Είσοδος στην σκηνή..

Ένας δρόμος..

Σκόνη..

Χώμα..

Καυσαέριο..

Αυτοκίνητα..

Άνθρωποι μέσα σε αυτοκίνητα..

Πολυκατοικίες.. βρώμικες

..βρωμιά παντού..

Παράθυρα..

Άνθρωποι πίσω από αυτά..

Άνθρωποι μόνοι..

Ένα κουτί ο κόσμος τους..

Ένα κουτί με εικόνες..

Τρώνε μπροστά του..

Γελάνε μπροστά του..

Δακρύζουν μπροστά του..ούτε ο θεός τους να ήταν..

Άνθρωποι στον δρόμο περπατάνε..δεν έχει πεζοδρόμιο..μόνο χώμα..

Στα αριστερά έχει δεντράκια..

βρώμικα και αυτά..

Ανηφόρα ο δρόμος..αλλά αυτό δεν έχει σημασία..

Βαδίζεις..

Μόνος..

Μεσημέρι..

Σκόνη από την Αφρική αφήνει σημάδια στους πνεύμονες..και συ εισπνέεις με χαρά..σαν να ξέρεις πως δεν υπάρχει αύριο..

Ξαφνικά τα φώτα σβήνουν..

Η παράσταση τελειώνει και όλοι βγαίνουν από τον ρόλο τους..παίρνουν την μορφή τους..

Αρουραίοι..

Γίναν όλοι ξαφνικά αρουραίοι..

Η πόλη έγινε αποχέτυση..ένα φρεάτιο ο δρόμος..

Ο δρόμος έγινε το μέρος που πετάμε όλοι τα σκατά μας..

Κλείνεις τα μάτια..τα ανοίγεις..

Όλα μοιάζουν πάλι τα ίδια..

Οι αρουραίει ξανάγιναν(;) άνθρωποι..

Ξανακλέινεις τα μάτια..ξανανοίγεις..πάλι όλα άλλξαν..

Επανάληψη του φαινομένου εναλλάξ..

Μην γελιέσαι..κοίτα μόνο μπροστά..

Τίποτα δεν ξαναγίνεται όπως πριν..ΤΊΠΟΤΑ!!!

Όσο η γη θα γυρίζει τόσο ο χρόνος θα τρέχει..

Κι ο χρόνος τρέχει μόνο μπροστά..ούτε ένα βλέμμα δεν ρίχνει πίσω..

Πως θες ρε τσόγλανε να γίνουν  όλα όπως πριν;;

Με ποιο δικαίωμα;;

Τις σκέψεις σου τις διακόπτει μια εικόνα..

Ούτε τις σκέψεις σου δεν τελειώνεις και θες να αλλάξεις κιόλας!!

Ένα πρεζάκι ζητάει ψιλά από τους περαστικούς..

Ο περαστικός κατέβαινε..εσύ ανεβαίνεις (τρομάρα σου!!) το θυμάσαι;;

Το πρεζάκι στην μέση του δρόμου..για αυτόν μάλλον δεν υπάρχουν τα αυτοκίνητα..για αυτόν υπάρχει μόνο η πρέζα..η πρέζα και το τίποτα..η πρέζα και τα ψιλά για να την αποκτήσει..

Δεν τον λυπάσαι..ποτέ δεν λυπήθηκες κανέναν..αρετή το θεωρείς..αδυναμία το βρίσκει αυτός που φοβάσαι;;

Τι;; δεν φοβάσαι;;

Κανέναν;;

Για κοιτάξου στον καθρέφτη..αυτός που βλέπεις σε ξέρει καλύτερα..κι απ τον θεό τον ίδιο σε ξέρει καλύτερα!!

Προσπερνάς την σκηνή και χαίρεσαι που είσαι κομπάρσος..

Το πρεζάκι σε μυρίστηκε..παίρνει στα γρήγορα ότι του δίνει αυτός που κατέβαινε..και ανοίγει βήμα..

--ε ε εεε  εε φίλε..;;

-…

Εε εε εεεεεε εε στάσου μια στιγμή..

Ανοίγεις το βήμα και βρίζεις τον σκηνοθέτη..τον σεναριογράφο..όποιον καργιόλη παίζει την ζωή σου..την ζωή του..την ζωή μας για την πλάκα του..

