Όπου Φυσάει Ο Άνεμος...!
Μην το ψάχνεις...
21 Ιανουαρίου 2008, 07:01
Τα μαγικά παπούτσια..


Κάθομαι σε μια γωνιά στο μπάρ βουτηγμένη σε μια θλίψη άνευ λόγου. Νιώθω το κεφάλι μου γεμάτο απο σκέψεις, μα όμως δεν  μπορώ να ξεχωρίσω ούτε μία. Αυτό με τρομάζει λίγο. Δεν νιώθω το γύρω μου περιβάλλον. Το βλέμμα μου έχει κολλήσει στο κενό και η μουσική δεν φτάνει στα αυτιά μου. Δίπλα μου κάποιοι μιλάνε, αλλά οι λέξεις δεν βγάζουν νόημα. Μονάχα ένα βουητό. Σαν να με πέταξαν στη μέση μιας ερήμου, και το μόνο που μ'αγγίζει είναι ο ήχος του ανέμου που σκίζει την άμμο. Ανακατεύομαι και καίω σαν να έχω πυρετό. Λες και είμαι άρρωστη...μα δεν είμαι...δεν είμαι και καλά όμως. Θέλω να γίνει κάτι και να εξαφανιστώ. Ν'ανοίξει μια τρύπα και να κυλήσω μέσα της. Δεν θέλω να είμαι εδώ....μα δεν μπορώ να μην είμαι.

Τι καλά που θα ήταν, να είχα ένα ζευγάρι απο αυτά τα μαγικά παπούτσια, που φορούσε εκείνη η μικρούλα η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων. Θα τα χτυπούσα και θα μ'έπαιρναν μακριά. Θα με πήγαιναν σ'έναν άλλο κόσμο, μαγικό, παραμυθένιο. Θα μ'έφερναν στον δικό μου παράδεισο... Θα τα χτυπούσα και θα μ'έκλεβαν μακριά απ'όλα, μακριά απ'τα πάντα...μακριά απ'το τίποτα. Τι καλά που θα'ταν!

13 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

incomplete_angel (21.01.2008)
Γνωστό συναίσθημα....
Άμα τα βρεις πουθενά να πάρεις δυο ζευγάρια.. :)
Tropaiatissa (21.01.2008)
Τρία! Κι εγώ νιώθω έτσι μερικές φορές. Και στην ερώτηση "πού θα ήθελες να ήσουν τώρα", θα απαντούσα "πουθενά!"
movflower (21.01.2008)
Τζέλα μου, όλες θα θέλαμε τέτοια παπούτσια!!!Αν έρχονται και σαν δώρο από κάποιον γνωστό οικο...χαρές μεγάλες!!!
Ξεμπέρδεψες νωρίς τουλάχιστον;
Μια διόρθωση, που μπορεί να θέλει κι αυτή διόρθωση..δεν θυμάμαι..έχω όμως την εντύπωση ότι η Ντόροθυ στο "Ο Μάγος του Οζ" είχε τα συγκεκριμένα παπούτσια, όχι η Αλίκη...΄
Σίγουρα μια μαμά ή μια νηπιαγωγός θα μας απαντούσανε ορθότερα!! Υπάρχει κάποια εδώωώώώώώ;

Φιλάκια Τζέλα μου,
και
Όμορφη Βδομάδα!!!!
:))))))))))))))))))))))))))))))))))))
asxetos (21.01.2008)
Αφησε τη φαντασια σου ελευθερη. Πιστευω οτι διαθετεις αρκετη για να "φυγεις". Καλημερα κι απο εδω.
kazanaki (21.01.2008)
Δεν θα ήταν καλά να είχαμε όλοι ένα τέτοιο ζευγάρι?:)
Χάρις μου παίδεψα πολύ το μυαλό μου χτές το βραδύ ή μάλλον σήμερα το πρωί να θυμηθώ αν ήταν η Ντόροθυ ή η Αλίκη. Βλέπεις έχουν περάσει και κάποια χρόνια απο τότε που διαβάζα αυτά τα παραμύθια:)Ξεμπέρδεψα νωρίς τα χαράματα και πάλι..χαχα
Δημήτρη απο φαντασία πάμε μια χαρά και το να "φύγω" είναι σχετικά εύκολο, το που θα καταλήξω με φοβίζει λίγο..
Καλημέρα
margo (21.01.2008)
Καλά το θυμάται η Μωβ..
είναι τα ασημένια παπούτσια της Ντόροθυ από το μάγο του Οζ.
Μόνο που η Ντόροθυ δεν ήξερε τις μαγικές τους δυνάμεις κι έτσι πήγε απλά περπατώντας στη Σμαραγδένια Πόλη ... ίσως καλύτερα είναι έτσι!

