Τα πάντα όλα λέμε!
12 Φεβρουαρίου 2009, 12:24
Τέχνη και παρλαπίπες...


Ή σκέτο πίπες..

Ανάλογα πόσο πρόστυχο και χυδαίο είναι το μυαλό μου/σου/του καθενός εν γένει.

Αυτός ο χρόνος για μένα ήταν ο χειρότερος της εικοσαετούς ζωής μου.

Είχα φτάσει στο επίπεδο της εξωτερικής εμφάνισης που εγώ ήθελα , είχα ανακαλύψει πού αλλού είμαι καλή (ζωγραφικές και και λοιπές μαλακίες) , είχα γίνει πιο καλή απ'όσο ήμουν ποτέ με άτομα που το αξίζανε.Βέβαια , ήμουν κατίνα με όλους και όλες όσους και όσες στο παρελθόν με είχανε σνομπάρει για διαφόρους λόγους.Είχα γίνει καλό τσουλάκι γιατί απλά είχα πέραση σε περισσότερους τώρα , άσχετα το αν δεν καθόμουν σε κανέναν.

Άρχισα να έχω επαφές με τον μοναδικό πρόγονό μου εν ζωή απο την μεριά του πατέρα μου , τον παππού μου.Μέσω Facebook , να και κάτι καλό που έκανε το internet , βρήκα τον αγαπημένο μου ξάδερφο απο την μεριά του πατέρα μου και πλέον έχουμε επικοινωνία.Τι αστείο..Ζητούσε απο τον πατέρα μου πληροφορίες για εμένα και τους υπόλοιπους και δεν έλεγε το καθίκι τίποτα.

Ήθελα να κάνω κάποια πράγματα απο Σεπτέμβριο όμως εξαιτίας της οικονομικής μου κατάστασης έχω πάνω απ'όλα να κοιτάξω την επιβίωσή μου ως ανθρώπινος οργανισμός , έχω να κοιτάξω την ένδυση ως άτομα με αξιοπρέπεια και ως γυναίκα πλέον απο την άλλη (δεν το πιστεύω ακόμα οτι μεγάλωσα ακόμα..) και φυσικά έχω να κοιτάξω και άλλα δυό άτομα που υπεραγαπώ.

Όλα αυτά ΜΟΝΗ ΜΟΥ!Όλα αυτά ουσιαστικά εκουσια.Γιατί δεν γίνεται να αφήνεις πίσω σου δυό τρία άτομα που σε αγαπάνε και στηρίζουν όσο μπορούνε και με τον τρόπο που μπορούνε.

Η αλήθεια είναι , πως αυτές τις μέρες είμαι στα πάρα πολύ άσχημά μου ψυχολογικά γιατί όσο και να φτιάχνει με τον χρόνο το απ'έξω μου , τόσο περισσότερο χαλάει το μέσα μου.

Την προηγούμενη εβδομάδα , έστω και καθυστερημένα σύμφωνα με την άποψη της μαμάς  όλα τα καλά αργούνε(τέτοιες μαλακίες έχω χορτάσει εδώ και χρόνια), άρχισα ωδείο.Ρώτησα για βιολί και δάσκαλος δεν υπάρχει.Ωραία λέω..Κιθάρα τότε που την αγαπάω πολύ περισσότερο απο οποιοδήποτε άλλο όργανο γιατί ήταν το μοναδικό που μου δημιούργησε το αίσθημα της ανακάλυψης!Ήταν το μοναδικό όργανο που ήθελα να παίξω.Που άκουγα κάτι και το έβγαζα μόνη μου όσο περισσότερο σωστά μπορούσα.

Τα αποτελέσματα όμως ήταν απογοητευτικά.Ήξερα οτι έχω μικρά χέρια και οτι δυσκολεύομαι να παίξω σωστά μετρημένα κάποια κομμάτια.Δεν ήξερα όμως τα εκατοστά των δακτύλων μου.

Ακούστε και γελάστε εσείς ενώ εγώ για άλλη μια φορά θα κλαίω:

Αντίχειρας:4,3 εκατοστά

Δείκτης:5,6 εκατοστά 

Μέσος:6,2 εκατοστά

Παράμεσος: 5,9

και το μικρό δαχτυλάκι , γι'αυτό άλλωστε το λέω και μικρό:4 εκατοστά.

