Συγχωρείστε με αν φανώ κακιά..

Αλλά αυτός μου θύμισε εξωγήινο!

ίσως φταίει ο πυρετός..Και τα νεύρα..Κι ο έρωτας που τελικά δεν μου πάει καθόλου!Μα καθολου όμως!!!

Με απασχολούν πολλά ζητήματα αυτό τον καιρό.Ναι , ένα από αυτά είναι και τα αισθηματικά μου αλλά σήμερα δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με αυτά.

Θα σας προτείνω να δείτε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντερ στην ΕΡΤ3.Ένας πολίτης μιας άλλης χώρας ο οποίος είναι καθηλωμένος σε καροτσάκι , ταξιδεύει σε μια ευρωπαϊκή χώρα (συγκεκριμένα στην Ελβετία) για να αφήσει εκούσια την τελευταία του πνοή σε ένα κρύο δωμάτιο ξενοδοχείου.

Όσοι καταλάβατε λοιπόν το ντοκιμαντερ αυτό πραγματεύεται την ευθανασία.Για όσους ο χάρος είναι ένας μαυοντυμένος κύριος με δρεπάνι , κάνουν μεγάλο λάθος.Ο χάρος στις μέρες μας φοράει διαφορετικά κοστούμια ανάλογα με την περίσταση και την οπτική γωνία του μελλοθάνατου.Στην περίπτωσή μας , ο θάνατος είναι ένας ευτραφούλης Ελβετός με μουστάκι και αρκετή καράφλα που κρατάει στο χέρι του ένα μείγμα δηλητηρίων για να τα δώσει σε αυτόν που έχει βαρεθεί τη ζωή του.

Το ένα κρατούμενο της εκπαιδευτικής θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε εκπομής είναι η ψυχολογία του μελλοθάνατου.Το δεύτερο και σκοτεινότερο όμως σημείο της είναι το κύκλωμα που δρα ανενόχλητο και με τις ευλογίες της Κυβέρνησης αφού νομικά υπάρχει μια επαρκής και ολόσωστη χωρίς «τρύπες» κάλυψη για τον οργανισμό του εκούσιου θανάτου.

Παρασκευή στις 12 και 30 μετά τα μεσάνυχτα στην ΕΡΤ3 ένα συγκλονιστικό χωρίς υερβολές ντοκιμαντερ για όσους έχουν την δύναμη να αντέξουν ώστε να δουν πόσο εύκολα μπορεί να φύγει μια ζωή.Να δούν πού τελειώνει η αξιοπρέπει ενός ανθρώπου και πού και κυρίως πώς αρχίζει ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή και χωρίς προορισμό.

Υ.γ.1:Εγώ το έχω ήδη δει.Είναι η δεύτερη φορά που θα το δω.Όση ώρα το έβλεπα σκεφτόμουν την ψυχολογία του υπαρκτού χάρου και σκεφτόμουν πως ο,τι κι αν πάθαινα φοβάμαι υπερβολικά πολύ να πεθάνω.Δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό.Θα περίμενα υπομονετικά τον θάνατο που θα ερχόταν από φυσικά αίτια γήρανσης.

Υ.γ.2:Η φωτό γιατί όλα κάπως έτσι είναι στο μυαλό μας όταν νιώθουμε σύγχυση και πόνο και στεναχώρια.

Δεν το περίμενα αυτό από τον εαυτό μου!Ποτέ μα ποτέ!

Έχετε αντιληφθεί όσοι με διαβάζατε κατά καιρούς πως η Ευρώπη κι εγώ έχουμε έντονους δεσμούς αγάπης.Και κυρίως με την Ευρώπη τη βόρεια που φιλοξενεί ψηλούς , ξανθούς γαλανομάτηδες.

