Πόσο περίπλοκη μπορεί να γίνει ώρες ώρες η ζωή. Από εκεί που δεν το περιμένεις έρχονται τα πάνω κάτω. Εκεί που όλα μοιάζουν με γαλήνια λίμνη, πλαισιωμένη με μυρωδιές αγιοκλήματος και τιτιβίσματα πουλιών αλλάζουν. Γίνονται θύελλα, άνεμοι που ορμούν από την κορφή  του πιο απρόσιτου βουνού και κυριεύουν τη θάλασσα.

Έτσι και η ζωή της. Η τόσο γαλήνια, η τακτοποιημένη, η ζηλευτή ίσως από πολλούς ζωή της είχε αναστατωθεί. Η μορφή του είχε κυριεύσει τόσο απρόσμενα το είναι της και είχε θεριέψει την ψυχή της. Ένοιωθε ίδια με κύμα θεόρατο, έτοιμο να χτυπηθεί σε βράχια δυσπρόσιτα, χωρίς να νοιάζεται αν σε αυτό το τρελό του παραλήρημα παρέσερνε όλα και όσους είχε αγαπήσει στην άβυσσο.

«Πρέπει να το παραδεχτώ. Ερωτεύτηκα», σκέφτηκε για πρώτη φορά μετά από όλα εκείνα τα γεγονότα  - που ούτε στον εαυτό της δεν τολμούσε να ομολογήσει ότι συνέβησαν  - εκείνο το βράδυ, που καθόταν ξανά μόνη στο μπαλκόνι και κοιτούσε το φεγγάρι να παίζει κρυφτό με τα σύννεφα. Θυμήθηκε πως όταν ήταν μικρή είχε ταυτίσει αυτό το θέαμα με ένα παραμύθι… «Ο γίγαντας που έφαγε το φεγγάρι». Ένας κακός γίγαντας απειλούσε να φάει το φεγγάρι σαν τυρί, και ο καλός ιππότης έσωζε τη νύχτα και γινόταν ήρωας για χατίρι της αγαπημένης του.

«Μόνο που δεν υπάρχουν ιππότες» μονολόγησε για άλλη μια φορά την ώρα που έφερνε στα χείλη της το ποτήρι με το κόκκινο κρασί.

Η νύχτα έφερε το άρωμά του και ένιωσε να ανατριχιάζει από ένα απροσδιόριστο άγγιγμα στο λαιμό της.

Άκουσε το κινητό της να χτυπά…Το σήκωσε χωρίς αναπνοή…Η φωνή του ήταν στην άλλη άκρη:

«Καλησπέρα. Είπες ότι πρέπει να μιλήσουμε. Είμαι κάτω από το σπίτι σου. Μπορώ να ανέβω;»

«Έλα», είπε ξεψυχισμένα αν και γνώριζε ότι πιθανότατα συναινούσε στο μεγαλύτερο λάθος της ζωής της. «Τουλάχιστον θα ξέρω πως είμαι ζωντανή», συμπλήρωσε η εσωτερική της φωνή καθώς πήγαινε να ανοίξει την πόρτα της εισόδου.

Tην ιστορία έγραψε η MARGOT και το κουκουτσομετάλλιο λογοτεχνίας μας της ανήκει γι αυτήν την εβδομάδα