Αυτά δεν είναι δάχτυλα!!!!!!!Αυτά είναι τσιμπιδάκια για τα μαλλιά!!!Ακόμα και στην παιδική κιθάρα δυσκολευόμουν!!!

Τι κλάμα έχω ρίξει εδώ και μια εβδομάδα δεν λέγεται!

Αποφασίσαμε λοιπόν να ξαναρχίσω πιάνο.

Το ωδείο είναι στους Μολαούς και για τα μεταφορικά (μιας και δεν έχουμε αυτοκίνητο), επειδή δεν υπάρχουν λεωφορεία το βράδυ , θα γυρίζουμε με ταξί στην Μονεμβασιά και τα έξοδα θα φτάνουν (τα μεταφορικά μόνο) στα 100 περίπου ευρώ.

Είναι κάτι ανεπίτρεπτο για μένα αυτό ως Λίνα.Τα λεφτά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν αλλού μιας και είμαστε μόνοι μας και δεν μας βοηθάει κανείς.

Αποφάσισα λοιπόν , όχι απλά να μην ξανακάνω μουσική , αλλά να μην ακούσω τραγούδι καν.Αποφάσισα όχι απλά να μην ζωγραφίσω μουτζαλιά ξανά , αλλά να μην ξαναπιάσω μολύβι στα χέρια μου.

Και πού είμαι καλή τι καταλαβαίνω?

Θα γίνω 21 σε 4 μήνες και 2 μέρα και ενώ άλλα παιδιά κάνουν 1002 πράγματα γιατί έχουν πλάτες οικονομικές πίσω τους , εγώ δουλεύω όχι για μένα αλλά για άλλους 2...

Το χειρότερο είναι , πως μου λένε συνεχώς φίλοι μου:"Τι σκας?Ας είχαν άλλες τον τρόπο σου με τους άντρες και θα τρώγανε καλά..Εσύ μπορείς να βρεις γαμπρό και να σε ταΐζει εύκολα.Γι'αυτό σκας?"

Γαμώ τους μικροαστούς...Γαμώ την νοοτροπία της ευκολίας.Δεν χρειάζομαι μπάστακα πάνω απο το κεφάλι μου!Δεν αποκτήσω ποτέ μπάστακα πάνω απο το κεφάλι μου!

Ο,τι cds και dvds είχα τα μάζεψα σε κούτες,Δεν θέλω καν να ξέρω την ύπαρξή τους.Η μαμά κι ο κώστας είπαν οτι είμαι υπερβολική.Ίσως και να'μαι.Αλλά κάνω κάτι που το θέλω πολύ.Δεν με νοιάζουν όμως τα τραγούδια που ακούγονται στην τηλεόραση γιατί απλούστατα , ελάχιστες μουσικές επιλογές είναι εκείνες που μου αρέσουνε.Όλα τα άλλα που παίζονται δεν τα αποκαλώ τραγούδια , αλλά στην ουσία να σας είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν βλέπω και τηλεόραση.Την αποφεύγω.

Ο τραγικός απολογισμός μου για όλα μου τα χρόνια εως τώρα είναι οτι τα έχασα...Οτι δεν μπορώ να αναπληρώσω τίποτα απ'όλα όσα έχασα γιατί απλά δεν έχω τον παρά για να εξαγοράσω τις γνώσεις.

Εδώ και μία ημέρα δεν έχω ακούσει ούτε ένα τραγούδι.Συνεχώς τριβελίζουν το μυαλό μυο διάφορες μελωδίες αλλά πιέζομαι να τις ξεχάσω.

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην ξαναγράψω ούτε μια ιστορία...

Σε τι θα μου χρησιμεύσουν?Πείτε μου!Πού??

Ποιός ο λόγος να βελτιώσω τις ικανότητές μου αυτές απο την στιγμή που δεν θα μπορέσω ΠΟΤΕ να τις δείξω?

