Πρέπει να ομολογήσουμε ότι οι πρωτοεμφανιζόμενοι είχαν πολλά περισσότερα να πουν από τους παλιούς γνωστούς δημιουργούς, που στην πλειοψηφία τους, εμένα τουλάχιστον, με απογοήτευσαν. Νομίζω πως τα τραγούδια που ακούσαμε την Κυριακή το βράδυ χαρακτηριζόνταν από προχειρότητα και βαρεμάρα - με ελάχιστες εξαιρέσεις - σε αντίθεση με τα τραγούδια της πρώτης βραδιάς των πρωτοεμφανιζόμενων, οι οποίοι μπορεί σίγουρα σε αρκετές στιγμές να φάνηκε πως έπεσαν στην παγίδα των κλισέ και της μονοτονίας, ωστόσο ήταν επίσης εμφανές ότι τα τραγούδια τους τα είχαν - στην πλειοψηφία - δουλέψει αρκετό καιρό πριν εμφανιστούν.
Η επιλογή του
"Ξένου Ρούχου" ως πρώτου για τη δεύτερη βραδιά νομίζω δεν ήταν η καταλληλότερη. Το τραγούδι σίγουρα δε θα πω πως δε μου αρέσει, ωστόσο, όπως έγραψα και νωρίτερα, για τη βραδιά των πρωτοεμφανιζόμενων, δεν ήταν και κάτι τόσο το ιδιαίτερο, ώστε να μπορέσουμε να το θεωρήσουμε καινούρια πρόταση στο τραγούδι. Αυτό που δε θα αμφισβητήσω είναι ότι η επιλογή του αντικατοπτρίζει ακριβώς τη βασική εικόνα της κοινωνίας μας. Το τραγούδι εκφράζει τον πόνο και το ανεκπλήρωτο, στοιχεία που χαρακτηρίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία, στο μεγαλύτερο μέρος της.
Τα τραγούδια που εγώ ψήφισα για τη δεύτερη βραδιά πάντως είναι: η
Φάλαινα και το
Μπλουζάκι.
Όσο για το
"Χωρίς Εσένα", φίλε μου Πέτρο, καταλαβαίνω απόλυτα το σκεπτικό σου, ωστόσο στο τραγούδι αυτό βλέπω ένα άλλο - ίσως μικρότερο - κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που έχει βαρεθεί όλ' αυτά τα στημένα και τα ψεύτικα που του πλασάρουν και αντιστέκεται, με την ελπίδα πως κάποτε θα περάσει και στη δράση. Ακόμα βρίσκεται στην άμυνα, γι' αυτό και το τραγούδι είναι περιγραφικό. Δε λέει τι θέλει, αλλά περιγράφει το πού βρίσκεται, σε ποιά κοινωνία. Απ' αυτό και μόνο το στοιχείο, το τραγούδι δεν μπορώ παρά να το θεωρήσω ως καθρέφτη επίσης ενός άλλου κομματιού της κοινωνίας και να αναγνωρίσω αυτήν ακριβώς την αξία του.
Σε σχέση δε με το "Ξένο Ρούχο" το θεωρώ πολύ καλύτερο, γιατί έχει να προτείνει κάτι καινούριο στη μουσική, ενώ το "Ξένο Ρούχο" κινείται σε γνωστά μοτίβα.
Υ.Γ. Η νέα ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ για τη βραδιά της Κυριακής, στην αρχική σελίδα, περιμένει τις ψήφους σας
"Sabir acidir ama meyvesi tatlidir"
(τουρκική παροιμία: η υπομονή είναι πικρή, αλλά τα φρούτα της γλυκά)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gate στις 11-10-2005 13:40 ]