Για χαμογελαστούς...!

Κουπλέ

Στα Αι-Τι-εΜ μου λες τη νύχτα
αργείς γιατί, σε πιάνει η ρήτρα,
που βάζει κάπιταλ κοντρόλ
μα εγώ, έμαθα, με ροκ’ εντ ρολ..
Σε ξεζουμίζει κάποια χήρα
και, ευτυχώς πρέφα σε πήρα
πως, ασχολείσαι με άλλα σπορ
κι’ ότι, το παίζεις, σέντερ φορ.

Ρεφρέν

Το παραμύθι σου, δεν βγαίνει
έχασες τη δεδηλωμένη
είσαι, στα πρόθυρα μομφής
και, κρίνεσαι ανεπαρκής.

Κουπλέ

Στάχτη στα μάτια, δε μου ρίχνεις
και, απορημένος μη μου δείχνεις
με πρόφαση τα Αι-Τι-εΜ
μη μου το παίζεις φλου και, εμ.’
Τελειωμένη ιστορία
είναι αίσθημα, με δυσπιστία
ψήφο αρνούμαι, σ’ ενοχές
τραβάω, κόκκινες γραμμές.

Ρεφρέν

Το παραμύθι σου, δεν βγαίνει…

Ανέπαφη θωριά των αστεριών,

στη φυλλωσιά συναισθημάτων φευγαλέα

θωπεύει την σκηνή ερωτικών

…τιτιβισμάτων, στην απλόχερη αλέα.

Φεγγάρια, ασημόφερτα διπλά

ονείροκρεμασμένα σ’ άδειο θόλο,

στο  κάδρο υποκύπτουν τόσο απλά

στον έρωτα, για να χουν πρώτο ρόλο.

Πολύχρωμη  παλέτα η ζωή

ραντίζει των χρωμάτων τη μαγεία,

σ’ εκείνη την υπέροχη στιγμή,

σαν  γράφει η αγάπη ελεγεία

ντυμένη, με διάσπαρτο ουρανό

από άστρα και, φεγγάρια σμιλεμένα

…υποταγμένα μπρός τα, σ΄ αγαπώ

καθώς, δυο κορμιά γίνονται ένα.

Η αλώβητη,  νυχτερινή σκηνή

από  αηδονιών …ηχογραφείται τη παρέα

κι’  εκείνα, αφειδώς κάθε πρωί

την  κελαηδολαλούνε τόσο ωραία.

Για, όλα τούτα τα αισθαντικά,

το  λέω τώρα, που τα περιγράφω

αναφωνώ, με όσα βλέπω στον καμβά…

Εκπληκτικό και, μπράβο! Στο ζωγράφο.