Έχασες..το ήξερες από πριν..από όταν τον κοίταξες στα μάτια..

Σταματάς..γυρίζεις το κορμί σου 90 μοίρες και ξανασταματάς..

Σε πλησιάζει και παίζει το κασετόφωνο..

Μες την μέση του δρόμου..με μάτια που καίνε..τον κοιτάς στα μάτια και δεν ακούς τι λέει..δεν υπάρχει λόγος να ακούσεις τι λέει..ξέρεις..

Αμάξια περνάνε..σε δεύτερο φόντο..

Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί διαφορετικές ταχύτητες για να καθηλώσει..

Εσένα σε έκανε ακίνητο..

Τα αυτοκίνητα τα έβαλε να τρέχουν..και έτσι να απέχουν..

Στο πρεζάκι είπε να τρέχει..αλλά εξαντλημένα..

Η φωνή προσπαθεί να παίξει με τις χορδές της ψυχή σου..

Μάταια..

Δεν ξέρει ο χαζός πως εσύ δεν έχεις πια ψυχή..

Χαμογελάς με την αφέλεια του κόσμου και χαίρεσαι για την έξτρα δύναμη που αυτό σου δίνει..ανόητε..

Σκάφτεσαι ποιος από τους 2 είναι ο ανόητος..

Ο δικός σου σε πουλάει..δεν σε υποστηρίζει..ποτέ δεν το έκανε..

..και έτσι δεν είσαι μόνος..απέναντι  στο πρεζάκι..

..αλλά και πάλι, είσαι μόνος απέναντι σε σένα..μια ρίγη σε πιάνει..

Η φωνή σε κάνει να κλείσεις βιαία τις σκέψεις..κι αυτό σε πονάει..πάλι δεν κατάφερες να τις τελειώσεις..κι αυτό σε πονάει..

Πότε θα τελειώσεις κάτι επιτέλους;;

Η φωνή ξαναδιακόπτει τις σκέψεις σου..

-δεν έχω..απαντάς κοφτά..κοιτάς ίσια στα μάτια..δεν έχω..επαναλαμβάνεσαι..και σε πονάει αυτό..σαν να σου ρίχνουν λιωμένο σίδερο στην ανοιχτή καρδιά σου..

«δεν έχω» λες και το εννοείς..δεν λες ψέματα..πράγματι δεν έχεις κάτι να δώσεις..

Σου υπενθυμίζει πως ζητάει ψιλά..ψιλά σου ζητάει ένας άνθρωπος για να πάρει τσιγάρα..

Μα καλά πόσο μαλάκας είσαι πια;; λίγα ψιλά σου ζητάει..

Νοιώθεις την τρέλλα του..την προσμονή του καθώς βλέπει το χέρι σου να κινείτε στο τσαντάκι σου..

Ξέρεις πως δεν έχεις άνθρωπο μπροστά σου..ξέρεις πως κοιτάς στα μάτια έναν ποντικό..

Ένα ποντικό που δεν βλέπει που πάει..σταματάει μόνο όταν βρίσκει τοίχο..και απλά στρίβει..κι όλο πάει..και ψάχνει και ζητάει..

Ξέρεις πως για κείνον είσαι ένα τίποτα..δεν είσαι άνθρωπος..ξέρεις πως για αυτόν είσαι άλλο ένα διευρω..ακόμα ένα διευρω πιο κοντά στην δόση του..

Παίρνεις όρκο εκείνη την στιγμή πως αν ήσουν ο χριστός θα γιάτρευες όλες τις οικογένειες από αυτή την πανούκλα..την πανούκλα της άσπρης..

Κοιτάς και θέλεις να του κάνεις κήρυγμα..θέλεις να του πεις πως..

-ρε φίλε είναι ωραίο να χοροπηδάς..αλλά άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο πράγμα να πέφτεις από τον γκρεμό!!! Μα καλά ρε συ φίλε δεν βλέπεις που έφτασες;;

Δεν του τα λες..ξέρεις πως εκείνος είναι τόσο πεπεισμένος στο ψέμα του..

Ξέρει πως όσο πιο πολύ το πιστεύει εκείνος τόσο πιο πολύ θα σε πείσει..

Δεν θα αποκαλύψει τον ρόλο του εκτός κι αν του τάξεις λίγη άσπρη..