Εδώ λοιπόν , έρχομαι πλέον σε σύγκρουση με τα μέχρι τώρα γούστα μου.Γνώρισα Ισπανό ξανθό πρασινομάτη.Ήταν ψηλός 1,98 σίγουρα , μην σας πω πως τα 2 μέτρα τα περνούσε.Κάτι είχε γίνει , αλλά ήταν περαστικό και επιπόλαιο , όπως πάντα δηλαδή!

Τώρα , τώρα , αντιλαμβάνομαι πόσο αγαπάω τον κοινό μας φίλο , αυτόν που μας γνώρισε , ο οποίος είναι Ισπανός φυσικά με μαύρα μαλλιά , μαύρα μάτια και δεν ξεπερνά το 1,78.

Το σοκ που έπαθα είχε πολλές αιτίες:

α)Έκανα αυτό που έκαναν και οι φίλοι μου το καλοκαίρι:ερωτεύτηκα τον κολλητό μου!

β)Το κατάλαβα ένα χρόνο μετά αφού άρχισα να ζηλεύω που τα έφτιαχνε με κοκκινομάλλες κι πρασινομάτες , μελαχρινές γαλανομάτες -Ισπανίδες εννοείται ε-(είχα ευχηθεί να πεθάνουν οι βλαμμένες!!!) 

[το από πάνω το διαγραμμένο κάντε πως δεν το διαβάσατε]

γ)Για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν σκέφτομαι τα λεφτά!Δηλαδή , εαν ήξερα ότι μπορούσε θα του έβαζα αν όχι μόνο μέρος του εισιτηρίου ίσως και ολόκληρο το εισιτήριο για να έρθει τα Χριστούγεννα!

Δεν είμαι καλά , το είδατε κι εσείς!!!

Οι απορίες που μου δημιουργούντα είναι οι εξής:

α)Αν ισχύει αυτό που λένε "Μην κάνεις ο,τι δεν θέλεις να σου κάνουν" τότε εγώ θα έπρεπε να κάτσω στους πρώην φίλους μου το καλοκαίρι για να μην φάω χυλόπιτα από τον Ισπανό?Ξέρετε , το λέω με την έννοια πως ο,τι έχω κάνει θα επομιστώ τις ευθύνες του κάποια στιγμή.(ήταν άσχημοιοιοιοι όμωωωωωως...αυτός αντικειμενικά είναι κούκλος , έχει και τατουάζ και piercing και ταιριάζουμε σαν χαρακτήρες).

β)Γιατί ζήλεψα πρώτα και ύστερα το καταλάβα και δεν το κατάλαβα όταν ήταν εκείνος εδώ?

γ)Μα να μην με ενδιαφέρουν τα λεφτά ρε παιδιά?Εμένα?Εμένα????

Αρχικά μου πέρασε από το μυαλό να είναι ένα συναίσθημα αρκετά επιπόλαιο όπως όλα όσα μου δημιουργούνται για τους άντρες.Το τελευταίο διάστημα όμως , έχω βαρεθεί να δίνω χυλόπιτες!Οπότε εαν κάποιος από όλους αυτούς είχε συναισθηματική απήχηση εντός μου κάτι θα έκανα.Δεν μπορώ να πω...Τουλάχστον οι 6 τελευταίοι είναι εμφανίσιμοι κι αντικειμενικά ωραίοι , αλλά δεν μου βγαίνει...Όταν έχει αισθανθεί τη ζεστασιά ενός άλλου , δεν ξέρω...Δεν μπορώ!Δεν μου βγαίνει!

Πλέον , δεν πεινάω...Μου κόπηκε η όρεξη!!!!!!!!Ποιού εμένα!Εντάξει έτρωγα λίγο γιατί δεν θέλω να αναπαχύνω αλλά πάντα ευχαριστιόμουν το φαγητό!Τώρα δεν μπορώ!Γράφω αυτά και ντρέπομαι , ενώ μπορώ να αναλύσω λεπτομερώς την σεξουαλική μου ζωή και να μην νιώσω ντροπή!

