Το σχεδιάζω εδώ και μέρες..σήμερα νιώθω πιο έντονη την επιθυμία να το κάνω..

θα βγω στο μπαλκόνι, θα ανέβω στα κάγκελα και θα πέσω..

Οχι δεν θέλω να πεθάνω..να πετάξω θέλω. Μαγικά φτερά θα ξεπροβάλλουν στην πλάτη μου.. Δυο τεράστια άσπρα φτερά, τα οποία θα με μεταφέρουν σε χώρα μαγική, μακριά απο τα τείχη της πόλης.

Στη χώρα εκείνη μόνο νεράιδες και ξωτικά υπάρχουν. Τα πρόσωπα τους είναι χαμογελαστά και τα μικροσκοπικά τους σώματα τα καλύπτουν αραχνούφαντα ρούχα, με διαφορετικά χρώματα το καθένα. Κάνουν τις δουλειές τους καθημερινά με ησυχία και απολαμβάνουν κάθε στιγμή της ημέρας. Δεν εκνευρίζονται με τίποτα και νιώθουν ανέμελοι και ευτυχισμένοι, πετώντας απο εδώ και απο εκεί, πειράζοντας και παίζοντας ο ένας τον άλλον.

Εκεί θα μπορώ να κάνω ότι στερούμαι τώρα:θα μπορώ να τρώω ότι θέλω και όση ποσότητα θέλω, αλλά δεν θα παχαίνω..και έτσι δεν θα στενοχωριέμαι ούτε θα στερούμαι. Θα κοιμάμαι όσο θέλω, και θα διαβάζω τα βιβλία που θέλω εγώ, χωρίς άγχος. Θα κάνω βολτες ατελείωτες ώρες και θα χαζεύω ακόμα και τις μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες της χώρας αυτής. Δεν θα συναντάω ανθρώπους που μου δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Δεν θα σκέφτομαι τα "πρέπει" αλλά τα "θέλω" μου..και θα μπορώ να χαμογελάω συνέχεια. Θα χορεύω συνέχεια..μου έχει λείψει πραγματικά ο χορός, να μπορώ να εκφράζομαι μέσα απο τη μουσική και τις κινήσεις..θα μπορώ όμως και να ακούω μουσική..κομμάτια που θα αγγίζουν την ψυχή..

Α!ξέχασα να σας πω:θα πάω μόνη μου εκεί. Δεν θέλω κανέναν. Θα αφήσω τους πάντες στην ησυχία τους και θα πάω και εγώ να βρω την δική μου χαμένη ψυχική ηρεμία..