Παίζαμε με τις λέξεις ΜΟΡΦΗ  ΚΥΜΑ  ΚΟΡΥΦΗ  ΗΡΩΑΣ  ΤΥΡΙ

"Η γλυκειά μυρωδιά από τα μουστοκούλουρα απλωνόταν στο μικρό σπιτάκι του χωριού σαν ευλογία, ενώ τα παλιά κεραμμύδια στην στέγη έτριζαν από το βραδυνό αεράκι που είχε σηκωθεί από νωρίς. Έβαλε το παλτό, άναψε ένα τσιγάρο και βγήκε έξω. Πείρε τον δρόμο για έναν περίπατο κατά μήκος της λιμνοθάλασσας, μαγεμένος από τα παιχνίδια του φεγγαρόφωτος στα κρυστάλλινα νερά της. Φθάνοντας στην όχθη συλλογίστηκε πως ο χρόνος είναι μια ανθρώπινη εφεύρεση, καθώς όλα του έμοιαζαν ξαφνικά σταματημένα σε εποχές πολύ μακρινές, όπου στοιχειά της φύσης έστηναν πανηγύρια στους αφρούς των κυμάτων. Από το πρωί είχε αυτήν την αίσθηση, ότι κάτι προμηνύεται, ότι κάτι ήδη συμβαίνει που απλά οι ανθρώπινες αισθήσεις του δεν το έχουν ακόμα αντιληφθεί. Δεν έδινε συνήθως σημασία στα σημάδια-οι οιωνοί για αυτόν ήταν απλά χαρακτηριστικό της μυθοπλασίας των προγόνων του-όμως εκείνη την ημέρα όλα μιλούσαν μια γλώσσα απόλυτα πρωτόγνωρη γι’ αυτόν και απόλυτα κατανοητή ταυτόγχρονα. Συνέχισε να περπατά, σαν υπνωτισμένος, στο μονοπάτι μέχρι που έφθασε σε ένα σημείο που οι δάφνες γινόντουσαν δέντρα ολόκληρα και πελώρια πλατάνια άπλωναν τα κλαδιά τους σαγηνευτικά πάνω από το κεφάλι του. Το θρόισμα των φύλλων ξαφνικά καλύφθηκε από ένα παράξενο τραγούδι, από φωνές απόκοσμες και μακρυνές. Ίσα που πρόλαβε να γυρίσει το κεφάλι του καθώς η φιγούρα χανόταν στο βάθος του δάσους, μένοντας έκπληκτος να κρατά στα χέρια του ένα κομμάτι λευκό, λεπτό ύφασμα. Ήξερε ξαφνικά πως το χρέος του τον είχε φέρει μέχρι εδώ-ένα χρέος που προϋπήρχε του εαυτού του. Χωρίς να κοιτάξει πίσω του, προχώρησε μέσα στο δάσος, ως εκεί που έφθαναν τα φτερουγίσματα των πουλιών, ως εκεί που η νύχτα έσμιγε με την μέρα…"

Την   καλύτερη ιστορία που πήρε το κουκουτσομετάλλιο λογοτεχνίας γι αυτήν την εβδομάδα την έγραψε η  MELLIA

Ευχαριστούμεεεεε mellitsa...ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!!!

Παίζαμε με τις λέξεις

ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ   ΦΕΓΓΑΡΟΦΩΣ   ΟΙΩΝΟΣ   ΚΕΡΑΜΙΔΙ   ΜΟΥΣΤΟΚΟΥΛΟΥΡΟ

Καλή εβδομάδα Κουκουτσάκιαααα!!!
Συγνώμη για την αργοπορεία.... έψαχνα ανοιχτό ζαχροπλαστείο για να σας κεράσω για το 1ο μου Κουκουτσομετάλλιο Λογοτεχνίας
Για  ανοίξτε το κουτί.... με προσοχή....

... και κεραστείτε!!! Σοκολατάκια "frutti di mare" γεμιστά με πραλίνα!!!!
Μην πλακώσετε όλοι με τα μούτρα.... να φτάσουν για όλους!!!!
Φιλάκια σε άλα τα Κουκουτσάκια!!!

TO  ΚΕΡΑΣΜΑ   ΑΠΟ   ΑΛΚΥΟΝΗ   ΓΙΑ    ΤΟ   ΚΟΥΚΟΥΤΣΟΜΕΤΑΛΛΙΟ   ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ   ΠΟΥ   ΠΗΡΕ....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

" Ένα απλό μουσικό videoclip φαντάστηκε ότι θα γυρίσει ο άνθρωπος και τελικά του βγήκε σχεδόν θρίλερ!
Όχι αυτό του Michael Jackson! Μακάρι, θα είχε και επιτυχία…
Ήταν τόσο ασυνάρτητο το σενάριο… στο σκηνικό υπήρχαν μέχρι και ψαλίδια και μαχαίρια .
Εντάξει του είπαν για «σκοτεινό τραγούδι» αλλά όχι κι έτσι…
Μόνο νυχτερίδες δεν έβαλαν  να πετάνε ανάμεσα στους ηθοποιούς!
Η σκηνή με την ομίχλη και  το ημίφως από τους από φανοστάτες δίπλα στην θάλασσα και με τον αέρα να φυσάει βραδιάτικα, του έσπασε τα νεύρα!
Τα γυρίσματα κράτησαν δυο βδομάδες για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Με το τέλος των γυρισμάτων ο σκηνοθέτης κατέληξε για θεραπεία στον βελούδινο δερμάτινο καναπέ του ψυχαναλυτή του!!
«Θα το γυρίσω στις κωμωδίες… πάει και τελείωσε!!!», του είπε φεύγοντας κι ανανέωσαν το ραντεβού τους για το τέλος των επόμενων γυρισμάτων."

Την ιστορία έγραψε η ALKYONI μας και την ευχαριστούμε...

Παίζαμε με τις λέξεις..