Δεν αντέχω όμως άλλο ΜΟΝΗ ΜΟΥ!!!!Δεν αντέχω!Θα μου πείτε πως έχω μια εσωτερική ανάγκη να τσαλακώνομαι..Δεν θα διαφωνήσω..Αλλά εαν είχα έναν πιο ομαλό δρόμο να ακολουθήσω , σίγουρα δεν θα ήμουν τόσο...αυτοκαταστροφική ας πω.

Έτσι λοιπόν , η Λίνα ή Πασχαλίνα , όπως θέλετε πείτε με , θα κάνει κάτι που δεν το ήθελε ποτέ.. Θα συνεχίσει την ζωούλα της.Δεν θα πραγματοποιήσει ποτέ κανένα απο τα όνειρά της γιατί πολύ απλά δεν τη βοήθησε ποτέ κανείς.

Γιατί , ενώ υποτίθεται πως όταν έχει κανείς οικογένεια πρέπει να την προσέχει και να την αγαπά , είχε την ατυχία να ζει σε μια μονογονεϊκή οικογένεια.

Και αντικειμενικά μιλώντας , οι μονογονεϊκές οικογένειες αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα.Όχι μόνο οικονομικά αλλά και ρατσιστικά.

Το μόνο που μου απομένει είναι να στρωθώ στο διάβασμα μπας και περάσω σε καμιά σχολή για να βρω τουλάχιστον μια δουλειά με περισσότερα χρήματα.Τουλάχιστον επαγγελματικά είμαι πιο επιθετική και έχω πολύ περισσότερη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου.

Θέτω ερωτήματα και αν απαντήσετε καλώς.Αν όχι , πάλι καλώς.

Τι έχει να δώσει η Τέχνησε κάθε μορφή τηςπου δεν μπορεί να το δώσει η αγάπη?

Γιατί να βρίσκει κανείς καταφύγιο στην Τέχνη (σε κάθε μορφή της εννοείται) κι όχι στην αγκαλιά ενός φίλου/μιας φίλης , ενός αγαπημένου προσώπου?

Γιατί να νοιώθω κενή απο την στιγμή που αποφάσισα όλα ετούτα να τα σταματήσω?

 

Αυτά.

 

Κι επειδή σταμάτησα να είμαι φιλόμουση , jorge , σε δυό τρεις μέρες κάνε με ban.Όχι σήμερα γιατί θέλω έτσι λίγο διάλογο με μουσικόφιλους.

 

Θα σου βρίσω το σπίτι σου διαφορετικά.(Σε ικετεύω...Μην με αναγκάσεις να το κάνω αυτό.)

η φωτό γιατί...πρέπει να μασήσω ακόμα και τον ταραμά..Να φυσήξω το γιαούρτι μου και μετά να το φάω για να σιγουρευτώ πως δεν θα καώ.

15 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
08 Φεβρουαρίου 2009, 15:36
Ρατσισμός , ρεζιλίκι και μαλάκυνση..


Μαλάκυνση στον εγκέφαλο.Πάθηση που συνήθως συναντάται στις μεγάλες ηλικίες αλλά εαν έχουμε την τύχη συναντάμε και σε μικρότερες ηλικίες.

Εχτές πήγα για ένα ποτάκι μαζί με κάτι πρώην συμμαθητές μου απο δω.Καλά παιδιά και όλοι τους αγόρια.Είχε έρθει μαζί και ο αδερφός και ήμουν πολύ χαλαρή γιατί νιώθω προστασία.Κάναμε τις καφρίλες μας στην καφετέρια και μετά πήγαμε για ποτό.Στο ποτό -γαμώ την τύχη μου την κορδελιάστρα- ήρθε και μια ηλίθια πρώην συμμαθήτρια με την οποία όχι απλά καλές σχέσεις δεν είχαμε αλλάμε έβλεπε όπως κι όλες οι υπόλοιπες "η καινούρια".κι ακόμα έτσι με βλέπουν όλες τους.

Τους χαιρετάει όλους στην παρέα , συμπεριλαμβανομένου και του αδερφού μου , κι εμένα με περνάει στο έτσι.Δεν με χαιρετάει καν.

