Η Σολεδάδ Μπάριο με την ισπανική ομάδα «Noche Flamenka» από σήμερα στο Παγκράτι
Στον αστερισμό της ισπανικής ομάδας «Noche Flamenka» με χορό, τραγούδι και μουσική θα είναι από σήμερα έως τις 28 Ιανουαρίου το θέατρο «Κόρονετ» στο Παγκράτι (Φρύνης 11 και Υμηττού, τηλ.: 210-7012123, 7012511).
Η ομάδα αυτή ιδρύθηκε στη Μαδρίτη το '93 από το χορογράφο Μάρτιν Σαντάνχελο και τη χορεύτρια Σολεδάδ Μπάριο, που είναι και γυναίκα του. Εχοντας ήδη περιοδεύσει σε ΗΠΑ, Καναδά, Αργεντινή, Χιλή, η «Noche Flamenka» δίνει τώρα το «παρών» στην Αθήνα. Οι άντρες παρτενέρ της Μπάριο στο χορό είναι ο Αλεχάντρο Γκρανάδος και ο Χουάν Ογκάλα. Τραγουδούν ο Μανουέλ Γκάγκο και ο Εμίλιο Φλορίδο. Κιθάρα ο Μιγκουέλ Πέρεζ.
Με την πρωταγωνίστρια-χορεύτρια τούτου του συγκροτήματος, Σολεδάδ Μπάριο, είναι η κουβέντα που ακολουθεί.
- Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με το χορό αυτό;
«Μέσα στο φλαμένκο βρήκα τη δυνατότητα να εκφράσω τα πάθη της ζωής».
- Ποιες θεωρείτε κορυφαίες μορφές, αντρικές και γυναικείες, στο φλαμένκο;
«Το φλαμένκο είναι μια τέχνη μέσα από την οποία αναδύονται οι προσωπικότητες διαφόρων καλλιτεχνών. Μερικοί απ'αυτούς που αγαπώ είναι οι Camaron de la Isia, Paco de Lucia, El Farruco, La Nina de los pienes, Manuel Molina και φυσικά οι καλλιτέχνες της Noche Flamenca».
- Τι συναισθήματα αποπνέει το φλαμένκο; Είναι και ένστικτο;
«Το φλαμένκο μιλάει για όλα. Είναι τραγωδία, κωμωδία, καθημερινή ζωή. Είναι μια κραυγή ενάντια στην καταπίεση. Εκφράζει την ανάγκη για ελευθερία. Ναι, θα έλεγα ότι είναι και ένστικτο».
- Ο χορός αυτός έχει το δικό του παραδοσιακό ρυθμό; Σηκώνει εκμοντερνισμό;
«Το φλαμένκο έχει βαθιές ρίζες στο χρόνο, προέρχεται από τσιγγάνικους, εβραϊκούς-σεφαραδίτικους και αραβικούς πολιτισμούς. Εχει μια μεγάλη παράδοση συνδυάζοντας πολιτισμούς που συνήθως δεν ταιριάζουν. Γι' αυτό, από την αρχή ήταν μοντέρνο και πάντα θα είναι μοντέρνο και παραδοσιακό συγχρόνως».
Τι είναι το ντουέντε
- Τι σχέση έχει το φλαμένκο με το ντουέντε; Μπορεί να υπάρξει και χωρίς αυτό;
«Το ντουέντε είναι μία λέξη που ο Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα έχει συνδέσει με το φλαμένκο. Προσωπικά δεν μ' αρέσει αυτό, γιατί δίνει την ιδέα πως είναι κάτι το μυστηριώδες. Το ντουέντε είναι η στιγμή που η ενέργεια (στο φλαμένκο ο τραγουδιστής, ο κιθαρίστας και ο χορευτής) ενώνεται και ρέει ελεύθερα και αισθάνεσαι ότι δεν προσπαθείς να δώσεις μια παράσταση, αλλά είναι η έκφραση (ή τέχνη) που σε οδηγεί. Αισθάνεσαι πως όλα είναι καινούργια και κάτι πιο μεγάλο από τον εαυτό σου σε οδηγεί σ' αυτό. Με λίγα λόγια, είναι έμπνευση. Αυτό γίνεται σε όλες τις τέχνες και σε όλους τους καλλιτέχνες. Δεν είναι περιορισμένο μόνο για το φλαμένκο. Συμβαίνει σε ζωγράφους, τραγουδιστές, ηθοποιούς, συγγραφείς κ.ά. Συμβαίνει όταν ο καλλιτέχνης έχει δουλέψει πολύ σκληρά. Δεν τυχαίνει απλά γιατί ένας καλλιτέχνης προσπαθεί να αισθανθεί πιο πολύ. Ισα ίσα. Οταν προσπαθούμε να νιώθουμε πιο πολύ γινόμαστε ανόητοι ή τσαπατσούληδες ως καλλιτέχνες. Φθάνουμε στο ντουέντε ή στην έμπνευση με το να είμαστε πειθαρχημένοι, αυστηροί και ακριβείς. Ο Πικάσο έλεγε ότι το ντουέντε του ερχόταν πάντα όταν δούλευε. Και πρόσθετε ότι δούλευε 24 ώρες την ημέρα».
- Στα τραγούδια του φλαμένκο ο έρωτας και ο θάνατος πάνε χέρι χέρι. Τι αντιπροσωπεύουν για εσάς αυτές οι δύο έννοιες;
«Ο Σέξπιρ εξέφρασε με το λόγο και τη δράση του το θάνατο παράλληλα με την αγάπη. Είναι δύο άκρες που ενώνονται και συμφωνώ απόλυτα μ' αυτό».
- Οι δύο μικρές θυγατέρες σας θα θέλατε να ασχοληθούν με το φλαμένκο;
«Οχι σ' αυτή τη φάση της ζωής τους. Κι αυτό γιατί το φλαμένκο παίρνει συχνά τους γονείς τους μακριά τους».
- Οταν δεν χορεύετε, τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
«Πρώτα απ' όλα είμαι μια μαμά. Επίσης γυμνάζομαι πέντε ημέρες την εβδομάδα».
- Οταν ακούτε τη λέξη «Ελλάδα», τι σας έρχεται στο νου;
«Ευφυΐα, σοφία, ιστορία».
enet.gr
Το Φλαμένκο πρόκειται περί καταπληκτικής μουσικής,με τεράστια ιστορία.Γεια σου Ανδαλουσία!