Η κασέτα τελειώνει..

Τα αμάξια περνάνε..σκέφτεσαι πως είναι πλούσια η παραγωγή..μόνο για μια σκηνή τόσα αυτοκίνητα..

Ακούς την σιωπή του νέου και απαντάς..με φωνή βαριά..μπάσα και κοιτώντας στα μάτια για να του δείξεις πόσο ειλικρινής είσαι όταν θα του πεις το..δεν έχω ρε φίλε!! Δεν έχω!!!

Και πράγματι το ξέρω και γω και συ πως δεν είχες..αλλά εν είχες θα του έδινες;;

Σκέφτεσαι πως θέλεις να τον δείρεις τον μαλάκα..να τον σακατέψεις στο ξύλο μέχρι να του λιώσεις τα κόκκαλα..μέχρι να  λειτουργήσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και να ξαναπάρει μπρος η ζωή του..να σταματήσει το διάλειμμα..

Δεν κινείσαι..παρά μόνο το αριστερό σου χέρι κινείται..ξεκουμπώνεις το τσαντάκι και χαϊδεύεις τα prince σε μαλακό πακέτο..αυτά που σου έφερε ο φίλος σου από Ελλάδα..αυτά που δεν υπάρχουν στο νησί..

Σκέφτεσαι πως τσιγάρα θέλει..

Σκέφτεσαι  πως έχεις άλλα δυο πακέτα στα αμάξι..τελευταία..

Σκέφτεσαι πως αυτό δεν έχει σημασία και πως πάλι θα τα δινες..εύχεσαι να ήταν τα τελευταία..θα έκαναν την σκηνή ποιο δραματική..πιο αληθινή..ίσως να γινόσουν και συ λίγο πιο αληθινός μέσα από την σκηνή..

Συνεχίζεις να τον κοιτάς στα μάτια..βγάζεις το πακέτο και του το δίνεις..κι αμέσως μετανιώνεις..ήθελες να ανάψεις ένα πρώτα..θα έκανε την σκηνή πιο μαγική..πιο ζωντανή..σε μια πιο ζωντανή σκηνή θα ένοιωθες και συ πιο ζωντανός..

Τον κοιτάς στα μάτια και εύχεσαι τα μάτια του να άκουσαν όσα του είπες..

Πιάνει το πακέτο και σε κοιτάει..τα μάτια του λάμπουν..σε ευχαριστεί..

Γυρίζεις 90 μοίρες προς την ανηφόρα..

Του λες να τα πιει στην υγειά σου…

Σου φωνάζει πως είναι prince..πως τώρα τον έφτιαξες δικέ του..

Μακάρι απαντάς, χωρίς να κοιτάξεις..

Ελπίζεις αυτό που είπε να είναι αλήθεια..ελπίζεις να τον έφτιαξες..όχι μέχρι τα επόμενα πιτς..αλλά μέχρι το τέλος της χρονιάς και να βγει πρωταθλητής..

Καθώς περπατάς..χωρίς τσιγάρο στα χέρια..σκέφτεσαι πως ελπίζεις..

Ελπίζεις όλα όσα σου είπε, όχι μόνο το τελευταίο..όλα όσα σου είπε να είναι αλήθεια..

Ελπίζεις..

Στην τελική δεν κοστίζει τίποτα να ελπίζεις..

……………………………………………………………………………………………………………….

Και τώρα οι δυό μας τσόγλανε!!..εσύ και γω..

Θυμήθηκες να πεις ευχαριστώ σήμερα στους γονείς σου;;

τσόγλανε!!;;

θυμήθηκες να τους πεις πόσο χαίρεσαι που είσαι δικό τους παιδί και όχι κανενός άλλου;;

όχι εε;; για αυτό είσαι τσογλάνι..γιατί σε μεγάλωσαν και σε έκαναν άνθρωπο και συ μόνο τα αρνητικά κοιτάς για να πιαστείς  παλιοχαμένε..!!

Υ.Γ.το ποτό φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους..αλλά κυρίως φέρνει πιο κοντά τους πολλαπλούς εαυτούς μας..

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ ΥΠΕΎΘΥΝΑ!!

