Όμορφη βραδιά, πολύ όμορφη...

Πριν από δύο ή τρία χρόνια (βρε, πως περνάει ο καιρός) είχαμε παρακολουθήσει μαζί με τον spiroos τον Παύλο Παυλίδη, μαζί με τους B-Movies, στον Σταυρό του Νότου. Η -αρνητική- έκπληξή μας ήταν μεγάλη (!), αφού το πρόγραμμα ήταν τρομερά υποτονικά και η μεταξύ τους χημεία -τουλάχιστον- προβληματική. Ε, λοιπόν, απόψε το βράδυ ο Παυλίδης με αποζημίωσε στο έπακρο. Το είχε ήδη κάνει -για να πω την αλήθεια- με τις πολύ καλές δουλειές του τελευταία και ειδικά με το καταπληκτικό live από τη Σύρο. όμως απόψε ήταν ολοκληρωτικά εκεί. Ο ποιητής, η ροκ εν ρολ πλευρά του, η Σπάθινη όψη του, ο λυρισμός και ο ηλεκτρισμός του, διαπλεκόμενα όλα αυτά με υπέροχη ψυχεδέλεια που δημιουργούν οι ατμόσφαιρες των B-Movies (ιδιαίτερα ο κιθαρίστας Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου).

Πρόγραμμα μεστό, αυτό που λέμε "γεμάτο", αλλά και γαμάτο! Κι εκεί κάπου στο β' μέρος... ανεβαίνει από τα σκαλοπάτια των αποδυτηρίων κι ο Αλκλινοος Ιωαννίδης. Τραγούδησαν μαζί με τον Παυλίδη ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι, που όλο για μέρη της επαρχίας έλεγε και κατέληγε "Ηρώ, μη φύγεις. Ο αστυνόμος από την Άμφισσα, πάλι ρωτούσε, άμα σε ξέρω. Δεν του απάντησα..." Υπέροχο...

Ήταν Παυλίδης...

Μόλις καταφέρω θα ξαναπάω... (κάθε Πέμπτη μέχρι 23 Δεκεμβρίου, νομίζω, στον Σταυρ΄΄ο του Νότου).

Ηταν Σεπτέμβριος του 2006. Ακόμη μου έχει μείνει -άθικτο- ενθύμιο το εισιτήριο της πρώτης ημέρας, οπότε και η συναυλία ματαιώθηκε γιατί το φθινόπωρο είχε αποφασίσει να στάξει τις πρώτες "γερές" ψιχάλες. Άκουσα τις περιγραφές, μα περίμενα το dvd για να "βρεθώ" κι εγώ για λίγο εκεί. Παρατήρησα πως στο κάτωθι, το λαούτο είναι που δίνει επιπλέον ομορφιά στη Νεράιδα. Ξέρω ότι μας "βλέπεις", ξέρω ότι το παρατήρησες κι εσύ... Επίσης, έχω να σου πω πως έπεσες μέσα στις προβλέψεις σου. Ήξερες εσύ. Και δεν τα 'κρυβες. Τα 'λεγες με το δικό σου τρόπο. Όπως πάντα.

Τους ιδιαίτερους ανθρώπους πρέπει να μάθεις να τους ακούς με καθαρή καρδιά και ανοιχτό μυαλό. Κι αυτοί, όλα θα σου τα πουν...