Προταση σιντι

Δε ξερω αν το ανοιγω στη καταλληλη κατηγορια!!!
Λοιπον τωρα που ερχεται το βαρυ κρυο πιστευω πως δεν υπαρχει καλυτερος τροπος να περασεις ενα σαββατοβραδο στο σπιτι ακουγοντας καλη μουσικη.
Ετσι ηθελα να μου προτεινετε καποια νεα σιντι που μπορω να παρω.Να εχει σχεση με ροκ,εντεχνο...Κατα προτιμηση ελληνικα.(εχω ακουσει για καποιο σιντι του πορτοκαλογλου και της αρβανιτακης )Μεχρι να μπουν χριστουγεννα πιστευω θα ειναι ενα ωραιο τοπικ οχι μονο για να περασουμε εμεις ομορφα αλλα να παρουμε και κανα δωρακι!!Οποιος μπορει να βοηθησει..

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑΣ
Μέσα μου κάτι σκίρτησε οδυνηρά

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
ΕΜΙ:1965

Σε μια παρέλαση στη Νέα Υόρκη, με μουσικές, με χρώματα και με πλημμυρισμένη από κόσμο την 5η Λεωφόρο, βρισκόμουν μια Κυριακή απόγευμα το φθινόπωρο του 1963 όταν συνάντησα μια γυναικούλα να περπατάει μοναχή με μιαν απελπισμένη αδιαφορία για ότι συνέβαινε γύρω της χωρίς κανείς να την προσέχει, χωρίς κανέναν να προσέχει, μόνη, έρημη μες στο άγνωστο πλήθος, που την σκουντούσε, την προσπερνούσε ανυποψίαστο, εχθρικό, αφήνοντας την να πνγεί μες στη βαθιά πλημμύρα της λεωφόρου, μέσα στη θάλασσα που ακολουθούσε, μέσα στ' αγέρι που άρχισε να φυσά.
Έμεινα στυλωμένος, ο μόνος που την πρόσεξε, κι έκαμα να την πάρω από πίσω, να την ακολουθήσω και πλησιάζοντάς την να της μιλήσω, χωρίς να ξέρων τι να της πω, μα ίσαμε ν' αποφασίσω, την έχασααπό τα μάτια μου.
Έτρεξα λίγο μπρος, ανασηκώθηκα στα πόδια μου για να την ξεχωρίσω, μα η μεγάλη μαύρη θάλασσα του κόσμου την είχε καταπιεί. Μέσα μου κάτι σκίρτησε οδυνηρά.
Χωρίς να καταλάβω, είχα σταθεί έξω από το βιβλιοπωλείο του Ριτζιόλλι και στη βιτρίνα του, απέναντί μου ακριβώς, βρισκόταν ένα βιβλίο για τον Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα στο εξώφυλλο του να μου χαμογελά απίθανα αινιγματική, αυτόματα μεγεθυμένη, όσο η γυναίκα που χάθηκε στο δρόμο.
Δεν ξέρω γιατί όλ' αυτά μπερδεύτηκαν περίεργα μέσα μου, μαζί μ' ένα εξαίσιο θέμα του Βιβάλντι που είχα ακούσει πριν από λίγες μέρες και που εξακολουθούσε να επανέρχεται τυραννικά στη μνήμη μου.
Τα δέκα αυτά τραγούδια γράφτηκαν μ' ένα συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων.
Το θέμα είναι η γυναίκα έρημη μες στην μεγάλη πόλη.Το κάθε τραγούδι είναι κι ένας μονόλογός της, κι όλα μαζί συνθέτουν την ιστορία της. Μια ιστορία σύγχρονη και παλιά μαζί.

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ από σημείωμα στην έκδοση

ΠΗΓΗ: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους από τον Μελωδία fm 99,2- Ειδική έκδοση, Καθημερινή.

* "Ξέρεις πως κι αν ακόμη ξαφνικά πολυβολήσουν όργανα, και μουσικούς, και ακροατές, η μουσική δεν πρόκειται να σταματήσει".

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

* http://www.radio.musicheaven.gr , To δικό μας Ράδιο !!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kifa στις 05-11-2006 03:47 ]

Αν και δεν είναι ελληνικό και ούτε τόσο καινούργιο έχω να σου προτείνω το
"Broken Boy Soldiers" των Raconteurs, από πολλούς θεωρήθηκε ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Περιλαμβάνει τραγούδια με αρκετή δόση φαντασίας και γενικά είναι ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων δίσκος...