Υ.Γ.2 Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά η μέρα άρχισε να μεγαλώνει..δεν είναι υπέροχο;;

Υ.Γ.3 αν γίνω λίγο πιο ειλικρηνής θα πρέπει να βγω στον δρόμο και να μοιράσω την καρδιά μου στους περαστικούς..

Βασικά όχι ακριβώς,

μια ιστορία θα σας πω από ένα βιβλίο..

Δεν θα την πω όμως έτσι όπως την γράφει..αλλά έτσι όπως την διάβασα..

Ήτανε λέει, ένας νεαρός καμηλιέρης..

Που ζούσε κάπου δίπλα στον Νείλο..η πόλη μακριά..κάνα δυο μέρες δρόμο..

Ο καμηλιέρης  μας είχε πάντα ένα όνειρο..

Αν και αμόρφωτος ήθελε λέει να γίνει συγγραφέας..

Το όνομά του δεν ήξερε να γράφει..αλλά ήθελε να γίνει συγγραφέας..

Και ήθελε πολύ να γίνει..και άλλη σκέψη μες το μυαλό του δεν είχε..

Κι όλο έλεγε πως θα πάει στην πόλη..την Αλεξάνδρεια.. είχε ακούσει πως την λένε πόλη των γραμμάτων..

Κι όλο έλεγε πόσο ήθελε να γίνει συγγραφέας..και πως άλλο όνειρο από αυτό δεν είχε..

Πως θα ξεκινήσει  μαθήματα, έλεγε..θα μάθει γράμματα και θα μιλάει για θάμματα!!

Κι ο καιρός περνούσε..κι ο νεαρός όλο έλεγε πως θα πάει στην πόλη..να γίνει συγγραφέας..

………………………………………………………………

Η ιστορία διασκευάστηκε αφού πρώτα κλάπηκε από το βιβλίο «Ο αγράμματος συγγραφέας» του Γιώργου Σωτηρέλλου.

Ρε άϊ σιχτίρ  πια με τους κανίβαλους!!!

Μάλιστα..

τι έχουμε;

έχουμε μια νέα κοπέλα, ηλίθια, με χάλια κ&λ& η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε με αποκλειστικό σκοπό να γίνει αυτό που έγινε..

Της έλεγαν όλοι μπράβο και τι καλή που είσαι..

Έμαθε να ζει με αυτό και νοιώθει όμορφα..

Έκανε  μια τσόντα και θα κάνει κι άλλες..

Και ξέρετε τι;;

μπράβο της!!!

Δηλαδή όλοι αυτοί που την  λένε τώρα πουτάνα,  σούργελο και δεν ξέρω και γω τι, είναι καλύτεροι από κείνη;;

Εεε;;

Δεν είναι οι ίδιοι που έχουν πληρώσει κατ επανάληψη ιερόδουλες;;

Δεν είναι οι ίδιοι που πρώτοι πρώτοι κατέβασαν το βιντεάκι για να το δούνε;;

Κανίβαλοι δεν είναι;;

Κανίβαλοι δεν είμαστε όταν τρώμε έναν άνθρωπό;;

Δεν την  λυπάμαι την Τζουλάρα..ούτε πρόκειται να στεναχωρηθώ για κάτι που έκανε κατ επιλογή της..ούτε θεά την κάνω που γύρισε μια τσόντα.. αλλά δεν πρόκειται να κάτσω να  πω πόσο πουτ@ν@ ή τσόλι  είναι..γιατί αν δεν ήμουν  εγώ εσύ και ό άλλος να τρέξουμε να δώσουμε λεφτά για να δούμε την ταινία της τότε αυτή η ταινία και όλες οι υπόλοιπες που  φτιάχνονται  τόσα χρόνια δεν θα είχαν γυριστεί!!

Για μας έγινε η ταινία όπως κάθε ταινία..για το κοινό και τα λεφτά του κοινού..

Αν εσύ άθλιε δεν ήσουν άθλιος τότε η Τζούλια και κάθε Τζούλια δεν θα είχε γίνει πουτανάκι για να ικανοποιεί τις ορέξεις μας..

Περισσότερο αηδίασα με το πόσο πρόστυχα σχολιάζουν μια εκδιδόμενη παρά με την εκδιδόμενη που και αυτή όπως και κάθε άλλος άνθρωπος την δουλειά της κάνει..και να το πω ακόμα μια..μπράβο της!!

