡΓΑ ΜΑ ΤΑ ΠΗΡΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΝΟΙΓΜΕΝΑ
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΑΝ ΤΑΞΙΔΑΚΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΜΈΝΑ ΚΡΥΜΕΝΟ ΤΡΑΥΜΑ

O γυρισμός είναι ταξίδι!

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Δεν είμαι αυτός που λένε τα χαρτιά μου
δε με ορίζουν αριθμοί.
Τα γνήσια πιστοποιητικά μου
τα δίνουν νότες και ρυθμοί

Υπάρχει τίποτα αληθινότερο απο την αλήθεια;
Ναί, το παραμύθι. Αυτό δίνει νόημα αθάνατο στην εφήμερη αλήθεια.

απο την Αναφορά στον Γκρέκο, του Νίκου Καζαντζάκη

...εμείς γι' αλλού κινήσαμε κι αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει...

Όλη μου η ζωή συννενοχή και πως γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα
στα πιο αθώα βλέμματα
Όλη μου η ζωή συννενοχή και πως γουστάρω
κατι απογεύματα
με καφέ και τσιγάρο..

γεια σας και απο μενα!!
ειπα να γραψω και εγω ενα τετραστοιχο και θελω να πιστευω οτι με
αντιπροσωπευει!!

Κι αν το καραβι της ελπιδας
κουραστηκες να περιμενεις
εχε την πιστη στην καρδια
και ολα τα καλα θα φερεις!!

οκ!!δεν ειναι και τελειο....
αλλα...

"η δύσκολη εφηβεία των 29"

-Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

...Με αγαπούσε το νερό μα ο ουρανός με ζούσε
κι όταν μετρούσα τί μπορώ η γη δεν με χωρούσε
κηνύγησα τις ομορφιές μα μ' έκλεψε η λύπη,
οι αλήθειες μου, εσύ όταν κλαίς και της καρδιάς μου οι χτύποι...

...και ρωτούσα την καρδιά μου μήπως ξέρει αυτή
πού πηγαίνουνε τα χρόνια, πώς περνάει η ζωή...

Τώρα που γρήγορα νυχτώνει, σαν παραμύθι θα στο πω
Ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει γιατί ακόμα σ'αγαπώ

Τώρα που γρήγορα βραδιάζει, σαν τραγουδάκι θα στο πω
Ο,τι θυμάσαι δε βουλιάζει, μη με ξεχνάς που σ' αγαπώ

Είναι πολλά που δεν τα ξέρεις, ήθελα τόσο να στα πω
Όμως δε θέλω να υποφέρεις, γιατί ακόμα σ’ αγαπώ

"Don't follow leaders
Beware of parking meters"

"But to live outside the law,
you must be ...honest"

"When you 've seen beyond yourself
then you may find
peace of mind
is waiting there.
And the time will come
when you see we 're all one
and life flows on within you and without you"