: )))
fantasma (21.01.2008)
αν τα βρεις τα παπουτσια θα πλουτισεις απο τις παραγγελιες... :)))
Sike (21.01.2008)
:/
kazanaki (21.01.2008)
Margo μου έχεις απόλυτο δίκιο, ήταν η Ντόροθυ...συγχωρείστε με:)Πολύ καλύτερα που πήγε με τα πόδια στην Σμαραγδένια Πόλη..εκείνη κέρδισε μια περιπέτεια και εμείς ένα παραμύθι!
Φαντασματάκι που λες να είναι μήπως βγάλουμε κανα φράγκο?:)
Sike δυστυχώς δεν κατάλαβα τι εννοείς...δεν τα πάω καλά μ'αυτά τα σχεδιάκια και τις έννοιές τους
Φιλιά
kokona (21.01.2008)
Έλα δεν θέλω τέτοια κούκλααα!!!
Γυναίκες ενωμένες ποτέ νικημένες!!!
Τι να κάνουμε ΜΟΝΟ(!) 1 ζευγάρι παππούτσια?Γίνεται να ταιριάζουν με το στυλ μας κάθε φορά?Με όλα τα χρώματα?
Ασημένιο ζευγάρι παπούτσια???Ε όχι...Μου φαίνεται κιτς!Έλα kazanaki μουουου...Μην θες τέτοια παπούτσια!!Καλύτερα να πατάς στα δυό σου πόδια σταθερά δεν ξέρεις πού μπορεί να σε πάνε αυτά που πετάνε!
Φιλιά!!!ΜΑΚΙΑ!!!
sea_like_eyes (21.01.2008)
Εχω βρεθεί σε παρομοια φάση . . . αν και τελικά τις περισσότερες φόρες με κερδίζει το όλοοοοο περιβάλλον . . . χμμ . . .
thank (21.01.2008)
Νομίζω πως όλοι έχουμε βρεθεί σε παρόμια φάση, οκ ο καθένας με τις ιδιατερότητές του, όπως σωστά λέει ο sea like eyes. Και απεικονίζεις τέλεια τα συναισθήματα αυτά. Πραγματικά είναι καπως έτσι. Από την άλλη, ναι κι εγώ πολλές φορες αφήνομαι στο όλο περιβάλλον (βλ επισης sea_like).

Απλά, πολλές φορές και όχι πάντα με επιτυχία, το γυρνάω ανάποδα. Σαν χάνομαι στους ισοπεδωτικούς ήχους, βρίσκω τα μαγικά παπουτσάκια και φέυγω για τα ενδότερά μου. Και αυτός ο χώρος, ο απόμακρος, με το βουητό, γίνεται η ασπίδα προστασίας μου. Ξέρω πως εκεί, στο μπαρ - γωνία αναγκαστικά - δεν θα διαταράξει κανείς το ταξιδάκι μου. Αλλοτε, παραμένω εκεί και απλά παρατηρώ, καταγράφω. Τελικά αυτό το βουητό, επειδή ακριβώς είναι σαν τους ήχους της ερήμου , σου δίνει κάθε δικαίωμα για κάθε λογής ταξίδι.

Βέβαια, έχουμε μία διαφορά - μεταξύ των άλλων -. Εσύ, απότι κατάλαβα, αυτην την περίοδο εργάζεσαι, είτε εκεί, είτε κάπου ανάλογα .. οπότε, κατά κάποιο τρόπο υποχρεώνεσαι σε υποχρεωτική παρουσία. Ενώ εγώ, σε όλα αυτά, έχω την επιλογή ... Φεύγω εδώ και τώρα.

Παρεπιπτόντως, το μπλογκάκι, είναι μία χαρά, γράφεις πολύ καλά ημερολόγια, με προσωπικό στοιχείο και με ουσιαστικές σκέψεις / διατύπωση. Συγχρόνως ενδιαφέρουν άμεσα τους άλλους. Σήμερα έχει την τιμιτική του ο Digital που επανήλθε (ήταν παλιότερα μία από τις αδυναμίες μου) αλλά ήδη εντόπισα κειμενάκια σου που στην πρώτη ευκαιρία θα σχολιαστούν.
kazanaki (22.01.2008)
Κοκόνα μου αν τα βρώ σε άλλο χρώμα μ'αφήνεις να τα πάρω?:) Ίσως μερικές φορές να θέλουμε να ξεφύγουμε και ας χαθούμε στο οπουδήποτε...
sea like eyes επειδή το παθαίνω αρκετές φορές τελευταία, έχω καταφέρει να επανέρχομαι γρήγορα στο περιβάλλον....διαφορετικά χάθηκα..
thank σ'ευχαριστώ πολύ για όσα λες. Χαίρομαι που βρίσκεις όμορφο το blogaki μου:)

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
kazanaki

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/kazanaki

Λίγο απ' όλα...φτάνει να έχουν κάτι να πουν...



Επίσημοι αναγνώστες (7)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge