Λοιπόν από την πείρα μου στο θεσμό σου λέω ότι καλό θα ήταν:
-η έκθεση να περιέχει κάτι προτότυπο: ύφος, λέξεις, ιδέες, μορφή. Η μορφή είναι πολύ σημαντικό, όπως και το ύφος. Απέφυγε σαν το διάολο τους καθωσπρεπισμούς και γράψε με ελέυθερη την ψυχή σου ακόμα και αν δεν συντάσσεις σωστά ή το αποτέλεσμα δεν έχει την συνηθισμένη μορφή έκθεσης.
-πέρνα μέσα βιογραφικά στοιχεία. Βρες τρόπο να τα κολλήσεις ακόμα και αν δεν κολλάνε στο βασικό περιεχόμενο. Μετράει πολύ θετικά.
-Κάνε, με μέτρο πάντα, επικλήσεις στο συναίσθημα και στην αυθεντία και απέφυγε τα πολλά "πρέπει" "μπορει" "καλό θα ήταν" "κατά τη γνώμη μου" και τα σχετικά.
-μην τρελαίνεσαι και κολλάς στα βασικα στοιχεία της έκθεσης με πρόλογο, κυρίως θέμα και επίλογο. Ή γράψε ελεύθερα(συνίσταται) ή
μόνο σε περίπτωση που αποφασίσεις να ακολουθήσεις πιστά κάποια συλλογιστική πορεία, προτίμησε ένα ελεύθερο τύπο παραγωγικού συλλογισμού. Και πάλι μην κολλησεις. Υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρήσουν ότι το γραπτό το συνέταξε κάποιος φιλόλογος.
-αν έχεις στο μυαλό σου κάποιον ριζοσπαστικό τύπο εργασίας, όπως με φωτογραφίες-τύπος λευκώματος, με στίχους, με λογοτεχνικά αποσπάσματα, με
οτιδήποτε ξεφεύγει από αυτό που θακάνουν όλοι οι υπόλοιποι φίλοι σου, απλά προχώρησε στην συγγραφή του. Είπαμε δεν υπάρχουν καθωςπρεπσιμοί.
-αν αποφασίσεις να γράψεις σχετικά με ένα πρόβλημα υγειάς προσπάθησε να γίνεις μέρος αυτου, να νοσήσεις, να ζήσεις μια αναλογη εμπειρία. Χαρακτηριστικό ΄ληταν το παράδειγμα μιας δυσλεκτικής φίλης που δεν μπορούσε να σταυρώσει ορθογραφιμένη λέξη κι όμως ανέβηκε και στο βήμα.
-αν με το καλό περάσεις και σε θαυμάσουμε στη ΕΡΤ τον Σεπτέμβριο, πέρνα όσο πιο καλά μπορεις και άσε τις επισημότητες στους χώρους της Βουλής.
Αυτά. Το mail mou είναι
christos_fog@yahoo.gr για όποια απορία έχεις. Χαρά μοου να σε βοηθήσω. Καλή επιτυχία!
