Συμφωνω Εφη...ανθρωποι ειμαστε.Ο χρονος μας μοιραζεται κατ'εξοχην αναλογα με τις αναγκες μας,τις προτεραιοτητες μας.. η λεξη ισσοροπια λοιπον,ειναι πολυ σημαντικη...
Οπως και η λεξη κατανοηση...δεν λεω,απο την μερια του φιλου που συνεχιζει οπως λες την ζωη του (εχοντας βεβαια και αυτος τις δικες του υποχρεωσεις,μην ξεχνιομαστε ) αλλα και απο την αντιθετη μερια...
Ενας φιλος πραγματικος ναι,δεν θα παρεξηγηθει,θα δωσει στον αλλο τον χρονο του.. Απλα επειδη ειναι ακριβως εξω απτον χορο,καμια φορα ισως βλεπει πραγματα που ο αλλος ζωντας το ονειρο, ειτε δεν βλεπει ή δεν θελει να παραδεχτει οτι υπαρχουν.. -μιλαω παντα,για την φαση την αρχικη,τα πρωτα βηματα- Οπου η ψυχολογικη ενθαρρυνση ειναι τοσο σημαντικη..και ο φιλος νιωθει ικανοποιημενος τοσο απο την ευτυχια που περιβαλλει τον αλλο,οσο και απτο οτι ο αλλος θελει να μοιραστει μαζι σου και τα μαυρα συννεφα...το οτι μπορεις ακομα να σταθεις διπλα του. Μιλαω λοιπον,γιαυτην την πικρα...που ο αλλος κλεινεται στον εαυτο του,ενω ενα φιλικο χερι μπορει να του δωσει τοσα πολλα,εστω και χωρις να χρειαστει να πει τιποτα..!
Ε,μετα,δεν μπορει : ζημωνεσαι,προσαρμοζεσαι,κρινεις,απολαμβανεις,και αν εισαι τυχερος,αντεξεις,προσπαθησεις..τα αποτελεσματα θα φανουν...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Emilia_ στις 12-12-2006 16:12 ]