Εχτές , όχι απλά καφρίλες με είχαν πιάσει , δεν μπορώ να εξηγήσω τι ηλιθιότητα με είχε πιάσει , κι ήμουν με τα αγόρια , ανέκδοτα , βλακείες , κορόιδεμα σε ό,τι δεν μας άρεσε και τέτοια.Έχω πάθει και μια στοματίτιδα κι ο,τι κι αν πίνω τσούζω και κάθε φορά που έπινα τσίριζα ολίγον τις..

Η κοπελιά , αντικειμενικά μιλώντας , είναι πολύ ευσωμούλα.Η αυτοπεποίθησή της όμως είναι ενοχλητική.

Εχτές φορούσα το καινούριο τζινάκι μου , μου πέφτει γάντι (παρεπιπτόντως μίκρυνε κι άλλο το νούμερο του παντελονιού) και ένα μακό μαύρο μπλουζάκι.Τα μαλλιά αν και κοντά πλέον και καστανοκόκκινα γιατί το καροτί ξέβαψε , ήταν σπαστά και μου αρέσανε παραδόξως.Ήμουν άβαφτη γιατί δεν είχα ορέξεις , σιγά ποιός θα με δει κιόλας?

Ε λοιπόν , εχτές κατάλαβα οτι άρχισαν τα καρναβάλια!Και το κατάλαβαόχι γιατί εκείνη φορούσε κάτι "εκτός μόδας" αλλά φρούσε κάτι που τόνιζε τα παραπανίσια της κιλά κι επειδή είχε αγοράσει μια τσάντα που μου θύμισε τις τσάντες που δίνουν δώρα τα περιοδικά.Εγώ συνέχιζα τις καφρίλες , τραγουδούσαμε με τα παιδιά , χοροπηδούσα γιατί έβαλα κάτι ροκ σε κάποια φάση και πραγματικά δεν πιστεύω πως υπάρχει άλλος τρόπος να διασκεδάσεις με ροκ κομμάτια παρά χοροπηδώντας.Αυτό το διάστημα γενικά χοροπηδάω πολύ.Όπως όταν ήμουν μικρή και άκουγα την έκφραση:"Πεινάς?Ε πήδα ντε μέχρι να'ρθει το φαγητό!" κάτι τέτοιο με έχει πιάσει.Με κοίταζε λες κι ήρθα απο τον Άρη.Καλά , πάλι την έγραφα αλλά λέμε..έβγαζε έξω στήθος , πόδι , ο,τι να'ναιη τύπισσα γιατί προφανώς η στέρηση την έχει βαρέσει στο κεφάλι περισσότερο απ'οτι εμένα.

Σε κάποια φάση πάμε να φύγουμε και μου λέει να της κρατήσω την τσάντα.Εγώ , αν και έμαθα τις μάρκες στα 18 , έχω μάθει ο,τι κινείται στην αγορά έτσι για να σπάω πλάκα με κομπλεξάρες.Την φέρνω κοντά στο πρόσωπό μου για να δω έτσι εαν είναι αυθεντική και τέτοια (είπαμε γουστάρω να την σπάω) και μου λέει:(σας παραθέτω την στιχομυθία)

-"Μην κοιτάς!Αυθεντική είναι!"

-Ε σιγά τάδε μάρκα είναι..Δεν είναι και TOUS.Πόσο την πήρες?

-"80 ευρώ"λέει με καμάρι ε...

-Ε σιγά την ακριβή...Άσε που μου θυμίζει μια που έχει η θειά μου..

Πόσο ξενέρωσε το μπάζο , δεν το συζητάμε!

Μα καλά , εαν αγοράζεις κάτι ακριβό σημαίνει οτι έχεις γούστο? Δεν έχουν όλοι γούστο..Δεν έχουν όλες την ικανότητα να συνδυάζουν σωστά υφάσματα με χρώματα και να επιλέγουν τα κατάλληλα αξεσουάρ σύμφωνα πάντα με τον σωματότυπό τους και με την προσωπικότητά τους.Γιατί εαν δεν είσαι τσόλι , το τσουλέ ντύσιμο δεν σου πάει.

Πήγαμε στο αυτοκίνητο , και επειδή ήμασταν αρκετά παιδιά , θα έπρεπε να πάρουν κάποια αγκαλιά.Λέει το ξεκούδουνο:

-"Εγώ θα κάτσω μπροστά.Είναι μεγάλο ρεζίλι να σε παίρνουν αγκαλιά μέσα σε αυτκίνητο".