Συνήθεις Ύποπτοι - "Μέρες αδέσποτες"

Ο καλύτερος από τους μόλις δύο και -έτσι κι αλλιώς- κορυφαίος δίσκος που έβγαλε ο Χρήστος Θηβαίος με το συγκρότημά του (χωρίς τους οποίους ο Θηβαίος ποτέ δεν έφτασε στο ίδιο επίπεδο...). Ακούγεται ολόκληρος από την αρχή ως το τέλος.

Υ.Γ. 1: Η Τζοκόντα είναι must!!!
Y.Γ. 2: Παναγιώτη, έχω αρχίσει να κατεβάζω το album...

Να πας να αγοράσεις το soundtack της ταινίας "Πεθαίνοντας στην Αθήνα" του Σαμάτη Κραουνάκη. Σαν έργο δε λέει και πολλά (το είδα χτες) αλλά η μουσική δε παίζεται. Είναι α΄πό τις καλύτερες προτάσεις που έχω να σου κάνω. Ειδικά για μια εποχή σαν κι αυτή.

Θάνος Μικρούτσικος / Νίκος Καββαδίας - "Σταυρός του Νότου"

Δες κι αυτό το link, όπως και διάφορα άλλα από αναζήτηση που μπορείς να κάνεις στο google.com. Είναι τόσο τεράστια η ιστορία αυτού του δίσκου που δε δύναμαι να γράψω ούτε τα μισά...

http://www.melodia.gr/4dcgi/_w_articles_mel2_11_28/10/2006_130704

Παράθεση: Το μέλος alterhoh στις 05-11-2006 στις 13:46 έγραψε... Θάνος Μικρούτσικος / Νίκος Καββαδίας - "Σταυρός του Νότου"

Να...αντιπροτείνω;

Θάνος Μικρούτσικος / Νίκος Καββαδίας - "Γραμμές των Οριζόντων"

Η πρώτη επανεκτέλεση αυτού του δίσκου-σταθμού, που κατά την ταπεινή μου άποψη ξεπέρασε κατά πολύ την αυθεντική ("Σταυρός του Νότου"), τόσο από πλευράς εκτελεστών (Κατσιμιχαίοι, Παπακωνσταντίνου, Νταλάρας, Μικρούτσικος) όσο και από άποψη ύφους-ενορχήστρωσης (πολύ πιο γεμάτος, ροκ και ατμοσφαιρικός ήχος).

Προσωπική άποψη: Η 2η πρόσφατη live επανεκτέλεση μου φαίνεται "λίγη" μπροστά στις "Γραμμές των Οριζόντων". Περί ορέξεως όμως...

Η αυθεντική εκτέλεση του "Σταυρού του Νότου" είναι πώς το λένε, αυθεντική! Ακούς το μπάσο να τρελαίνεται στο Μαχαίρι, ακούς τον Πολυκανδριώτη να τρελαίνεται κ αυτός στο Σταυρό του Νότου (αν δεν κάνω λάθος), ο Κούτρας είναι στα χάη του, νομίζω πως είναι πολύ σημαντικός δίσκος και ο αυθεντικός και προσωπική μου άποψη πως είναι ανώτερος από κάθε μεταγενέστερο... Περί ορέξεως όμως όπως λες κ εσύ...

[Μικρή παρένθεση στο topic]

Παράθεση: Το μέλος 12plus στις 05-11-2006 στις 15:29 έγραψε... Η αυθεντική εκτέλεση του "Σταυρού του Νότου" είναι πώς το λένε, αυθεντική! Ακούς το μπάσο να τρελαίνεται στο Μαχαίρι[...]νομίζω πως είναι πολύ σημαντικός δίσκος και ο αυθεντικός

Συμφωνούμε απόλυτα! Το άρωμα του "αυθεντικού" πάντα μένει αναλλοίωτο, όσες επανεκτελέσεις κι αν επακολουθήσουν (Το μπάσο, ναι, είναι όλα τα λεφτά στο Μαχαίρι!).

Όταν όμως ακούω το "William George Allum", τα γεμίσματα των χάλκινων και την τρέλλα του Παπακωνσταντίνου, ανατριχιάζω...Ή την ενορχήστρωση με το φαγκότο στο "Federico Garcia Lorca", το ξέσπασμα στο "A Bord De L' Aspasia" και την ανεπανάληπτη ερμηνεία του συνθέτη στο "Οι Εφτά Νάνοι Στο S/S Cyrenia".