Γιατί αυτή έχει τα @ρχίδι@ να το κάνει και ας ξέρει πως ύστερα θα την  σταυρώσει ο κάθε πικραμένος αφού πρώτα ο δεύτερος θα έχει  αποστηθίσει όλη την ταινία και την κάθε ατάκα της πρώτης..

Πάρτε το χαμπάρι κολυμπάμε στα σκατά  που οι ίδιοι  παράγουμε!!!

Κανίβαλοι είμαστε!!!

Ψέματα δεν θα σας πω αλήθεια δεν θα κρύψω,

Κι όπως τα έζησα θα σας τα πω και όπως τα νοιώθω θα τα γράψω..

………………………………………………………………………………………………………………………

Δεν τις μπορώ τις στολές ρε συ..δεν τις μπορώ..

Ναι ναι, ξέρω, χωρίς αυτές δεν θα ξεχώριζαν και η κοινωνία δεν θα προχωρούσε . κι άλλα πολλά ωραία κι όμορφα που με αφήνουν αδιάφορο.

Γιατί αυτό δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός πως εγώ  δεν τους γουστάρω!!!

Γι α τους μπάτσους δεν θα σας πω τίποτα..

Σήμερα θα μιλήσουμε για τους γιατρούς..(sven μην φοβάσαι..)

Ιστορία 1η

-ρε συ Έλπι ξέρεις κανέναν καλό ορθοπεδικό εδώ στην κλινική που είσαι;;

-ναι  ο Σ. είναι καταπληκτικός γιατρός..

Όπου και να ρώτησα πριν πάω όλως τυχαίως αυτόν μου σύστησαν..

Πάω, στην ώρα μου..σπάνια συμβαίνει αυτό..περιμένω κάνα μισάωρο(αχ ρε oracla πόσο δίκιο έχεις..) παίρνω βαθιά ανάσα και μπαίνω..

Μετά τα τυπικά μου λέει

-τι έχουμε;;

-να ξέρετε γιατρέ μου, έχω έναν πόνο στο αριστερό γόνατο..το έχω διαλύσει γιατί δουλεύω σερβιτόρος..ξέρετε ορθοστασία..

παίρνει ένα ύφος προφέσορα που είναι σαν λέει ΚΆΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΏΣΕΙΣ ΤΏΡΑ;;;;;;

και με προσποιούμενο ήρεμο ύφος εξετάζει και μου λέει..

-ααα δεν είναι τίποτα..απλά πρέπει να το ξεκουράσεις λίγο..

-δλδ;;

-καμιά 2 βδομάδες..

Κάτσε ρε φίλε και γω πως θα σε πληρώσω άμα κάτσω 2βδομάδες;; Και δλδ έπρεπε να σπουδάσεις 6 χρόνια για να πάρεις πτυχίο και άλλα 6 για ειδικότητα για να μου πεις πως άμα πονάει κάτι δεν πρέπει να το δουλεύω!!!!!!;;;;;

Και καλά ρε (ει)δικέ μου γιατί δεν με στέλνεις να κάνω φυσιοθεραπεία ή γυμναστική να δυναμώσουν οι μυς γύρω από την κλείδωση και έτσι να μην τραυματίζονται τα κόκαλα;;

Με θες για να ξανάρθω εε;; Εεε αφού είσαι τόσο φτηνιάρης βάλε τα φάρμακα και την συνταγή σου στο μόνο μέρος που μόνο  ο ήλιος δεν εισχωρεί!!

Ιστορία 2η

Για καμιά βδομάδα με τυραννούσε μια γρίπη..39 και 40 πυρετό κατά διαστήματα..

Εκεί που έπεφτε ο πυρετός στο 36,6 πάλι σε μισή ώρα στο 40!!

Κάτι δεν πάει καλά λέω..άντε πάμε στον γιατρό..

Σε ιδιωτική κλινική πάλι κλείσαμε ραντεβού και πάμε με τον brother..

Κλινική εξέταση..τζίφος..

Κάνε αυτές τις εξετάσεις(ακτινογραφία θώρακος, ούρα, αίμα..)

Σύνολο 180 ευρώ..

Πάμε σπίτι, το απόγευμα με παίρνουν από το χημείο..

