Υπαρχουν στιγμες που νομιζεις πως πας μακρια...Πως φευγεις...Πως ξεφευγεις...Απο αυτα που εζησες με καποιον που ηταν κοντα σου...Ομως στην πραγματικοτητα, παντα θα σε γυρνουν πισω οι σκεψεις, οι αναμνησεις, οι στιγμες...Και θα χτυπας αλυπητα το κουδουνι της συνειδησης σου για να παρεις πισω τα λαθη...Να προσπαθησεις να τα θαψεις βαθια...Ποιον κοροιδευεις; Στιγμες...

Θα θελα να ανοιξω μια πορτα

Στο θανατο και στη ζωη

Να περπατησω ξυπολυτη στα χορτα

Να σε δω να γελας για μια στιγμη

Θα θελα να ανεβω μια σκαλα

Στα ιδιαιτερα να παω του Θεου

Να σε φιλησω στο μετωπο μια σταλα

Να χαθω μες τη σκια του φεγγαριου

Θα θελα να απλωσω τα χερια

Στον ουρανο και στη γη

Να προσπαθησω να πιασω τα αστερια

Να νιωσω λιγο τη δικη σου πνοη

Ειναι μερες που οι σκεψεις απλα ξεπηδουν στο μυαλο μου. Διχως ιδιαιτερο νοημα και σκοπο. Απλα ετσι καπου εκει υπαρχουν για να θυμιζουν ακομη την βασικοτερη λειτουργια που πρεπει να εχει ενας εγκεφαλος....Ξυπναω και κοιμαμαι και σκεφτομαι ενα πραγμα. Αν θα υπαρχει αυριο και τι ειδους αυριο θα ειναι αυτο. Θα εχω λεφτα αυριο για να παρω γαλα στον μικρο; Θα εχω λεφτα αυριο για το λεωφορειο, για ενα κομματι ψωμι; Για να μπορεσω να συνεχισω τις σπουδες μου; Θα υπαρχουν τα Ιεκ αυριο ή θα κλεισουν και αυτα απο τα χρεη και τζαμπα τα λεφτα που ηδη εχω δωσει; Μηπως καλυτερα να σταματησω την σχολη και να κρατησω τα λεφτα που θα εδινα εκει για ωρα αναγκης;Κι αν σταματησω τι μελλον θα εχω χωρις πτυχιο; Ποια καφετερια θα με δεχτει; Υπαρχει πλεον χωρος για να μπω καπου ή ακομη και εκει θα πρεπει να μπω σε σειρα προτεραιοτητας για να μου πουνε στο τελος σε ευχαριστουμε πολυ που ηρθες μα δεν θα παρουμε γιατι δεν βγαινουμε;!; Να αλλαξω χωρα; Και να παω που; Απο την μια λενε οτι τα πτυχια των Ιεκ πιανουν μονο στην Ελλαδα και απο την αλλη λενε οτι με μια ισχυροποιηση πιανει και στο εξωτερικο.Ποσα χρονια ομως θελει για να ισχυροποιηθει αυτο το αναθεματισμενο; Κι αν τα χρονια που εγω αποφασισω να μεινω εδω η χωρα δεν εχει μια και εγκλωβιστω εδω ενω θα μπορουσα να εχω φυγει σε μια αλλη χωρα αφηνοντας τα ολα πισω και ξεκινοντας απο το μηδεν ξανα; Κι αν αλλαξω χωρα....Θα ειμαι μονη μου; Μονη μεσα στους αγνωστους χωρις την οικογενεια μου, χωρις τους φιλους μου...Χαλια μαυρα....Παω να ψησω καφε....Καλημερα οσο μπορω να την ευχομαι ακομη...

Παλι ξενυχτησα εχθες,

Εκανα φιλο μου την θλιψη και τον πονο

Κι οταν μου ρωτουν κρυφα...

<<Τι θες;>> Εγω απαντω...

<<Την ηρεμια μου και μονο>>

Αν δεις στα ματια μου

Το δακρυ να κυλαει, να πεσει αστο

Εκει ψηλα μια προσευχη στειλε

Για δυο δικα μου παιδια που εγιναν αστρο

Εχω παραπονα πολλα απ' τον Θεο

Αφου σας πηρε μια νυχτα με στανιο

Και δε σας αφησε καμια επιλογη

Αν θες να χασεις ή να μεινεις στη ζωη