Είναι μερικά γεγονότα που σε κάνουν να κλαις για μέρες.

Και φυσικά να μην θες να βγεις από την συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι.

Η μια γάτα μου , η μεγαλύτερη που δεν είχε κλείσει ακόμα τα 2 της χρόνια , δέχθηκε ένα χτύπημα στο κεφάλι με κάποιο βαρύ αντικείμενο και πέθανε από εσωτερική αιμοραγία.Φυσικά , ο ανθρώπινος παράγοντας είναι δεδομένος και όταν τον πιάσω στα χέρια μου αυτόν τον πούστη θα του γαμήσω δεν ξέρω κι εγώ τι!Συγγνώμη για το λεξιλόγιο αλλά η γατούλα αυτή ήταν μια ζωγραφιά.Την αγαπούσα πολύ.

Όταν ήθελε να μπει στο σπίτι , με τα ποδαράκια της χτυπούσε την πόρτα και όταν δεν την ακούγαμε μας νιοαούριζε κλαψιάρικα.

Το ομορφότερο μέρος του σώματός της , ήταν τα ποδαράκια της.Ποτέ δεν περπατούσε σαν τα άλλα τα γατιά.Περπατούσα στις μύτες λες και φορούσε γοβάκια.Έβλεπες μια μπαλίτσα να περπατάει αέρινα...Ήταν η γκόμενα της γειτονιάς...Τσαχπίνα και ομορφούλα...Και φοβόμουν η χαζή μην μου ξαναγεννούσε..Ας ζούσε κι ας έκανε 8 γατιά..Δεν θα με πείραζε..Αρκεί να είχαν τα πράσινά της μάτια.

Το 2010 είναι σκατά.

Σταμάτησα να μιλάω και στο αγόρι που αγαπώ.Η απόσταση και το μπουκάλι που έβαλε ανάμεσά μας , είναι η κύρια διαχωριστική γραμμή μας.

 Στην φωτό είναι η Κοντανς μια μέρα σχεδόν μετά τα γέννα της τον περασμένο Απρίλη.Μας άφησε να τη θυμίζουν 3 υγιή γατιά , τεράστια καλή ώρα τους , που είναι αξιαγάπητα.Πόνεσα πολύ αυτές τις μέρες.Νεκρή βέθηκε από τον αδερφό μου καθώς γύριζε σπίτι.Η γατούλα μου ερχόταν προς τα δω.Ήταν μόλις 10 μέτρα πιο πέρα από το σπίτι μας.Δεν πρόλαβε να έρθει..Από τη μύτη της και το στόμα της έβγαινε μια λίμνη αίματος και τα πράσινα μάτια της είχαν γίνει γκρι.Τη θάψαμε φυσικά.Κάτω από ένα κυπαρίσσι.έβαζα το κεφάλι μου στην καρδιά της και την άκουγα με τις ώρες.Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε όλοι μας πόσο αγαπητός μας είναι αυτός ο ήχος.Πολλές φορές , όταν θέλω να αγαπήσω τον άλλον , βάζω το κεφάλι μου στο στήθος του για να ακούσω τους χτύπους της καρδιάς του.Και όταν την βρήκε ήταν σαν να κοιμάται.Τόσο ήρεμη.

Δεν νομίζω πως μπορώ να την ξεχάσω.Ούτε αυτόν.Και σε 2 μέρες έχει τα γενέθλιά του...

Μα καλά...Το 2010 είναι κωλοχρονιά.

Μη!ΜΗ!

Μην μου πείτε να σκέφτομαι θετικά!!!

Καλά καλά δεν μπήκε ο χρόνος κι αρρώστησα!!!Πονόλαιμος , βήχας , πυρετός κι όλα τούτα σε μια κατάσταση τραγική...

Το 2009 ήταν χάλι..

Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου γιατί η γυναίκα του αφεντικού ήταν γειά σου.Απέκτησα όχι 1 , αλλά 5 γατιά!!!Τρία τροπικά ψάρια ένα εκ των οποίων μας χαιρέτησε..Ζωή να έχουν και τα 8 μαζί μαζί με τον σκύλο μου αλλά με κουράζουν λιγάκι.

Γνώρισα φίλους , αλλά τους έχασα κιόλας..Ουαου..

Βασικά , γκρινιάζω λιγάκι , αλλά πιστέψτε με το κάνω χαριτωμένα!

Είθε αυτός ο παλιοχρόνος που μπήκε που μας φέρνει όλο πιο κοντά στον χωρίς δική μας επιλογή προορισμό μας (χα , όσοι καταλάβατε , καταλάβατε!) να μου φέρει έμπνευση και λεφτά!Δεν θέλω τίποτ'άλλο..Είμαι ολιγαρκής!

Σε σας εύχομαι αγάπη , ευτυχία και όλα τα ψυχικά αγαθά που θέλετε!!Εγώ είμαι υλιστής άνθρωπος , αβαθής και μικροπρεπής.. :ΡΡΡ

χα..Σκέφτομαι με την καινούρια χρονιά να γράψω ένα άρθρο για την σχετική ποιότητα των τραγουδιών του εντέχνου..Η Αμαρυλίς ,  έχει τραγούδι που έχει τζαμάτο νόημα!Είναι υπέρ της οικογένειας.Και φυσικά έχουμε δημογραφικό πρόβλημα οπότε ακούστε την!!Έχει δίκιο!Το τερπνόν μετά του ωφελίμου!Και ενισχύει το θεσμό της οικογένειας!!!

Άντε καλή χρόνια σας...