-Ναι κύριε OPC, βασικά ο γιατρός ζήτησε άλλη μια εξέταση στο αίμα σας..κοστίζει 30ευρώ..

-σίγουρα δεν ζήτησε να μου το πιείτε;;

-πως είπατε;;

-ναι λέω..αν το ζήτησε ο Dr..

!80+30=210!!

Μάλιστα να θυμηθώ άλλη φορά να μην βγαίνω με βρεγμένο μαλλί..

Το βράδυ είχε πέσει ο πυρετός και επειδή υπήρχε ο φόβος μετά την πρωινή μου βόλτα στον γιατρό  να μην έχω λεφτά για την κηδεία, πήγα δουλειά..

Στις 21:33 με παίρνει έντρομος ο γιατρός από το κινητό του!!!

-ναι Δημήτρη μην ανησυχείς(που το κατάλαβε;;)

Νοιώθω πως χλομιάζω..κάτι γίνεται κάτω από τα πόδια μου..το πάτωμα κινείτε και κάποιος παίζει με τα φώτα..

 -βασικά..δεν είναι τίποτα..απλά δεν πρέπει να πας δουλειά..

Σε σίγαση το  κινητό και πάμε..ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΕ ΠΛΗΡΏΣΩ ΡΕ ΚΑΡΓΙΌΛΗ;;;;;

-ούτε να βγαίνεις έξω σε πολύ κόσμο..

Ακούω σειρήνες κ.τ.λ. και νοιώθω κάτι χέρια με στολές να σφίγγουν τα μπράτσα μου..μια λέξη μου έρχεται στο μυαλό..καραντίνα!! ανοίγω τα μάτια και δεν βλέπω κανέναν..

ο γιατρός συνεχίζει..

-πρέπει να φίλησες κάποια κοπέλα και κόλλησες έναν ιό ..δεν είναι τίποτα όμως..απλά προς θεού μην φιλήσεις κανέναν..

-γιατρέ πόσες μέρες ζωής έχω;;

-τι;;

-όχι απλά λέω..να..εε..ξέρετε..είναι σοβαρό;;

-όχι καλέ!! Λέει και γελάει..

Δεν θα τα πάμε καλά..κάποιος μου κάνει πλάκα..

-έχεις λοιμώδη μονοπυρήνωση..

-ααα..πες το ρε συ γιατρέ και ανησύχησα!!!

-εε;;

-λέω, τι είναι αυτό και δεν κατάλαβα..

-ένας ερπηικός ιός είναι που τον κολλάς από το σάλιο..σε κάποιες χώρες το λένε και αρρώστια του φιλιού..

Εκεί σιγουρεύτηκα πως ο γιατρός έχει ανοίξει την βικιπαιδεία και κάνει ελεύθερη μετάφραση..

-προκαλεί επίσης και πρήξιμο στο συκώτι..

……………..

Και κάπου εδώ αρχίζει το γλέντι..

-και καλά πόσο καιρό θα πάει η κουβέντα;;

-αα δεν μπορούμε να ξέρουμε, εξαρτάτε από τον οργανισμό..μπορεί άλλες 3 μέρες, μπορεί άλλες 3 βδομάδες..

Καλά κανένα χάπι..κάτι να το επιταχύνουμε;;

-α όχι δεν κάνει!! Η αντιβίωση θα πειράξει το συκώτι που είναι πρησμένο..

-και για τον πυρετό τι κάνω;;

-ε παίρνε panadol..

Δεν μπορώ γιατρέ μου έχω αλλεργία..

-ε τότε ponstan..

Και καλά ρε συ Στεφανάκι..μου πήρες 210 ευρώ για να μου πεις πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και όταν θα μου ανεβαίνει ο πυρετός να παίρνω αντιπυρετικά;; εε ρε φίλε τι να σου πω..υποκλίνομαι!!

Υ.Γ.Και γιατί δεν πήρα την μάνα μου τηλέφωνο;;

Υ.γ2 ξέρω πως υπερβάλλω..και πως οι γιατροί σπούδασαν για να ξέρουν πως  να με κάνουν καλά και όχι τι πρέπει να κάνω για να τους πληρώσω..δεν διαφωνω με αυτό..απλά μήπως τα χρόνια τους πήγαν λίγο χαμένα;;