Στο 2ο τεύχος του περιοδικού "Heteron 1/2" που κυκλοφορεί στα περίπτερα της Αθήνας την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου (στις 6 στην επαρχία), ο συγγραφέας και εκδότης του "Ιδεοδρόμιου" Λεωνίδας Χρηστάκης, μιλάει για εκδόσεις, επαναστατημένους νέους και δαγκωματιές. Επίσης για πρώτη φορά καταγράφονται στο στούντιο τα "Σχιζοφωνητικά", μια ιδιαίτερη απαγγελία ποιημάτων που ο Χρηστάκης παρουσίαζε από το 1983 σε εναλλακτικούς χώρους. Το CD-δώρο μαζί με το περιοδικό-περιλαμβάνει 13 ποιήματα (μεταξύ άλλων, των Κάλβου, Κατσαρού, Μπαμπασάκη, Ρόμβου, Ράντου) σε άπταιστη σχιζοφωνητική!
Στο τεύχος υπάρχει ακόμη ένα αφιέρωμα στον Παζολίνι, με το γράμμα της Οριάνα Φαλάτσι προς τον Πιερ Πάολο (δημοσιευμένο στο "L' Europeo" το '75, μετά τη δολοφονία του) καθώς και τα "προφητικά" ενοχλητικά του κείμενα για την τότε Ιταλία, μια χώρα «που βυθιζόταν στον ευδαιμονισμό της καταναλωτικής κοινωνίας».
Το γράμμα της Οριάνα Φαλάτσι(απόσπασμα)
[...]Τη μελαγχολία την κουβαλούσες επάνω σου λες κι ήταν άρωμα κι η τραγωδία ήταν η μόνη ανθρώπινη κατάσταση που πραγματικά κατανοούσες. Αν κάποιος δεν ήταν δυστυχής, δεν σε ενδιέφερε. Θυμάμαι μια μέρα, με πόση στοργή έσκυψες πλάι μου, μου έπιασες το χέρι απ’ τον σφυγμό και μουρμούρισες, "Αλλά και συ από απελπισία, δεν πας πίσω!". Ίσως γι’ αυτό το θέλησε η μοίρα να ξαναβρεθούμε μετά από χρόνια. Ήταν στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Είχες έρθει για διακοπές με την Μαρία Κάλλας. Οι εφημερίδες έγραφαν πως ήσασταν εραστές. Ήσασταν; Ξέρω πως δύο φορές στη ζωή δοκίμασες ν’ αγαπήσεις μια γυναίκα και δεν τα κατάφερες. Αλλά νομίζω πως δεν ήταν η Μαρία μια από τις δύο. Ήσασταν πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες, άλλη η αισθητική του ενός, άλλη του άλλου. Κι όμως δείχνατε τόσο ενωμένοι. Κάτι σας έδενε. Μια συνέργεια. Μια μυστήρια συνενοχή. Υποψιάζομαι πως εσύ την έβλεπες σαν αδελφή σου κι έκανες ό,τι μπορούσες για να ξεχάσει τον Ωνάση. Δεν τη βαριόσουνα ποτέ. Τη βοηθούσες ακόμη και να βάλει ή να βγάλει τα ρούχα της. Στην παραλία την περιποιόσουν αλείφοντας την πλάτη της με λάδι. Στα εστιατόρια δεχόσουν ήρεμος και με συγκατάβαση όλα της τα καπρίτσια, σαν υπομονετικός νοσηλευτής δημόσιου νοσοκομείου. Ναι, είχες μέσα σου τον ηρωισμό του ιεραπόστολου που βοηθάει λεπρούς, την καλοσύνη του άγιου που υπομένει με χαρά το μαρτύριο [...].Ένα απόγευμα στην Κοπακαμπάνα (ο ουρανός ήταν χρυσοκόκκινος κι η Μαρία είχε αποκοιμηθεί στην άμμο), άρχισα να σου μιλώ για το πως βασάνιζαν οι βραζιλιάνοι τους πολιτικούς κρατουμένους. Σου περιέγραφα τα ηλεκτροσόκ, μ’ άκουγες απρόθυμα, σχεδόν ενοχλημένος που οι περιγραφές μου χαλούσανε τη μαγεία του ηλιοβασιλέματος. Κι όταν το κατάλαβες πως η αδιαφορία σου με πλήγωνε, άλλαξες κουβέντα. Σου επιτέθηκα λέγοντάς σου πως έτσι κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, πως δεν είσαι άνθρωπος εσύ και πως είναι ψεύτικες οι τόσες διαμαρτυρίες κι οι αγώνες σου, πως δεν είσαι άλλο από έναν νάρκισσο που μάχεται δήθεν για την αδικία μόνο και μόνο προς όφελος της ματαιοδοξίας του. Τότε, άρχισες να μιλάς για τον Χριστό. Κανένας κληρικός δεν μου έχει μιλήσει ποτέ με τέτοιο πάθος για τον Χριστό, όπως εσύ τότε [...].
