..δεν έχω κάτι να πω σήμερα...νιώθω κάπως....

 ..μια παράξενη διάθεση να πω??

                           .....κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω τι είναι...

..και ενώ θάπρεπε να είμαι τουλάχιστον ενθουσιασμένη κάθε άλλο

παρά αυτό συμβαίνει...

..any way.... 

-''εν πειλάζει,α πελάσει''   που λέει και το ανηψάκι μου...

το τραγούδι αυτό όμως μου αρέσει ...το σκέφτομαι καιρό

τώρα και μάλλον είναι η κατάληλη στιγμή για να ακουστεί..

Come stop your crying
It'll be alright
Just take my hand
Hold it tight
I will protect you
From all around you
I will be here
Don't you cry

For one so small
You seem so strong
My arms will hold you
Keep you safe and warm
This bond between us
Can't be broken
I will be here don't you cry

Cause you'll be in my heart
Yes, you'll be in my heart
From this day on
Now and forever more
You'll be in my heart
No matter what they say
You'll be here in my heart
Always

 
When destiny calls you
You must be strong
I may not be with you
But you've got to hold on...

 Cause you'll be in my heart
Believe me, you'll be in my heart
I'll be there from this day on
Now and forever more
Oooo, you'll be in my heart
You'll be here in my heart
No matter what they say
I'll be with you
You'll be here in my heart
I'll be there always
Always
I'll be with you
I'll be there for you always
Always and always..

...κάτι περίεργα συναισθήματα....ώρες ώρες σου τσακίζουν την ψυχή...

..να πιστεύεις κάτι, χωρίς να το πιστεύεις...

                   ..να θέλεις κάτι, χωρίς να το θέλεις...

 ..δεν ξέρω πραγματικά τι φταίει τώρα....τι έγινε.....απλά δεν ξέρω..

τι μήνας κι αυτός...

                                                               ...καλό σας απογεύμα ..

χμμμμ......σε 20 λεπτά έχουμε Χριστούγεννα ....

..τι λέτε λοιπόν?? 

Ας ευχηθούμε όλοι μαζί....ίσως έτσι γίνουν για όλους καλά.....

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΝΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

..Λοιποοοόν..αυτό το ποστάκι λέω να το αφιερώσω σε μένα..

Νο2,γιατί ,τώρα έφαγα το τυράκι και κατάλαβα..και γιατί...εεεε,δικό μου είναι το blοg

και εώς κάποιος υπεύθυνος κάνει delete blog Alks,εγώ θα καταθέτωωω.....

σε μένα λοιπόν και στις πανηλίθιες προσπάθειες να κοιμηθώ στις 6 το πρωί...

..μα είναι δυνατόν να κοιμηθεί κανείς με τόσα παράσιτα στο κεφάλι??

είναι??? ....όχι....τσεκαρισμένο....

σε μένα και στις αποτυχημένες επιλογές μου,χρόνια τώρα....

γιατί απ'όσο θυμάμαι η μόνη σωστή ήταν αυτή που ,μικρή τότε,πήρα το αυτοκίνητο 

χωρίς άδεια...αυτό μου εξασφάλισε ένα δίπλωμα αργότερα=ένα αυτοκίνητο=ταξίδια=ταξίδια στο όνειρο καλύτερα....

στο ωραιότερο και ψηλότερο σημείο,κάθε μέρα,με θέα όλον τον νομό....απλωμένος στα πόδια με χιλιάδες φώτα αναμένα σαν κεριά....ααχ και νάταν όλα τα φωτάκια χαμόγελα χαράς!!!

σε μένα και στην λάθος διαπίστωση μου...

ό,τι δεν σε σκοτώνει σου δίνει λίγη ακόμα ζωή..

νομίζω πάει έτσι--->

ό,τι δεν σε σκοτώνει σε αφήνει να φας τα μούτρα σου μόνη...

σε μένα που ποτέ δεν κατάλαβα τα λόγια της πρώτης μου καθηγήτριας(φιλόλογος)που πρωτοετής τότε,σαν εμάς,στον εκπαιδευτικό χώρο ερωτεύτικε τον δασκαλάκο του δημοτικού δίπλα....

μου είπε: το πρώτο σε κάνει να πετάς

             το δεύτερο να χαμογελάς 

             το τρίτο να σοβαρεύεσαι

             το τέταρτο να νιώθεις ανασφάλεια

             και στο πέμπτο λες ο 'Θεός βοηθός'.....

..έχω την αίσθηση τώρα, ότι μιλούσε για το ''Σ'αγαπώ''.....

...who knows???

σε μένα και στα λόγια της τσιγγάνας που δεν πίστεψα ποτέ...τώρα,μετά τα τόσα γεγονότα

μου φαίνεται θα το δώ πιο σοβαρά...

σε μένα και στην βραδιά που πέρασε....χμμμμ,χαίρομαι που φυσάει σήμερα(χαρακτηριστικός ο αέρας στην περιοχή μας)...

μπορεί να πάγωσε το αίμα μου,το σώμα μου, έξω.....με έκανε όμως να νιώθω ότι τελικά, είμαι ακόμα ΕΔΩ....ΕΔΩ...ΕΔΩ...