ΘΕΡΑΠΕΙΑ   ΦΑΝΟΣΤΑΤΗΣ   ΒΕΛΟΥΔΙΝΟΣ   ΨΑΛΙΔΙ   VIDEOCLIP

πέρασε η ώρα πέρασες κι εσύ

πουλάκι που τρομάζει πριν

έρθει η βροχή

άχρηστα τραγούδια που μαράθηκαν

άχρηστα ρολόγια που

σταμάτησαν

Τα φώτα της πόλης τρεμοπαίζουν δειλά κι ένα αχνό μακρινό φως μου θυμίζει ότι ξημερώνει μια νέα μέρα. Μια μέρα όπως όλες θα αρχίσει κι εγώ στους γνωστούς καθημερινούς ρυθμούς θα γεμίσω την αγαπημένη μου μεγάλη κούπα με ζεστό καφέ, θα σκεφτώ τις δουλειές που με περιμένουν ανάβοντας το πρώτο τσιγάρο και θα μετράω τις ώρες μέχρι ξανά να νυχτώσει.

Η νύχτα είναι η κολλητή μου φίλη εδώ και καιρό. Ακούει με υπομονή τα παράπονά μου, τα θέλω μου, κρύβει το δάκρυ μου που αργοκυλάει κρυφά...

Αυτές οι ώρες είναι δικές μου, μόνο δικές μου! Οι ώρες που κλείνω τα μάτια κι αφήνομαι στη σκέψη του...

Είναι απίστευτο πως μπορεί ένα χαμόγελο να φωτίσει τη σκοτεινιά της ψυχής, ένα όμορφο κεφαλάκι που γέρνει με χάρη όταν μιλάει για τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική, κι ένα βλέμμα  να κάνει την καρδιά να χτυπάει σαν τρελή...

Κι ας πέρασε τόσος καιρός από την τελευταία φορά που τον είδα να κάθεται απέναντί μου...

Ακούω ακόμα τη φωνή του, το γέλιο του, τον βλέπω στα όνειρά μου αγκαλιά με την κιθάρα του να παίζει για μένα, μόνο για μένα!

Περνάει ο καιρός αργά, βασανιστικά, αλλά ξέρω ότι θα τον δω ξανά.

Το υποσχέθηκε ότι θα 'ρθει να με βρει κι εγώ θα τον δεχτώ με το πιό γλυκό χαμόγελο και μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη!

Σε περιμένω, μην αργείς.....

ΓΙΑ ΣΕΝΑ..........(to videaki δείχνει ΠΟΥ)!!!!

ΜΑΝΤΕΨΤΕ :pp 

kiss

"Τι ωραία μέρα ! Τι ωραία μέρα !"   , αναφώνησε η emmanuella βγαίνοντας από το σπίτι της ...

Ήταν η πρώτη βροχερή μερα στο κουκουτσοχώρι ... και, όπως φαντάζεστε ... η emmanuella ξετρελάθηκε !!!!

Η Alkyoni ... το πήρε κάπως ... αλλά δεν πειράζει ... " Θα το ξεπεράσεις ... ", είπε η Emmanuella με αδιαφορία !!!

Η Emmanuella γύρισε στο σπίτι της ... και αφού μάζεψε λίγο τα αποφάγια των κουκουτσιών από χθες το βράδυ ... βγήκε στην βεράντα ...

   ( και εδώ αρχίζει η ιστοριούλα ....    )

   .....   Άνοιξε το κλουβί και έβγαλε το σπουργιτάκι από μέσα απαλά απαλά. Αμέσως μια ζεστασιά διέκρινε στα όμορφα και λαμπερά ματάκια του.   Του χάιδεψε τρυφερά το κεφαλάκι και ... "Ουπς ..." .... ένα δάκρυ κύλησε από τα ματάκια του ...

   .... Μία σταγονούλα από το όμορφο πρωτοβρόχι ... που έσταξε από το άσπρο άσπρο συννεφάκι ... είχε πέσει πάνω του ... !!!!

 Η Emmanuella το έβαλε μέσα στο σπίτι ... και έπιασε την κιθάρα της ... να παίξει εκείνη τη γνωστή μελωδία ...

Η μουσική ταξίδεψε έξω από το σπίτι και ανακατεύτηκε με την υπέροχη μυρωδιά ... του βρεγμένου χώματος ...

" Ντουπ Ντουπ .. " και " Τοκ Τοκ" ... ήταν οι ήχοι που διέκοψαν την Εμμανουέλα ...

    .... Σήκωσε το βλέμμα της ... και ΤΙ ΕΙΔΕ ???

  ... Την Sillia, τον Cross και τον Philippo με μια τσάντα σαλιγκάρια ... που μόλις είχαν μαζέψει ...

              ???? Τι Να Πει Κανείς ????

 Είναι ιστορία της στιγμής ... παρακαλώ VOTE FOR EMMANUELLA !!! Χαχαχαχα !!!!  

Μπράβο EMMANUELLA μας.Σ ευχαριστούμε πολύ!!!