Σημείωση: Κάτι που συνήθως περνά απαρατήρητο...οι "Γραμμές" περιέχουν 17 κομμάτια, εκ των οποίων τα 11 είναι επανεκτελέσεις, ενώ τα 6 είναι καινούργιες συνθέσεις. "Καραντί", "Οι Εφτά Νάνοι Στο S/S Cyrenia", "Λύχνος Του Αλαδδίνου", "A Bord De L' "Aspasia"", "William George Allum" και "Ο Πιλότος Νάγκελ" είναι πρώτες εκτελέσεις. Τεσπά..ξεφύγαμε λίγο Και οι 2 δίσκοι είναι πολύ σπουδαίοι.

Υ.Γ.: Καιρός ήταν να αλλάξεις αυτό το "Μαθητής". Συγχαρητήρια Πληροφορικάριε, καλές σπουδές!

Προσπάθησα να συγκρίνω την αυθεντική εκτέλεση του Σταυρού του Νότου με τις επανεκτελέσεις αυτού... Δυστυχώς δεν έχω ακούσει καν ακόμη τις Γραμμές των Οριζόντως ως ολοκληρωμένο δίσκο... Θα το επιδιώξω ωστόσο...

(Σε ευχαριστώ, όντως χρειαζόταν... Και σε σένα καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις -καιρό είχα να σε δω...)

Συγγνώμη παίδες για το

Δεν είναι καινούριο, ούτε ανήκει στις κατηγορίες που ζητάς, όμως νομίζω ότι-αν δεν το έχεις ήδη- μια εξαιρετική επιλογή είναι το soundtrack από την "Amelie" (AMELIE FROM MONTMARTRE - YANN TIERSEN, VIRGIN).

1) "Πυξ Λαξ Τέλος " - το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν
2)"Τι δεν έμαθε ο Θεός " - Φίλιππος Πλιάτσικας
3)"Πάμε Αλλη Μια Φορά - Live '01-'05" - Πορτοκάλογλου (Τέλειο!!!!!!!!)

Τι καλύτερο από αυτό?

-
-
-
-
-

http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/03/alkinoos.html

Θα σου πρότεινα επίσης εκτός από το CD της Amelie που προαναφέρθηκε, και τη μουσική από την ταινία Chocolat, ακούω το ίδιο στιλ μουσικής με αυτό που ζητάς, και δεν έχει καμία σχέση, αλλά το συγκεκριμένο το έχω λατρέψει!

Το Αστέρι Κι Η Ευχή
Ευανθία Ρεμπούτσικα .........σε ταξιδεύει

Παράθεση: Το μέλος Giorgos στις 05-11-2006 στις 13:57 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος alterhoh στις 05-11-2006 στις 13:46 έγραψε... Θάνος Μικρούτσικος / Νίκος Καββαδίας - "Σταυρός του Νότου" Να...αντιπροτείνω; Θάνος Μικρούτσικος / Νίκος Καββαδίας - "Γραμμές των Οριζόντων" Η πρώτη επανεκτέλεση αυτού του δίσκου-σταθμού, που κατά την ταπεινή μου άποψη ξεπέρασε κατά πολύ την αυθεντική ("Σταυρός του Νότου"), τόσο από πλευράς εκτελεστών (Κατσιμιχαίοι, Παπακωνσταντίνου, Νταλάρας, Μικρούτσικος) όσο και από άποψη ύφους-ενορχήστρωσης (πολύ πιο γεμάτος, ροκ και ατμοσφαιρικός ήχος). Προσωπική άποψη: Η 2η πρόσφατη live επανεκτέλεση μου φαίνεται "λίγη" μπροστά στις "Γραμμές των Οριζόντων". Περί ορέξεως όμως...

το these streets του paolo nutini ειναι παρα πολυ καλο κατα τη γνωμη μου....ειναι το τελευταιο cd που πηρα και δεν μπορει να σταματησει να παιζει στο cd player μου...το παιδι[εκτοσ απο οτι ειναι κουκλος ]εχει φανταστικη φωνη που σε παρασερνει...

1.Άλλη Γη - Δρογώσης
2.Ποτέ όπως πριν-Φάμελος
3.Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή-Ιωαννίδης