Εκείνη την ώρα , με κοιτάζει και αντιλαμβάνομαι οτιαυτό πάει σε εμένα απο την στιγμή που θα με πάρει εμένα κάποιος αγκαλιά.

Πετάγομαι ο κάφρος και της απαντώ:

-Μην ανυσηχείς κοπέλα μου , υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να γίνεις ρεζίλι.Δεν σε σώζει ΜΟΝΟ αυτό.

Νεκρική σιγή έπεσε στην παρέα.

Ο αδερφός μου και κάποιοι άλλοι γελούσανε σιωπηλά.Εγώ κόλλησα 5 με κανά δυό και γελάσαμε ηχηρά μετά απο λίγα δευτερόλεπτα.

Έρχεται η ώρα να κάτσουμε.Στα πίσω καθίσματα κάθονταν 3 άντρες ύψους 1,88 1,93 και 1,80.Τα κιλά όλων κυμαίνονταν απο 85 εως 100...Χώρος για μένα πουθενά.Η χοντρή καθότανε μπροστά και δεν είχε χώρο τουλάχιστον να μοιραζόμασταν το μπροστινό κάθισμα.

-Παίδες τι κάνω?

-"Ξάπλωσε"

Ε ξαπλωτή πήγα σπίτι..

Δεν με αγκάλιασε ένας , αλλά τρεις!!!

Φαντάσου τι θα'χει πει σήμερα το τσόλι...

Άσε που άκουσα μαλακίες κατά την διάρκεια της διαδρομής αλλά δεν μίλησα γιατί εαν μιλούσα θα την έκανα να κλάψει απο ντροπή την ηλίθια.

Και έρχομαι τώρα στο φλέγον ζήτημα:Είμαι ρατσίστρια με τις κοπέλες που δεν προσέχουν τον εαυτό τους.Που η αυτοπεποίθησή τους πηγάζει όχι απο το ποιός την έχει ερωτευτεί αλλά πόσους έχει πάρει.Που η ευγένειά τους είναι επιφανειακή (μην με διαβάζετε που λέω τέτοιες λεξούλες εδώ μέσα , κατά βάθος είμαι ευγενική φύση..πολύ ευγενική φύση..ειδικά οι παππούδες κι οι γιαγιάδες με έχουν πρότυπο δτα εγγόνια τους) και που στην καθημερινή τους ζωή είναι άχαρες και όταν βγαίνουν θυμούνται να ξεθάψουν την γυναικεία τους πλευρά , όχι γιατί θέλουν να νιώσουν γυναίκες αλλά γιατί ψάχνουν για γκόμενο.Έχει κοιλιά η κοπέλα.Τι φοράς ρε ξόανο το κοντό το φουστανάκι και μου φοράς μια πελώριαζώνη κάτω απο το στήθος?Σαν σαμπρέλα πεταγότανε η κοιλιά!Ρε κοπελιά , αφού τα'χεις μάζεψέ τα τα ρημάδια..Κόψε λιγάκι τη μάσα..Μείωσε τη μασαμπούκα..

Με τους εύσωμους για λόγους υγείας , δεν έχω πρόβλημα ρε παιδιά.Αλλά το είσαι χοντρός γιατί σου αρέσει να τρως έχει μεγάλη διαφορά.Εξάλλου , η εποχή μας διακρίνεται για την παχυσαρκία των ανθρώπων.Δεν λέω , υπάρχουν άνθρωποι με παραπάνω κιλά και λόγω σωματότυπου, αλλά εαν το βλέπεις το ρημάδι , κόψε τη μάσα!!!!!Την λατρεύω τη μάσα , γουστάρω να γεμίζει η μπάκα αλλά προσπαθώ να τρώω λίγο!!!!Δεν ζω για να τρώω , τρώω για να ζω!

