Είναι βασανιστικές οι ώρες στο γραφείο όταν δεν έχει δουλειά!

Δεν περνάνε με τίποτα!

Κολλημένη στην καρέκλα με την οθόνη μπροστά μου πρέπει να μη δείχνω ότι κάθομαι μια και αυτό δεν θα ήταν καλό για μένα, αλλά όλοι ξέρουν εκείνη την στιγμή ότι το κάνω μια και αν δεν μου αναθέσουν κάτι  , δεν έχω άλλη επιλογή!

Μεταξύ μας , η αλήθεια είναι ότι αν θέλω μπορώ να κάνω τα πράγματα που αναβάλλω κάθε μέρα για την επόμενη , αλλά βαριέμαι…μπορούν να περιμένουν μια μέρα ακόμη! Άλλωστε έχω και κάτι καλύτερο να κάνω...θα μπω στο Music Heaven και θα πιω τον καφέ μου παρέα με τα παιδιά!

Το καλό είναι ότι αυτές τις ώρες  μου δίνετε η ευκαιρία να κάνω άλλα πράγματα(όπως το παραπάνω) που δεν προλαβαίνω ή δεν μπορώ να κάνω όταν είμαι σπίτι ακριβώς γιατί βρίσκομαι στο γραφείο μέχρι αργά!

Παράλογο δεν είναι? Έίμαι στο γραφείο μέχρι αργά,χωρίς να έχω να κάνω τίποτα απλά γιατί πρέπει να είμαι εκεί!

Είναι και αυτές οι ώρες όμως που περνάνε χωρίς να τις καταλάβω γιατί πήζω και τα πακέτα σκάνε από 100 μεριές!

Τα τηλέφωνα χτυπάνε σαν τρελά , πρέπει να γράψω επιστολές , να κανονίσω μια συμφωνία, να φτιάξω τα memo για τα συνεργεία (ειδήσεων) που πρέπει να καλύψουν διάφορά γεγονότα, να προγραμματίσω τα trailer για τα τα cd’s , να κανονίσω τα ραντεβού ,  να ασχοληθώ με τα excelakia μου , να φτιάξω το αρχείο , να απαντήσω στις προσκλήσεις , να ασχοληθώ με τις Χριστουγεννιάτικες λίστες (Παναγίτσα μου , ο εφιάλτης των 3.000 ονομάτων που πρέπει να επιβεβαιώσω ότι ισχύουν) , να κάνω μια έρευνα για δώρα που θα μπορούσαμε να κάνουμε φέτος και τόσα άλλα άσχετα και μικρά ή μεγαλύτερα που μαζεύονται και ώρες ώρες νομίζω πως θα σκάσω!

Α! και πάνω στην παράνοια πρέπει να ασχοληθώ με την λάμπα που κάηκε στις γυναικείες τουαλέτες , με την θερμοκρασία στο γραφείο, μια και άλλος κρυώνει και άλλος ζεσταίνετε και να έχω πάντα και καλή διάθεση ( λες και εγώ έχω λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής μου!) μια και είμαι ο πρώτος άνθρωπος που θα απευθυνθεί ο επισκέπτης όταν μπει στο γραφείο.

Σχολάω τώρα…σκέφτομαι…αμ δε!

Που θα πας κυρά μου?

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται και σκάνε όλα μαζί κάθε φορά!

Είναι φορές που όλα είναι τακτοποιημένα, (εκτός από αυτά που αναβάλλω για την επόμενη μέρα!) κάθομαι και την ώρα που πρέπει να φύγω με θυμούνται οι δουλειές και εγώ ξεχνάω το σπίτι μου!

4 γυναίκες σε κατάσταση πανικού!

Αυτές τις «δύσκολες» ώρες όσοι μας βλέπουν πρέπει να πεθαίνουν στο γέλιο!

Είναι παρεξηγημένο λοιπόν το επάγγελμα της γραμματέως!

Ναι, σαφώς και υπάρχουν φορές που καθόμαστε αλλά δεν λιμάρουμε και  τα νύχια μας!

Αυτά γίνονται μόνο στις ελληνικές ταινίες , οι οποίες και μας έχουν χαντακώσει!

Πάντως , όπως και να ‘χει , φαντάζομαι ότι στο τέλος θα καταλήξουμε σαν την κυρία της φωτογραφίας! Χααχαχαχ!