Είσαι εσύ ο άνθρωπος μου, το άλλο μου μισό..

Είσαι εσύ το αίμα που κυλάει στις φλέβες μου και με βοηθά να ζήσω...

Η ηλιαχτίδα έμπνευσης που χτυπάει που και που το παραθύρι της καρδιάς μου...

Ο ήχος που ακούω για να χαλαρώσω τα βράδια..

Η πιο όμορφη ανάμνηση τις ώρες που πονάω...

Ο αγιασμός που στάζω λίγο λίγο στο κορμί μου για να γιατρευτώ...

Το πιο γλυκό μου χάδι την στιγμή που το χρειάζομαι...

Η πιο τρυφερή εμπειρία στην διάσταση της ανθρώπινης ζωής...

Ο άγγελος που ακούει τις προσευχές μου και παίρνει ότι με πονά μακριά...

Στέλνοντας τα σε μακρινά, σκοτεινά πελάγη...

Εκεί που ανθρώπινο μάτι δε ζυγώνει....

Τώρα πια ξέρω...Ναι, ξέρω... Γεννήθηκα για να σε συναντήσω...

Γεννήθηκα για να πάρουμε ζωή ο ένας από τον άλλον ώστε να υλοποιήσουμε τα όνειρα μας...

Να τους δώσουμε πνοή... Όπως ακριβώς έκανε και ο Θεός σε μας τη μέρα που γνωριστήκαμε...

Είσαι εσύ ο άνθρωπος μου, το άλλο μου μισό...

Κι όλα γύρω μού γνέφουν να ενώσω τα δύο κομμάτια της ευτυχίας του παραδείσου...Να γίνουν ένα!

Το δικό μου κομμάτι θα είναι πάντα εδώ και θα σε περιμένει....Το δικό σου...;