το τραγουδάκι αγαπητοί μου λέω να το μοιραστώ μαζί σας.....

γιατί είναι ωραίο..

αλλά και γιατί μπορεί να αντιπροσωπεύει κάποιους....

                                                  πάμε να το ακούσουμε λοιπόν!!

και θα χαθώ....ένα πρωί..

                                       ....εκεί που ο έρωτας θάναι,πάντα γιορτή...

Υ.Γ.1  συγχωρήστε με αν δεν τοποθετηθώ σε τυχόν σχόλια..η χθεσινοβραδυνή ''παγωνιά'' μου έκανε μεγάλη ζημιά...

 Υ.Γ.2 σημειώστε λάθος στην παράγραφο 'αποτυχημένες επιλογές μου'...

έχω άλλη μια επιτυχημένη στο διάβα μου τελικά....και είναι αυτή του Μ.Η...χαίρομαι που είμαι 

εδώ,αναμεσά σας....μπορεί να μην σας ξέρω αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο σας 

συμπαθώ πολύ...διαβάζοντας απλά και μόνο  τα πόστ σας..

..Καλή σας μέρα..

Σ'αυτούς που ξεσκονίζουν χαμένα όνειρα...

                ....σ'αυτούς που σκαλίζουν την άμμο ψάχνοντας  ελπίδες...

σε όλους εκείνους....

σε σένα που ρωτάς...

                         ....σε μένα που σ'έχω στη σκέψη μου...

                                                       ..ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει ποτέ...

Πήρες τις νύχτες σου τις καληνύχτες σου
χάθηκες μέσ' τη βροχή
άφησες μια φωτογραφία για να μιλάμε μαζί
ότι παράτησες ειν' όπως τ άφησες
όλα είναι ίδια εδώ
όλα βουλιάζουνε
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.

Γύρω μου πρόσωπα κρύα κι απρόσωπα
απελπισμένες σιωπές
χάρτινα άσματα ροκ αποσπάσματα
απεγνωσμένες φωνές
βράδια ανόητα πάντα αυτονόητα
χάνονται μέσ' τον καπνό
όνειρα ήπια χρόνια ερείπια
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ..

... πάντα στο ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.........
 

...και να που ήρθαν πάλι οι γιορτές...

..μια σύγχυση από γέλια,χαρές,ευχές...(ευχές που κάποιοι από αυτούς τις λένε  αλλά

δεν αντέχουν να τις δουν να πραγματοποιούνται..)

...και η πόλη....ωωω αυτή η πόλη!..γέμισε φωτάκια..παντού..σε κάθε γωνιά...

αναβοσβήνουν σαν τρελά και σου θυμίζουν πόσο γρήγορα περνάνε όλα..

....και κάθε που ανάβουν γεμίζει ο τόπος φως και φαίνονται όλα...ζωγραφισμένα ψεύτικα 

χαμόγελα τυλιγμένα με ασπρόμαυρες υποσχέσεις....

σφηνωμένα όλα σ'ένα κλαμπ ξεμωραμένων του οποίου

καλείσαι να γίνεις μέλος για να μάθεις να περπατάς στις ανθρώπινες ψύχες χωρίς να τις

ματώνεις...

                          μα όταν σβήνουν..

έρχεται το σκοτάδι..

και κει βλέπεις καλύτερα..

βλέπεις πραγματικά αυτό που πρέπει να δεις...γιατί απλά βλέπεις με την ψυχή....

                                                                                                        νιώθεις..

 ..ένα κουτάκι γεμάτο όμορφα χαμόγελα..και στην άκρη η κορδελίτσα..

...κόκκινη...δεμένη με χρωματιστά όνειρα...

      ...και κάπου στο τέλος του δρόμου και το αστέρι...αναβοσβήνει και αυτό.

-χμμμ....όμορφα είναι εδώ...όμορφο μέρος για να χαζεύει κανείς..

                                       ...να περιμένει και.....να σκέφτεται..

-φέτος θάναι διαφορετικά?

χμμ..πρέπει...γιατί αλλιως την βάψαμε..

                        ...γιατί μπορεί να φτάσαμε στο τελευταίο βραχάκι του γκρεμού

δεν τσακιστήκαμε όμως...

με μισοκαμμένα φτερά βέβαια και κάτι μαδημένα φιλιά στην μνήμη....αλλαααά είμαστε ΕΔΩ....

           ....σε μια άγνωστη αίσθηση

               ..σε μια άγνωστη διαδρομή...

-Κάτι σκέφτηκα..

-Τι? πες μου..

-Τίποτα,τίποτα..

-Πες μου λοιπόν,ακούω..

-Λες να υπάρχει αγγελάκι κάτω από το αστέρι? λες να έχω και γω δικό μου?

-Αχουού....μα τι σκέψεις είναι αυτές σήμερα?

-Μα δεν σκέφτηκα τίποτα κακό.........ποιός ξέρει...ίσως και να υπάρχει...

... Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός...

...........μια εικόνα, χίλια δάκρυα...

...και ο φόβος... να περπατάει στην ψυχή μέρα-νύχτα....

when finishes the nightmare, it begins the dream...

                                    .....in the waiting always…