Εχτές είπα την λέξη "μαλακία" και γύρισε και με κοίταξε λες κι είπα τίποτα πολύ κακό.Αμέσως σκέφτηκα να μαζευτώ λιγάκι , αλλά κατευθείαν σκέφτηκα πως η προστυχιά δεν είναι στον λόγο αλλά στον τρόπο σκέψης.Κατά καιρούς πολλοί φίλοι έχουν προσπαθήσει  να κάνουμε κατάσταση αλλά δεν μου βγαίνει.Εαν ήμουν πρόστυχη δεν θα είχα κολλήματα αλλά απ'όλα ΔΕΝ ΤΑ ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΟΤΕ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ!Εχτές την έπεσε σε έναν φίλο μας τον οποίο όταν ήμασταν σχολείο του μιλούσε λες κι ήταν το καθυστερημένο.Αλλά βλέπεις , ο τυπάς έχει ένα σώμα απλά θεϊκό..Έχω μπει σε πειρασμό δυό τρείς φορές , αλλά το'χω αποφασίσει..ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΤΕ!!!!!!Αλλά έχει ένα σώμα..Πωωωωωωωωωωωω

Είπα εχτές σε έναν "Μόνο μην μας κλάσεις" γιατί τον πείραξε η Cola και ρεύτηκε και με κοίταξε λες και της έβρισα τη μάνα.Καλά , εσύ δεν ρεύεσαι θες να μου πεις?Εγώ πάντως μπορώ και επίτηδες , όχι μόνο κατά λάθος.

Έφταιξε που έκανα μια ζωή παρέα με αγόρια.

Πάντως το ηθικό δίδαγμα βγαίνει απο το οτι περισσότερο εμένα προσέχανε οι φίλοι μας παρά εκείνη.Το πόσο ευγενικοί και καλοί ήταν μαζί μου δεν λέγεται.Λες κι ήμουν το μόνο κορίτσι στην παρέα.Τι ωραία που τα πέρασα!!!Κουτσομπολεύαμε τις κοπελιές μέσα στα μαγαζιά , τους κάγγουρες , τον έναν , τον άλλον.Οπότε , ας είμαστε ο εαυτός μας κι ας είναι μαζί μας αυτοί που μας γουστάρουνε πραγματικά γι'αυτό που είμαστε.

Αυτά..

 

Εαν ξεκατινιαστώ με καμία άλλη , θα το γράψω.

 

Μακια

Η φωτό άσχετη...

16 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
04 Φεβρουαρίου 2009, 10:04
Κατρακύλα...


Με μεγάλη υπερηφάνεια έχω να πω οτι το site μας , έχει το μεγαλύτερο δείκτη κατινιάς.

Να'ναι καλά μια κοπελιά δεν θυμάμαι πότε που μου θύμισε οτι υπάρχουν ακόμα τα σχόλια.

Επίσης , είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω πως βρήκα λαβράκι παραγωγό...Έγινε μέλος στις 18 του Γενάρη και ναι...Ασχολείται με τα ζώδια.Πολλοί ψευτοκουλτουριάρηδες έχουν ασχοληθεί με τα ζώδια κατα καιρούς οπότε θα τους είναι χρήσιμες οι πληροφορίες του.

Τέλος , έχω να σας δηλώσω πως ο,τι σχόλια μου την δίνουν στα νεύρα θα διαγράφονται κατόπιν ειδοποίησης του γράφοντος.

Κι εδώ κολλέι το τραγουδάκι με την Αφροδίτη Μάνου "Παλιοκατίνα".Βέβαια , αυτή έγινε κατίνα για άλλον λόγο , εξαιτίας γκόμενου δηλαδή αλλά λέμε..

 

Αντέ φιλιά.

 

Υ.γ.1:Μην δω σχόλια στο κείμενο με τον Καβαφή , θα ξεκατινιαστώ μέχρι εκεί που δεν παίρνει.Για να μην χάσει και το επίπεδό της η σελίδα...Ή κάνουμε κάτι σωστά ή όχι.

Υ.γ.2: Ναταλάκι , να δούμε μαζί ποιά σχόλια θα διαγράψουμε!!!Και απο το προηγούμενο κείμενο..Αη γουιλ σεντ γιου πι μι!

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
pashalinamakia
Είμαι άνεργη όπως και το 30 % των Ελλήνων.


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/pashalinamakia

Tags

ασχετολογία ενδιαφέροντα τηλεοπτικά προγράμματα

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links



template design: Jorge