Μου περνάει απ'το μυαλό πως δεν θέλω να του πω τίποτα γιατί δεν θα νιώθει κι εκείνος έτσι για μένα και θα σταματήσουμε να μιλάμε!Δεν θα το αντέξω αυτό!Τουλάχιστον ας τον βλέπω κι ας μην ξέρει τίποτα!

Σκέφτομαι όμως πως για να ξεχαστώ θα πρέπει να ενδίδω ακόμα και σε άτομα με τα οποία δεν θα μπορώ να συνάπτω συναισθηματικούς δεσμούς.Και δεν μπορώ!!!Θέλω να νιώθω ασφαλής και ολοκληρωμένη με τον άλλον!Και νιώθω αυτή τη φορά συναισθηματική πλρότητα!Πρώτη φορά!!!!

Νιώθω όμως πως είναι το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου!Πως όλα θα χαλάσουν εξαιτίας αυτού του συναισθήματος!Μπορώ να αντέξω πολλά γεγονότα , έχω αντέξει πολλά εως τώρα , αλλά όχι το να σταματήσω να του μιλάω και να τον βλέπω!Περνάει η ζωή μου σε άλλη φάση και δεν θέλω να τρέξω και να προλάβω τις νέες παραστάσεις που θα μου εμφανιστούν.

Πρώτη φορά δεν θέλω να μοιραστώ το συναίσθημά μου με τη μητέρα μου!Ξέρει τα πάντα , όσα έχω κάνει , όσα θα κάνω κα όσα θέλω να κάνω!Ξέρει τα ΠΑΝΤΑ!!!!Είχε καραφλιάσει όταν της ανοίχτηκα για το πρώτο μου αγόρι , και τώρα δεν θέλω να της πω αυτό!Νομίζω πως έτσι προδίδω την φιλία μας , αλλά τι να κάνω?Πολλοί φίλοι μας έχουν αποχωρήσει γιατί γίνεται κάτι μεταξύ εμού κι εκείνων , και δεν θέλω να κάνω το ίδιο πράγμα ξανά!

Δεν έχω κάποιον άλλον να τα μοιραστώ , δυστυχώς και σας ικετεύω να μου πείτε τι να κάνω!Είμαι αρκετά εγωίστρια για να κλαφτώ στους πρώην φίλους μου (καλά για τις πρώην φίλες που έκαναν λάθη χεσμένες τις έχω , δεν θέλω να χασω τον χρόνο μου) και να τους πω: "Ξέρεις , έπαθα με έναν ο,τι έπαθες εσύ με μένα!Βέβαια , είναι πιο ουσιαστικό και πιο βαθύ." Ο ένας θα γελάσει θα μου πει πως χαίρεται με ο,τι παθαίνω και μετά θα μου πει να πάμε για καφέ μπας και χουφτώσει τίποτα.Ο άλλος θα με αρχίσει στα μπινελίκια και στις χριστοπαναγίες.Ενδέχεται να έρθει κάτω και να με σκοτώσει.Δεν υπερβάλλω , τον κατάντησα ψυχάκια!Είχε την προδιάθεση , αλλά με μένα έγινε σίγουρα τρόφιμος ψυχιατρείου στο εγγύς μέλλον!

Η μέρα εδώ είναι καλή κι εγώ την βλέπω μαύρη.Σκέφτομαι πως αν με χυλοπιτιάσει αυτός , θα πάρουν όλοι οι υπόλοιποι το αίμα τους πίσω και ύστερα εγώ θα έχω πολλά περισσότερα κομπλεξ ανύπαρκτα και θα κάνω ακόμα δυσκολότερη τη ζωή όσων με αγαπούν.Δεν μου φταίνε εκείνοι σε τίποτα!

:(

 Σας παρακαλώ ξανά να μου απαντήσετε γιατί μόνο σε αυτά τα ζητήματα μπερδεύομαι!

 Μα στο Κελί 33 ρε θειά???χαχαχαχαχαχα