Τα «προφητικά» κείμενα του Πιερ Πάολο
■ Τα ΜΜΕ συμφωνώ πως θα μπορούσαν να αποτελέσουν σπουδαίο μέσο για την πνευματική πρόοδο. Μέχρι τώρα όμως, έτσι όπως τα χρησιμοποίησαν, υπήρξαν μέσο τρομακτικής οπισθοδρόμησης, ανάπτυξης χωρίς πρόοδο, πνευματικής γενοκτονίας, τουλάχιστον για τα δύο τρίτα των Ιταλών. Αυτό που συμβαίνει στην πράξη, τουλάχιστον στο ασυνείδητο επίπεδο, είναι μια ουσιαστική διαδικασία εκλαϊκισμού, που παραδίδει τις μάζες στην εξουσία των ΜΜΕ και μέσα από αυτά στην πραγματική ιδεολογία της εξουσίας, στον ευδαιμονισμό της καταναλωτικής κοινωνίας. ■ Στις μεγάλες κεντρικές και νότιες πόλεις και χωριά της Ιταλίας, ίσχυε, μέχρι πρόσφατα, ένα είδος λαϊκής ηθικής, δεν υπήρχε η υποκρισία, αλλά ένα είδος κώδικα με τον οποίον συμμορφωνόταν όλος ο λαός. Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε στην εξουσία η ανάγκη για υπηκόους διαφορετικού τύπου. Υπήκοοι που πρώτα απ’ όλα θα έπρεπε να είναι καταναλωτές. Αλλά δεν θα μπορούσαν να γίνουν τέλειοι καταναλωτές εάν δεν τους παραχωρούσε κάποιες "ελευθερίες" στον σεξουαλικό τομέα. Σ’ αυτό το μοντέλο ο νέος της οπισθοδρομικής Ιταλίας προσπαθεί να προσαρμοστεί με τρόπο αδέξιο, απελπισμένο και εμφανώς νευρωτικό.
Π.Π.Παζολίνι
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 2ου τεύχους (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2006)
► Λεμόνι, του Κάτζιι Μοτότζιρο(1901-1932).
► Περί συκής... Το παρεξηγημένο δέντρο.
► Disco Freaks. Ο τελευταίος χορός στην παλιά επαρχιακή ντίσκο.
► Η Θάλασσα, ο Ναυτικός και η Αμαρτία στην ποίηση του Νίκου Καββαδία, της Gail Holst-Warhaft / Πορεία στο νότο, παρέα με ένα νέγρο θερμαστή, του Τάσου Ψαρρά.
► Ο Νίκος Eγγoνόπoυλoς και τα τοπία των πόλεων.
► Ο Γητευτής κι ο Ραψωδός.
► Real People Gallery.
► Πιερ Πάολο Παζολίνι: Λεπτομέρειες. Το γράμμα της Οριάνα Φαλάτσι μετά τη δολοφονία του /Τα «προφητικά» κείμενα του Πιερ Πάολο.
► TV Prisoner. Τρώγοντας αηδίες έρχεται η όρεξη.
► Έρωτας στα χρόνια του Ίντερνετ. Stats, foto, γούστα, εμπειρίες, αγαπημένη στάση, επάγγελμα, μέγεθος.
► Θεατρικόν Μουνόπρωκτον. Κωμειδύλλιον Εθνικόν και αθυρόστομον
► Μικρού μήκους Δράμα. Οι κυνηγοί του ονείρου
► Κλεφτές Ματιές. Εντρυφώντας στη «Do nothing» γεωργία του Fukuoka
► Ρώτα το Σώμα. Απορίες κι απαντήσεις για τον HIV
► Τι θέλει να πει ο ποιητής; Έλα να ξεδιψάσεις στα φλογισμένα μου πηγάδια
Πληροφορίες: www.heteron.gr
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα κυκλοφορία (και επίκαιρη με τη Φαλάτσι). Καλή αρχή
Eδώ και μια βδομάδα περίπου στο site του "Ηeteron 1/2" έχουν ανέβει και 2 αρχεία ήχου από τις σχιζοφωνητικές απαγγελίες ποιημάτων του Λεωνίδα Χρηστάκη, τα οποία μπορείτε να "κατεβάσετε" στον υπολογιστή σας και να τ' ακούσετε("Η Χώρα μου",Νάνος Βαλαωρίτης/"Περί πληροφορίας", Λεωνίδας Χρηστάκης).
www.heteron.gr
